Telenowele

justyna792 · Wysłany: 15:11:44 09-08-07 Temat postu: Aletrnatywy 4

Niekoronowany mistrz polskiej komedii Stanisław Bareja, świeżo po sukcesach swych najlepszych kinowych filmów "Brunet wieczorową porą", "Co mi zrobisz jak mnie złapiesz" oraz "Miś", skierował swój talent w stronę formuły telewizyjnego serialu komediowego. Po sportretowaniu i obśmianiu staromieszczan, dygnitarzy, sportowców, artystów i wszelkiej maści ludzi "ze środowiska", przyszedł czas na zwykłych, szarych obywateli, zebranych na odległym, rozgrzebanym blokowisku na warszawskim Ursynowie. Kogóż tam nie ma! Artystka bez głosu i talentu, wynalazca robota kolejkowego, menel z zasadami i gołębiami, nobliwy profesor "latającego uniwersytetu", samotna nauczycielka, myśliwy chwalipięta, skromna striptizerka, lekarz choleryk, robotnik dźwigowy, inwalida na wózku, obrotna emerytka, niezłomny bojownik mieszkaniowy, partyjny prominent i murzyn z Harvardu. Cała ta miniatura społeczeństwa, dzięki fantazji dziennikarza telewizyjnego, lekką ręką rozdającego mieszkania z listy przydziałów, stała się szczęśliwszą częścią tegoż społeczeństwa. Ich upragnione i wyczekane przez lata "M" spełniło się pod postacią bloku przy ul. Nowoprojektowanej 7, przemianowanej na partyjnym zebraniu na Alternatywy 4.Tam już czekały na nich krzywe ściany, nierówne podłogi, cieknące kaloryfery, odchodzące tapety, śmiercionośne drzwi, rurki gazowe na środku kuchni, podsłuch w ścianach, niebezpieczni budowlańcy z zestawem usług, mogącym pozbawić życia lub bańki z sokiem malinowym i wiele innych niespodzianek. Czy to zestaw scenograficzny dla autora filmowego horroru? Nie, tak wyglądały realia budownictwa mieszkaniowego w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej. Bareja jak zwykle nie musiał niczego wymyślać. Rzeczywistość rzucała mu pod nogi gotowe pomysły, które wystarczyło fantazyjnie ubrać w filmowy gag, by otrzymać telewizyjny przebój. Ale na przeprowadzających się na na Ursynów "szczęśliwców" czekał jeszcze ktoś. Były kierownik wydziału kultury z Pułtuska, zawzięty karierowicz Stanisław Anioł z małżonką. Sprowadzając się do stolicy ze zwichniętymi ambicjami, dostrzegł swoją szansę na awans społeczny w przydzielonej mu funkcji gospodarza domu ("- schodzimy w dół żeby się odbić". Janusz Rewiński w kabarecie Tey śmiał się, że po odbiciu dno się urywa...). Ale zamiast spełniać zwyczajowe obowiązki ciecia, który myje, zamiata i kosi trawniki, nasz anioł stróż bierze za przysłowiową mordę całą, Bogu ducha winną blokową menażerię. Klatka w bloku zamienia się w czteropiętrowy obóz przymusowej pracy społecznej i twórczej. Iście esbeckie metody inwigilacji, zastraszania i okłamywania mieszkańców, przybierają jednak z czasem zupełnie inny obrót...

"Alternatywy 4" to mimo technicznych niedociągnięć serial mistrzowski, z pewnością najwybitniejsze rodzime dokonanie w gatunku serialu komediowego. Przede wszystkim Barei i jego dwóm współscenarzystom (dziennikarze Janusz Płoński i Maciej Rybiński), udało się stworzyć spójny ekranowy światek, będący parafrazą państwa policyjnego z działającym aparatem nacisku i obywatelami, których - wydaje się - jedynym celem jest wystrychnięcie zamordysty Anioła na dudka. Gospodarz domu co rusz jest konfrontowany a to z inteligentnym profesorem, a to z nie dającym sobie w kaszę dmuchać Balcerkiem, czy zastraszonym Zenobiuszem Furmanem. Jedynym, przed którym prymitywny Anioł czuje lizusowski respekt, jest legendarny towarzysz Jan Winnicki, który szczęśliwie dla Anioła sprowadza się na Alternatywy 4, a wraz z nim olbrzymia reprodukcja "Bitwy pod Grunwaldem" Jana Matejki ("u nas na Targówku też jest taka bitwa, jak rzucą balerony do rzeźnika, tyle że bab jest więcej..." rzeczowo komentuje dzieło Balcerek). Ulubiona i dopracowana do perfekcji przez Bareję w poprzednich filmach, fragmentaryczna konstrukcja scenariusza, ma tutaj po raz kolejny okazję rozwinąć skrzydła. Każda wizyta kamery u kogoś z lokatorów to po prostu lawina śmiechu, wynikająca z walki ściśle scharakteryzowanego bohatera z oporną, gierkowską technologią budowlaną, biurokratycznym absurdem, domokrążcami wciskającymi buble, walką o każdy towar w dobie kryzysu i zwykłymi ludzkimi ułomnościami i przywarami. Serial doskonale wygrywa właściwie każdy aspekt scenariusza, ocierający o zjadliwą i bezkompromisową satyrę.

Ja osobiście uwielbiam ten serial i niemalże znam go już na pamięć.Ale cały czas mogłabym go oglądać,co czynię parę razy do roku(szczególnie jesienią)