Telenowele

Brooklyn · Wysłany: 13:09:30 09-08-09 Temat postu:

Dziękuje za komentarze.

paulinek · Wysłany: 15:10:18 09-08-09 Temat postu:

kiedy newik

Brooklyn · Wysłany: 18:43:45 09-08-09 Temat postu:

Nie wiem.
Może jutro...

malutka · Wysłany: 20:21:27 09-08-09 Temat postu:

Super odcinki !!
Kurczę nie wiem co pisać, bo szczerze to zasypiam tak troszku, ale hmm napisze tylko tyle :
Alice czuje chemię do swojego ochroniarza.
Ochroniarzowi spodobały się jej cycki xD
Chociaż pozowała do różnego typu pisemek ( pewnie ) jego akurat się wstydzi...
Czekam na new jutrzejszy.

Airam. · Wysłany: 21:16:29 09-08-09 Temat postu:

buuu... dopiero jutro ??

Brooklyn · Wysłany: 11:27:24 10-08-09 Temat postu:

Odcinek 10...
Następne dwa będą o G&L

Pozdrawiam

Wiem kim byłeś i dlaczego byłeś w więzieniu.- wyszeptała cicho. John z kolei wybuchnął śmiechem.
-Przeczytałaś w gogle gwiazdeczko?- spytał z kpiną.
-Nie! –krzyknęła, liczyła na poważną rozmowę, ale zrozumiała, że nic z tego nie wyniknie. Może to za wcześnie...
-To skąd wiesz? Z gazet? Od znajomych dziennikarzy? –spytał nadal rozbawiony.
-Nie ważne, chcę, żebyś wiedział, że ja wiem...to wszystko. –odpowiedziała, miała dosyć jego zachowania.
-gów*o wiesz!- krzyknął w końcu. Trochę się zlękła, nigdy nie widziała go w takim stanie.
-Nie krzycz...-powiedziała z brakiem pewności w głosie.
-Boisz się co? Boisz się tego, że pracowałem dla mafii, że uprowadziłem wtedy tą dziewczynkę i że ją zabili co?!- krzyknął i potrząsnął czerwono włosom.
-Puść mnie!- pisnęła i próbowała się wyrwać.
-Chcesz znać prawdę, ale tą prawdziwą? Nie tą którą wymyśliły sobie media? Chcesz?- spytał wpatrując się głęboko w jej oczy. W końcu opamiętał się i puścił ją.
-Chcę- wyszeptała i usiadła na kanapie. Mężczyzna wyjął papierosa z paczki, którą miał w kieszeni.
-To było osiem lat temu... –powiedział i zaciągnął się. Alice pomyślała sobie, że ciężko mu o tym mówić.
-Miałem wtedy 20 lat. Żadnej pracy, szkoły, po prostu zero pomysłu na życie. W końcu kumpel zapoznał mnie z paroma typkami. Tak zostałem ochroniarzem, jednego bossa mafii, byłem jego prawą ręką. Płacili mi dobrze, a do moich zajęć, należało chodzenie za nim krok w krok na mieście i kiedy załatwiał „interesy”. Od czasu do czasu miałem jakieś poważniejsze zadanie. Tak jak tamtego dnia...-powiedział i zamknął oczy.
-Jak co dzień wyszedłem z swojego apartamentu i pojechałem wykonać zadanie, które mi powierzono.
Zatrzymałem samochód pod jednym z placów zabaw w mieście. Na huśtawce bujała się śliczna mała dziewczynka a obok siedziała jej matka. Nie miałem czasu na przyglądanie się. Miałem porwać dziecko. Tak też zrobiłem. Zanim tamta kobieta zorientowała się o co chodzi siedziałem z jej córeczką w samochodzie. Straszne krzyczała, pytała kim jestem, mówiła, że chce z powrotem do mamy...Kazałem jej się wtedy zamknąć...Schowała twarz w rączki i zaczęła cichutko łkać. W końcu dojechałem na miejsce. Stara opuszczona fabryka. Tam czekał szef i inni jego ludzie.- powiedział i umilkł, spojrzał na Alice. Patrzała tępo przed siebie.
-Mów dalej...-poprosiła.
-Wyszedłem z nią z samochodu... Ku*wa mać! Myślałem, że ją tylko potrzymają parę dni tam, do póki jej ojciec nie odda pieniędzy...Ale oni zaczęli ją szarpać...potem jeden z nich ją uderzył...Upadła na ziemię. Chciałem ją zabrać z powrotem do samochodu i uciec stamtąd, ale trzymali mnie siłą. Musiałem patrzeć na to jak ją kopią... Słyszałem jak krzyczała i prosiła żeby przestali! Jak wołała rodziców...Nigdy tego nie zapomnę! Nigdy...
Po paru minutach jej twarz nie przypominała już twarzy... Włosy były podeptane od buciorów, sukienka rozszarpana... Już nie krzyczała... już nie oddychała- wyszeptał nie patrząc na Alice. Pewnie wpatrywała się w niego z dobrze mu znanym obrzydzeniem tak jak sąd, prokurator i ludzie będący w koło.
-Co było potem?- spytała.
-Poszedłem na policję, wydałem wszystkich w tym siebie. Dostałem osiem lat... –dokończył swoją opowieść.
-Przecież to nie twoja wina, nie wiedziałeś co oni planowali- powiedziała ocierając łzy.
-Mogłem temu zapobiec! –odpowiedział przyglądając się jej. Była delikatna, nie powinien jej tego mówić.
-Ciężko ci jeszcze z tym żyć?
-Pytasz się czy ciężko? Nie ma dnia żebym o tym nie myślał...Nie ważne czy jestem tutaj czy na wolności... Na moich oczach zabito sześcioletnią dziewczynkę!
Powiedziałem ci prawdę, nie wiem czy znałaś też taką wersję, bo są różne...
-Nie znałam żadnej wersji, podpuściłam cię.-przyznała.
-Sprytne.- odpowiedział ze spokojem.
-Nie wydrzesz się na mnie?- spytała zdziwiona.
-Pierwszy raz opowiedziałem komuś o tym. Jest mi lżej.
-Cieszę się, że to byłam ja..
-Daruj sobie!
-Jak chcesz. Mogę wiedzieć coś jeszcze?- spytała i nalała do dwóch szklanek whisky. Jedną podała Johnowi.
-Możesz.
-Dlaczego mnie tak nie lubisz? –spytała. Mężczyzna zaczął się śmiać. Zdawało jej się, że powrócił dawny John, taki jakiego poznała. Wrażliwy facet opowiadający jej historię swojego życia zniknął w jednej sekundzie.
-Bo tobie wszystko przyszło tak łatwo, gwiazdko. Jedynym twoim problemem jest wybór lakieru do paznokci czy złe uczesanie. Po za tym jesteś zarozumiała, uważasz się za lepszą od wszystkich. –powiedział. Patrzała na niego zła.
-Zaprzeczysz? –spytał.
-Nie będę się z tobą kłócić...
-Wow!- zaczął bić brawa.
-Lepiej będzie jak już pójdziesz- powiedziała zdenerwowana.
-Ok., ale jutro twoja kolej.
-Kolej na co?- spytała odprowadzając go do drzwi.
-Na opowiedzenie mi jakiejś ciekawej historii o sobie, pewnie nie będzie taka tragiczna jak moja, ale cóż... Poświęcę się i wysłucham opowieści o tym jak poszłaś do sklepu i zamiast kupić sukienkę od Dolce&Gabbana kupiłaś jakąś podróbkę...
-Zamknij się już!
-Nie denerwuj się, bo wtedy brzydka się robisz! Jutro ty mi opowiadasz coś o sobie!
-Dobra, dobra...- powiedziała zamykając za nim drzwi. Tej nocy nie mogła usnąć... Myślała nad całą rozmową z Johnem.. Nad tym, że pozwolił jej poznać chociaż trochę siebie. Teraz ona musiała się zrewanżować. Będzie opowiadać jakiemuś idiocie o wszystkich przykrych rzeczach jakie ją spotkały?!
-Będę! –powiedziała i przytuliła Koko. Sama nie rozumiała swojego zachowania

chochlik · Wysłany: 11:54:13 10-08-09 Temat postu:

Aaa tego się nie spodziewałam!!! Straszna historia, może i John nie był w pełni odpowiedzialny za to co się stało, jednak przyczynił się do porwania małej dziewczynki

Targają nim wyrzuty sumienia i wcale się nie dziwię! Alice go jednak nie potępia i współczuje mu za pewne.
Ciekawa jestem jakie zwierzenia szykują się z jej strony

Czekam na newsa

paulinek · Wysłany: 13:44:49 10-08-09 Temat postu:

aaa... no to go podpuściła !!!!
alice była sprytna ...Josh sie jej wygadał , może to lepiej dla niego podzielił sie z kims ta straszna historia !!!
wini sie za smierć tej dziewczynki a po cześci to nie jego wina !!!!
licze ,ze dzieki szczerośći uda mi sie dogadać
no i czekam na historie alice

Airam. · Wysłany: 15:40:48 10-08-09 Temat postu:

Hahaha, tak myślałam, że go podpuszcza ;P.
John się agresywny zrobił, ale jej wszystko powiedział.
To musiało być straszne, musi się z czymś takim strasznie źle czuć.
Ciekawe co do powiedzenia o swoim życiu bd mieć Alice...
Super odcinek

!! Czekam na news

.

Brooklyn · Wysłany: 17:49:10 10-08-09 Temat postu:

Dzięki za komentarze

Pozdrawiam.

P@Tk@ · Wysłany: 20:27:53 10-08-09 Temat postu:

świetny odcineczek

dlaczego on pozwolił zabić tą dziewczynkę

czekam na new

Magduś · Wysłany: 23:15:20 10-08-09 Temat postu:

Oł, Alice jest sprytna, nieżle go podpuściła. Ta historia z tą dziewczynką, cóż chce czy nie jest odpowiedzialny za jej śmierć. Sam jej nie zabił, ale wystawił ją dla nich na "srebrnej tacy". Niestety. Nic dziwnego, że źle mu z tym...

paulinek · Wysłany: 10:56:13 11-08-09 Temat postu:

ja czekam na newsa kiedy bedzie ?

Brooklyn · Wysłany: 10:58:12 11-08-09 Temat postu:

może dziś, może jutro.