Telenowele

Princessita · Wysłany: 23:10:17 26-06-20 Temat postu:

mnie jeszcze wkurzała ta sąsiadka, co leciała na Juana, nigdy nie mogę zapamiętać jak ona miała na imię. A Juan to nawet tak dziwacznie mówił. To mnie drażniło

justyn.13 · Wysłany: 23:22:50 26-06-20 Temat postu:

brodzia · Wysłany: 8:55:41 27-06-20 Temat postu:

hahaha, aż się przez moment zastanowiłam czy była jakaś inna która pożądała Juana

Dinora jest nie do zapomnienia

natalia** · Wysłany: 14:19:37 27-06-20 Temat postu:

Adam · Wysłany: 20:43:23 27-06-20 Temat postu:

Dinorah była świetną villaną, można było się przestraszyć.

Leciała na Juana a on i tak wierny Normie.

Adam · Wysłany: 15:59:29 29-07-20 Temat postu:

Tak teraz wygląda odtwórczyni roli Juana Davida - Valeria Garcia.

natalia** · Wysłany: 18:52:49 30-07-20 Temat postu:

Wyrosła na śliczną dziewczynę

Princessita · Wysłany: 22:46:39 31-07-20 Temat postu:

Jakie ma włosy! Szok! a drugi szok (w sumie to pierwszy) to taki, że Juan David okazał się dziewczynką hahhahahahahaha

justyn.13 · Wysłany: 22:50:52 31-07-20 Temat postu:

Można powiedzieć, że z Juana Davida wyrósł śliczny mężczyzna

tiza

Oglądałam tę telkę jakiś czas temu i mam do niej olbrzymi sentyment - zarówno do klimatu jak i aktorów. Jednak nie lubię tego klasycznego podziału na dobrych i złych w telenowelach. Jakby wziąć pod lupę bohaterów telenoweli to można pozytywnym postaciom wytknąć parę błędów, a negatywne w pewnym stopniu usprawiedliwić.

1. Gabriela
a) Scena, w której upokorzyła Libię - dla mnie zachowanie Gabrieli było w pewnym stopniu zasadne, gdyż w dniu pogrzebu jej męża przychodzi do niej młoda dziewczyna w towarzystwie dwojga podejrzanych osób i twierdzi, że jest z jej śp. mężem w ciąży. Myślę, że każda wdowa zareagowałaby podobnie zwłaszcza w Ameryce Łacińskiej, gdzie jest duża przepaść społeczna pomiędzy biednymi i bogatymi i czasami bardziej wyrachowane dziewczyny łapią żonatych milionerów na dzieci lub wmawiają ich rodzinom, że tak jest po to, żeby ci zapłacili im za milczenie lub zapewnili godne warunki życiowe. Gabriela nie znała tej dziewczyny, podejrzewała, że mąż ją zdradza, ale mogło być podejrzane, że przyszła ona do jej domu zaraz po śmierci jej męża, gdy ten już nic nie może powiedzieć na swoją obronę. Zresztą chwilę po jej śmierci miała wyrzuty sumienia i chciała ją nawet odnaleźć tyle, że było za późno. Tak na prawdę to Bernardo był jedynym winowajcą - oszukał zarówno Libię i jej braci jak i swoją rodzinę
b) jej niechęć do braci Reyes - trudno się dziwić, żeby lubiła mężczyzn, którzy wdarli się do jej domu podając się za murarzy po to, żeby się zemścić. Fakt, że była wobec nich wyniosła i chłodna na samym początku wynika z jej wychowania. Robotnicy nie są członkami jej rodziny lub przyjaciółmi, łączy ją z nimi tylko stosunek pracy, za którą ona im płaci. Jako matka miała prawo być wstrząśnięta wiadomością, ze Jimena wzięła ślub z Oskarem wystawiając do wiatru zarówno narzeczonego jak swoją i jego rodzinę. Mimo urazy ostatecznie była skłonna zaakceptować Oskara w swoim domu dopóki nie wyszedł na jaw romans Normy i Juana i fakt, że dziecko, które nosi nie jest jej męża. Gdy wyszło na jaw po co bracia pojawili się na hacjendzie to każda matka umarłaby ze strachu, że jej dwie córki przebywają z ludźmi, którzy mogą je skrzywdzić. Do tego można dołożyć romans Sary i Franka, który dał się poznać jako kochanek kobiety o szemranej reputacji i starej milionerki, po której zgarnął majątek. Tacy kandydaci na zięciów mogłyby niejedną matkę przyprawić o zawał.
c) bronienie Fernanda - jej zapatrzenie i naiwność zakrawały o absurd, ale był jedynym facetem w domu. Po śmierci męża i po tym jak córki ją zawiodły jedyną osobą, która cały czas jej sprzyjała był Fernando. Gdy trzeba było wyciągnąć pijanego ojca z baru, zgarnąć Jimenę sprzed ołtarza, uznać dziecko Normy za swoje, dowiedzieć się z kim spotyka się Sara on był zawsze do jej usług. Widzowie znają motywy Fernanda, ale ciężko dziwić się Gaby, że była nim tak zaślepiona. Zdawała sobie sprawę z jego wad tj pociągu do alko, hazardu, rozrzutności, ale bała się zostać sama na starość
To co było niedopuszczalne to
d) chłosta jaką wymierzyła Sarze - to już było poniżej poziomu, rozumem, że emocje to jedno, a rozsądek to drugie, ale to było za duże nadużycie
e) spiskowanie z Dinorą, żeby rozdzielić Normę i Juana - intryga, którą uknuła nie miała na celu dobra córki, a jedynie wmówienie jej, że jej wybranek jest wobec niej nie fair.
f) nadmierna kontrola córek - mamy do czynienia z kobietami około 25 roku życia, które muszą ukrywać przed matką, że idą na imprezę czy też szukać sobie przydupasa jak zrobiła Jimena z Leandrem, żeby mieć wychodne. Taka surowa postawa matki niejedną córkę skłoniłaby do buntu

2. Oskar - postać w znacznej mierze pozytywna i bardziej komediowa, ale to był kawał skurczybyka
a) pieniądze przeznaczone na materiały budowlane wydawał na rozrywki i na prostytutki. Wieszano psy na Fernando, że bawił się za pieniądze teściów podczas, gdy Oskar w pewnym stopniu przyczynił się do tego, że budynek się zawalił i mało nie doszło do tragedii
b) wątek Eduwiny - sam aranżował jej randki z Franko, a potem był przeciwny ich ślubowi. Ba... nie przyszedł na ślub, żeby wspierać brata, ale jak Eduwina się przekręciła to był pierwszy, który chciał korzystać z jej majątku i zaraz po jej śmierci zajął jej sypialnię, która była największa w całym domu. Juan miał chociaż tyle honoru, że niechętnie się zgodził, żeby zamieszkać z braćmi w okazałęj rezydencji
c) wątek z Jimeną - nie był zachwycony faktem, że Gabriela wygoniła ich do niego i dał to Jimenie odczuć. Po ich rozstaniu nie mieli kontaktu około rok, a jak ją zobaczył w reklamie z innym facetem to wielki macho pojechał na plan, bo pan i władca ma ochotę się bzykać ze swoją małżonką
d) wątek z Libią - niby mu zależało, żeby siostra była szczęśliwa, ale nie miał oporów przed tym by jego 17-letnia siostra poślubiła starca i żeby im się lepiej wiodło. Franko i Juan zgodzili się na ślub w kontekście tego, żeby Libia była szczęśliwa i dziecko miało ojca, a ten od razu chciał się wprowadzić do domu, który Bernardo budował dla siebie i Libii.

Franko
a) związek z Rosario - moim zdaniem ten wątek nie był zamknięty, gdyż nawet jak spotykał się z Sarą to dużo myślał o Rosario i nawet uronił łzę myśląc, że zginęła w wyniku strzelaniny. Z tego wynika, że nie był fair wobec Sary. Wygląda to na to, że znienawidził jej za to, że poślubiła Armanda, ale nadal nie mógł o niej zapomnieć. Imponował mu charakter Sary, cenił ją za jej zasady i jej lojalność, ale nie wyglądało to na prawdziwą miłość
b) związek z Eduwiną - Fernando jest tym złym, gdyż ożenił się z Gaby dla kasy, ale Franko mógł to samo zrobić z dużo starszą i bardziej majętną i walniętą kobietą? Mało tego, od razu jak wyciągnęła kopyta to bracia przyszli mu z pomocą i położyli łapę na jej majątku. Przecież małżeństwo nawet nie zostało skonsumowane, więc z natury swojej musiało być nieważne.
c) związek z Sarą - z jednej strony kochali się namiętnie w jakiejś szopie, ale jak się do niego wprowadziła to pokój miała dzielić z Ruth do czasu, aż się ohajtają. Z Rosario wcześniej mieszkał. Dopatruję się podwójnych standardów.

Juan - kreowany na cichego bohatera romantycznego, który zakrada się w nocy pod dom ukochanej, w razie W osłania ją własnym ciałem. Dla mnie to typ mitologicznego bohatera wykreowanego na wzór greckiego herosa, który ma być silny, namiętny, wytrwały, wierny swoim zasadom i damie swojego serca. Wszystko ładnie i pięknie, ale ten bohater jest po prostu ... nudny. Ta scena, kiedy zakradł się na hacjendę Elizondo z nogą w gipsie by ratować Gabrielę zamiast czekać na interwencję policji... zupełnie bez sensu. Zresztą o tym, że zainteresował się synem zadecydował przypadek, gdy spotkał Normę na mieście z dzieckiem. Juan David mógł mieć tak ok pół roku. Dziwne, że wcześniej się nie interesował co dzieje się z jego byłą i jego synem.

Sara - dla mnie najlepsza, najbardziej rozsądna i najbardziej normalna postać w telce, ale jej się należy minus za to, że dopiero wtedy zwróciła uwagę na Franko, gdy ten się wzbogacił. Rosario miała trudny charakter, ale starała się go wspierać jak nie miał kasy. Nie spodobało mi się to jak doradziła Fernandowi, by przypomniał Normie kto jest jej mężem gdy ta wyrzuciła go z sypialni. Przecież wiedziała, że ona go nie kocha i widziała jaki on był, a wtrącanie się w ich sprawy małżeńskie uważam za co najmniej niestosowne.

Fernando - jeśli chodzi o jego małżeństwo z Normą to nie usprawiedliwiam go w 100 %, ale też całkowicie nie potępiam. Facet był z kobietą, która nie dała mu się przez rok dotknąć, która go unika, nie rozmawia z nim, nie wychodzi z nim, jest wiecznie niezadowolona, zmęczona, chłodna i niemiła. W dodatku okazało się, że będzie miała dziecko z innym. Każdy facet w takiej sytuacji poszedłby na baby i przesiadywał w barze. Fakt, mógłby mieć więcej honoru i po prostu odejść. Obstawiam, że oprócz wyrachowania i żądzy pieniędzy miał jednak jakieś uczucia do Normy i z trudem znosił jej obojętność. Do tego dochodzi teść, który go pouczał, a sam miał kochankę.

justyn.13 · Wysłany: 23:24:19 09-08-20 Temat postu:

tiza - Napiszę Ci tutaj tylko o Oscarze, bo był moim ulubionym bratem z PDG

Pewnie to wszystko co o nim napisałaś to się zgadza, ale z biegiem czasu Oscar bardzo się zmienił, zwłaszcza było widać u niego tą przemianę pod sam koniec, gdy Fernando i Dinora porwali Juana i Gabrielę. Wtedy sam przyznał, że wolałby być biedny, niż żeby działy się takie rzeczy. Ale nie zapominajmy, że przede wszystkim odmieniła go miłość do Jimeny, ona była dla niego wszystkim

Jeszcze coś o Francu. Mi jedynie nie podobało mi się w nim to, że czasami wychodził z niego czysty egoizm. Serio, ten chłopak czasami dobijał mnie swoim tokiem myślenia

Lineczka · Wysłany: 23:57:13 09-08-20 Temat postu:

hayleyss · Wysłany: 20:10:14 11-08-20 Temat postu:

hayleyss · Wysłany: 20:14:04 11-08-20 Temat postu:

neSaga · Wysłany: 22:22:07 17-08-20 Temat postu:

Tak mnie naszło dziś na wspomnienia mojej ukochanej telenoweli latino

że pokusiłam się na pare animek