Telenowele

BlackFalcon

Obsada:

Carlos Santa Maria - Eduardo Victoria

Viviana Santa Maria - Barbara Mori

Sonya Santa Maria - Daniela Luján

Andrea Orta - Leticia Calderon

Felipe Santa Maria - Fernando Colunga

Gregorio Monteverde - Otto Sirgo

Juan Orta - Mauricio Ochmann

Minerwa Espin - Natalia Streignard

Raul Monteverde - Sebastián Rulli

Rosa Davila - Rosalinda Serfaty

Antonio de La Vega - Mauricio Islas

Victor Bolivares - Rafael del Villar

Luis de La Vega - Adrian Zeendaja

Sandra Perez - Mayrín Villanueva

Hector Perez - Eduardo Santamarina

Manolo Fernandez - Manolo Cardona

Virginia Fernandez - Tamara Monserrat

Barbara Fernandez - Ana Bertha Espín

Julio Ramirez - Eduardo Rodríguez

Veronica de La Vega - Fedra Lopez

Ricardo Rodriguez - Miguel Pizarro

Pedro Velasquez Pablo Montero

Leopoldo Meier - Christian Meier

Alejandro Villar Alejandro Fernandez

mecenas Sirgo - Gustavo Rojo

mecenas Oreiros - Salvador Pineda

mecenas Caso - Enrique Lizalde

Diego Rodriguez - Cesar Evora

Ernest Sanchez - Carlos Cámara

Graciela Gambone - Nora Salinas

Dolores Gambone - Laura Zapata

Natalia Rojo - Susana González (II)

Eduardo Abreu - Eduardo Luna (I)

Rodrigo Echagüe - Luis Gerónimo Abreu

Francisco Velasquez [alias majordomus don Conrado] - Luis Roberto Guzman

Maribel Moreni - Monica Rubio

Adrian - Alejandro Felipe

Christian - Jostein Rostand

Gustavo Moreni - Fabián Pizzorno

Allisson Abreu- Allisson Lozano

Monica Abreu - Angélica Celaya

Sergio Gera (Odmieniec) - Ricardo Abarca

Simone Bertolucci - Francisco Gattorno

Mauricio Roberto Estevanez - Edgar Ponce

Inez - Altair Jarabo

Pablo - Saul Lisazo

Daniel Ramirez - Ezequiel Stremiz

Eugenia Ramirez - Arlette Pacheco

Fernando Ramirez - Enrique Rocha

Gabriel Abarca - Eugenio Siller

Valeria Guardiola - Maribel Guardia

Cesar Vargas - Mark Tacher

Nestor Villanueva - Martin Karpan

Jimmy Novak - Misha Collins

Mayrin - Julie McNiven

Dario Ballesteros - Alberto Estrella

Diana - Paula Barreto

Mr. Harper - Burn Gorman

Miguel Olsson – Ed Quinn

Lizette – Gabriela Spanic

Balbin Messi - Edward James Olmos

Krótko o fabule:

Kiedy ją spotkał, wydawało mu się, że ma wszystko - piękną żonę, córkę i pieniądze. Nie wiedział jednak, że za fasadą miłości i szczęścia kryje się nienawiść, pogarda i fałsz. Może dlatego z początku tak w nią wątpił? A kiedy zrozumiał, co naprawdę czuje, musiał toczyć walkę z góry skazaną na przegraną...

Entrada

[link widoczny dla zalogowanych]

Playlista

http://www.telenowele.fora.pl/nasze-telenowele,51/playlisty-naszych-telenowel,28545.html#4852277

mili~*~ · Wysłany: 19:15:48 07-04-08 Temat postu:

Ciekawie sie zapowiada
bardzo fajnie opisana fabuła
tajemniczo

podoba mi się
czekam na odcinek

i zapraszam do mnie

green_tea · Wysłany: 19:24:18 07-04-08 Temat postu:

Fabula zapowiada sie ciekawie,zaitrygowalas mnie opisem

Obsada rowniez fajna,czekam na odc.A propos,kiedy bedzie?

BlackFalcon · Wysłany: 19:34:52 07-04-08 Temat postu:

Staralam sie wlasnie tak opisac fabule, zeby nie zdradzac za duzo, a jednoczesnie zaciekawic. Ciesze sie, ze uznajecie Eduardo Victoria w roli protka

. Odcinek na pewno w tym tygodniu, byc moze juz jutro. A jak entrada?

NiuNia · Wysłany: 19:37:12 07-04-08 Temat postu:

Fabuła i obsada świetna. Co do entrady jest również ekstra. Na pewno będę tu zaglądała.Już nie mogę się doczekać pierwszego odcinka.

green_tea · Wysłany: 19:39:14 07-04-08 Temat postu:

Entrada fajna,uzylas bardoz fajnej piosenki

Zastanawia mnie tylko,kto zostal potracony samochodem i dlaczego?Ale pewnie niedlugo sie dowiem:)
Eduardo Victoria to ten co gra w Marinie,tak?

mili~*~ · Wysłany: 19:48:44 07-04-08 Temat postu:

No entradka jest świetna

tez ciekawi mnie to potrącenie
zobaczymy

kiedy odcinek??

BlackFalcon · Wysłany: 19:49:19 07-04-08 Temat postu:

Dziekuje, dziekuje za pochwaly co do entrady, opisu i piosenki

. Utwor pasowal mi do fabuly telenoweli. A wypadek? Scenka jest wzieta z "Mariny" (taak, Eduardo Victoria gra w "Marinie" Federica), wzielam ja do entrady, bo - jak bedzie sie mozna przekonac juz w 1 odcinku - ma sporo wspolnego z fabula. Na upartego mozna uznac ja za czesc odcinka "Pogarda i milosc"

. A jak sie przyjrzycie samej scence (albo zaczekacie na 1 odcinek

, to wszystko zrozumiecie

. Pamietajcie, kto gra Carlosa

.

mili~*~ · Wysłany: 19:57:42 07-04-08 Temat postu:

W takim razie czekamy na odcinek

Lilly_Rose · Wysłany: 19:59:24 07-04-08 Temat postu:

Entrada bardzo fajna, śliczna piosenka fajnie pasuje

Obsada też.
Podoba mi sie fabuła, tak tajemnicza, czekam na odcinek.

Lilijka · Wysłany: 20:07:38 07-04-08 Temat postu:

Ciekawie i tajemniczo się zapowiada:))
Czekam na odc. ; *
W wolnej chwilce zapraszam na moje telki ; *

Liddy · Wysłany: 20:15:13 07-04-08 Temat postu:

Podoba mi się.Czekam na odcinek.

Araceli12 · Wysłany: 20:45:16 07-04-08 Temat postu:

Entrada super fabula bardzo tajemnicza czekam na pierwszy odcinek.

Renzo · Wysłany: 22:46:55 07-04-08 Temat postu:

Obsada jest wyśmienita

Czekam na pierwszy odcinek.

BlackFalcon · Wysłany: 14:28:35 08-04-08 Temat postu:

Pierwszy odcinek ma raczej na celu przedstawić Wam część głównych postaci - mam nadzieję, że mimo to Was nie znudzi

. I dowiecie się, skąd wypadek w entradzie.

-----------------------------------------------------------------------

Odcinek 1

Dom. Jednopiętrowy budynek, dosyć szeroki i zdobiony, sprawiający całkiem miłe wrażenie z zewnątrz. Białe ściany, pośrodku wejście oznaczone zdobionymi drzwiami. Od drzwi prowadzą krótkie schody, a wokoło domu znajduje się kilka drzew, tak dobrze widocznych z jego okna. Już tak dawno nie przebywał na zewnątrz...

Jednak w środku, w jego pokoju na piętrze, było równie pięknie. Pomieszczenie nie było może zbyt rozległe, ale odpowiednie dla jego potrzeb. Wygodne łóżko, przy nim stolik z lampką, kilka innych mebli. I książki, które tak lubił. Jedną z nich wręcz pochłaniał, wczoraj musiał przerwać lekturę, bo oczy mu się kleiły. Teraz, jakiś czas po śniadaniu, mógł wrócić do czytania.

- Gdzie ja ją położyłem? - zastanawiał się głośno. Rozejrzał się po pokoju i spostrzegł, że poszukiwany przedmiot znajduje się na nocnym stoliku, tym przy łóżku. Westchnął, ale bez zniecierpliwienia. To w końcu nie tak daleko od okna, przez które przed chwilą wyglądał. Położył ręce na znajdujących się po jego obu stronach kółkach i mocno popchnął. Wózek, na którym siedział, potoczył się powoli we właściwym kierunku. Niedługo miał już książkę w rękach. Otworzył tam, gdzie wczoraj skończył i...

...drzwi do pokoju otworzyły się również. Do środka weszła młoda kobieta o bujnych, długich i lekko zakręconych na końcach długich włosach. Uśmiechała się promiennie do człowieka z książką.

- Witaj, kochanie! Jak się dziś czujesz? - mówiąc to podeszła do niego i musnęła wargami jego policzek w czymś, co mogło przypominać pocałunek. Potem, słuchając jego odpowiedzi, przestawiła wózek z powrotem w stronę okna.

- Całkiem dobrze, skarbie. Czy Sonya jest w domu? - odłożył lekturę na półkę w pobliżu.

- Tutaj będzie ci dużo lepiej - powiedziała kobieta. - Widok na świat i w ogóle. Nie, Sonya już wyszła, spotyka się ze swoim przyjacielem.

- Powiedz jej, żeby do mnie przyszła, jak wróci, dobrze?

- Oczywiście, Carlosie. Jak tylko wróci, przekażę jej. Teraz muszę cię zostawić samego, odkryłam pewien cudowny sklepik w mieście i mam ochotę na małe zakupy.

Za chwilę już jej nie było. Nie miał do niej pretensji o tak krótką wizytę, chciał, by cieszyła się życiem. Była przecież taka młoda i taka piękna! I była jego żoną, żoną Carlosa Santa Maria, od dwóch lat mającego niesprawne nogi. Boże, jak on ją kochał! Ją i ich córkę, Sonyę. Dwa światła w jego życiu. To dla nich się nie poddał, nie załamał po wypadku, to dzięki nim potrafił się jeszcze uśmiechać.

Viviana Santa Maria zeszła po schodach na parter, robiąc to tak wdzięcznie, że siedzący na fotelu młody człowiek o krótkich, ciemnych włosach odstawił kawę na stolik i aż gwizdnął z podziwu.

- Jesteś dziś taka pociągająca, Viviano. Czy coś się stało? Mam nadzieję, że mój braciszek Carlos nie za bardzo cię znudził tym razem?

- Ależ nie, Felipe. Był zadowolony, że w ogóle przyszłam. Cieszy się jak dziecko, kiedy do niego wchodzę.

Felipe Santa Maria wstał i stanął przed bratową. Na jego wargach błąkał się uśmiech.

- Naprawdę dobrze wyglądasz, aż krew się burzy. Może zamiast zakupów masz ochotę na coś innego? - położył dłonie na jej ramionach i lekko się przysunął.

- Nie tym razem, Felipe, mam zamiar dziś poszaleć w sklepie. Spotkamy się wieczorem, dobrze? - odsunęła się ze śmiechem.

- Jak chcesz - nie był zbyt zadowolony z niepowodzenia. - Będę czekał.

Viviana stała już przy drzwiach, kiedy nagle coś jej się przypomniało.

- Mój małżonek prosił, żeby Sonya przyszła do niego, jak wróci. Mógłbyś jej to przekazać?

- Nie będzie zadowolona.

- Wiem i rozumiem ją dobrze. Ale zdajesz sobie sprawę, że od czasu do czasu...

- Niestety - westchnął Felipe. - Dobrze, powiem jej.

Kiedy kobieta wyszła, mężczyzna usiadł znów przy stoliku i pokręcił głową.

- Fascynująca kobieta. I taka gorąca...

Sonya Santa Maria wróciła do domu dwie godziny później, jej matki jeszcze nie było. Już od wejścia otrzymała przykrą wiadomość od wujka:

- Twój ojciec cię prosił.

- Ojciec? - skrzywiła się Sonya. - Ten nudziarz? Wujku, czy naprawdę muszę...

- Zajrzyj do niego na chwilę, twoje kieszonkowe warte jest chyba tych kilku minut poświęcenia, prawda? - powiedział ciepło Felipe. Lubił tą dziewczynę, była tak bardzo podobna w charakterze do niego i do swojej matki. I wszyscy troje mieli wspólną cechę - uważali Carlosa za kogoś, kogo się odwiedza - tak, to dobre słowo - z konieczności...i z pewnych materialnych przyczyn.

- Oj, już dobrze, załatwię to od razu - Sonya chciała to mieć już za sobą. Wyszła na górę i zniknęła z oczu wujka.

Carlos bardzo się ucieszył z odwiedzin córki.

- Jak dobrze, że przyszłaś! Usiądź, opowiedz mi o swoim przyjacielu. Czy to coś poważnego? - w jego głosie brzmiała duma z córki i miłość do niej.

- Naprawdę, nie ma o czym. To tylko zwykły znajomy. A ty jak sobie radzisz? - Sonya nadal stała. W końcu nie spędzi tu za dużo czasu.

- Kiedy jesteście przy mnie, zapominam o chorobie. Ależ, kochanie...Wychodzisz już? - na jego twarzy odbiło się przykre zaskoczenie.

- Tak, ktoś na mnie czeka. Zajrzę później! - wybiegła, byle jak najdalej od tego...nudnego kaleki.

Carlos zamknął oczy. Jak bardzo chciałby wyjść, towarzyszyć swoim bliskim w ich życiu, być z nimi...Ale nie mógł i wiedział, że nigdy to nie będzie możliwe. Dwa lata temu, kiedy wychodził z pewnego budynku, rozpędzony samochód wjechał prosto w niego. Długo walczył o życie, ale dzięki miłości, jaką czuł do Viviany i Sonyi, udało mu się wyzdrowieć. Wyzdrowieć...Poza nogami. Lekarz powiedział mu wprost - "Panie Santa Maria, uszkodzenia są tak rozległe, że nie będzie pan chodził...już do końca życia.". Nie płakał wtedy, nie rozpaczał. Zamknął się w sobie i rozmyślał, starał się pogodzić z wyrokiem. Teraz już nie cierpiał tak bardzo, odzyskał choć trochę radości życia i tylko czasami w samotne dni tęsknił za dawnymi dniami, kiedy jeszcze był sprawny. Gdyby nie jego rodzina, na pewno by się poddał. Póki miał ich, chciał żyć, chciał istnieć - nawet na wózku.

Rozmyślania przerwał mu dzwonek do drzwi. Ciekawe, kto to przyszedł? Miał nadzieję, że któryś z domowników potem mu wszystko opowie - często ludzie wchodzili i wychodzili z jego domu, a on nawet nie wiedział, kim byli.

Felipe odłożył gazetę na stolik i poszedł otworzyć drzwi. Widok Viviany w czerwonej sukni i obietnica wspólnego wieczoru tak poprawiła mu humor, że nawet nie zaczekał na służbę.

W drzwiach stała młoda dziewczyna. Sądząc po spojrzeniu, bardzo nieśmiała i niepewna. Dojrzał przez ułamek sekundy podziw dla jego sylwetki, jaki odbił się w jej oczach.

- Czy to dom pana Carlosa Santa Maria? - wykrztusiła w końcu.

Koniec odcinka 1