Telenowele

FANKI · Wysłany: 18:12:15 23-10-08 Temat postu:

Kidy new??

julcia · Wysłany: 19:49:40 23-10-08 Temat postu:

czekam na newsa który poprawi mi humorek kochana

ewe17iwi · Wysłany: 20:22:19 23-10-08 Temat postu:

słonka moje które dajecie mi ochotę do życia przepraszam was bardzo ale dziś siedziałam w szkole od 8 do 19 i padam już a jeszcze sie muszę uczyć na jutro na hiszpański i angla. obiecuję,że przez week postram się dodać 2 odc w ramach rekompensaty.
ps. julka kochanie moje twoją telcie skomentuję na pewno czytałam odc ale nie miałam głowy jakoś na komentowanie po tym wszytskim co się ostatnio dzieje. Innych też komentarze będę nadrabiać obiecuję. i przepraszam że musicie czekać

Maximum · Wysłany: 20:29:53 23-10-08 Temat postu:

spoko
Czekamy bo warto

mili~*~ · Wysłany: 20:35:51 23-10-08 Temat postu:

W takim razie czekamy:D

ewe17iwi · Wysłany: 0:37:49 26-10-08 Temat postu:

Odcinek 13
Była 4 nad ranem Poncho nie umiał spać dręczyły go wyrzuty sumienia że to przez niego Tomy odszedł z zespołu. Postanowił się dłużej nie męczyć i napić się czegoś. Poszedł do kuchni . Gdy wszedł zobaczył siedzącego Uckera przy stole i pijącego wodę
- młody co ty robisz o tej porze w kuchni? –zapytał Poncho
- Ponczuś nie mogłem jakoś oka zmrużyć. Mam bezsenną noc.- powiedział poważnie Ucker
- nie ty jeden – przysiadł się do Uckera, Poncho
- dlaczego nie możesz spać ?- zapytał Ucker
-myślę o Tomym to przeze mnie odszedł – powiedział z żalem w głosie Poncho
-co ty gadasz to nie jest twoja wina znajdziemy go – powiedział Ucker poklepując po plecach
Poncho
- ale jak go znaleźć już próbowaliśmy wszystkiego ? – zapytał Poncho
- widocznie nie wszystkiego jak jeszcze go nie odnaleźliśmy- powiedział smutno Ucker
- trzeba coś wymyślić. A ty dlaczego nie śpisz? –zapytał Poncho
- a no bo myślę o Dul – powiedział Ucker
- wiesz co młody ja was nie rozumiem kochacie się i siebie nawzajem ranicie – powiedział poważnie Poncho
- ona nie ma do mnie zaufania, a o miłości to już nie wspomnę – powiedział ze smutkiem Ucker
- wiem!! – krzyknął Poncho
- co wiesz? –zapytał Ucker
- wiem jak odnaleźć Tomiego – powiedział to stając na baczność przed Ucherem
- jak?- zapytał Ucker zaskoczony zachowaniem Poncho
- nie ważne musze lecieć – powiedział Poncho biegnąc w stronę swojego pokoju
- ale Ponczek gdzie tak pędzisz – powiedział Ucker ale jego już nie było
Poncho szybko ubrał się i pojechał swoim nowym autem do miejsca o którym teraz ciągle myślał czy znajdzie tam przyjaciela. Jechał długo około 4 godzin. Wkońcu dotarł na miejsce. Podjechał pod duży stary dom. Zadzwonił do drzwi wyszła starsza kobieta
- słucham pana w czym mogę pomóc ? – zapytała kobieta
- dzień dobry szukam Tomiego jestem jego przyjacielem – powiedział Poncho
- proszę wejść pan Tomy jest u siebie- powiedziała kobieta
Poncho wszedł do ogromnego salonu był urządzony jeszcze w starym stylu. Nic się tu nie zmieniło od tych lat kiedy tu przebywał na wakacjach. Pamiętał dokładnie gdzie Tomy ma pokój. Podszedł pod drzwi zapukał i wszedł. Tomy siedział przy biurku i pisał coś we wielkim zeszycie nie zorientował się w ogóle że ktoś wszedł do jego pokoju
- ładnie to tak uciekać ?- powiedział Poncho
- Poncho co ty tu robisz? –zapytał Tomy
- Ja pierwszy zadałem pytanie – powiedział poważnie Poncho
- poncho wiesz że nie mogłem tam zostać nie chcę stawać ci na drodze do szczęścia – powiedział Tomy
- pakuj się i mnie nie denerwuj musimy mieć menagera a ty się do tego świetnie nadajesz a poza tym jesteś moim kuzynem i rodzina musi żyć razem – powiedział Poncho
- tu mi będzie dobrze naprawdę – Tomy starał się być przekonujący
- Tomy nie gadaj głupot zbieraj rzeczy i jedziemy – powiedział stanowczo Poncho
- od kiedy ty się taki stanowczy zrobiłeś ? - zapytał Tomy z uśmiechem
- od kiedy zawsze zabierałeś mi najlepsze zabawki pamiętasz po tym postanowiłem walczyć o swoje – powiedział podniesionym głosem Poncho
- czyli są jakieś dobre skutki naszych wspólnych wakacji – powiedział ze śmiechem Tomy
- o tak. No to co jedziemy – Poncho
- tak. Pani Norma nie wyściskała cię i nie ucałował jej prosiaczka? – zapytał ze śmiechem Tomy
- na szczęście mnie nie rozpoznała ale już chodźmy lepiej – powiedział już płacząc ze śmiechu Poncho
Poncho i Tomy wrócili do mieszkania zespołu. Wszyscy byli wniebowzięci tym że tomy się odnalazł.
Tomy poprosił May aby pomogła mu znaleźć nowe mieszkanie. Ta bez zastanawiania zgodziła się.
Była godzina 15 popołudnie. Poncho i Any wyszli do centrum handlowego na zakupy i do kina. May towarzyszyła Tomiemu w poszukiwaniu mieszkaniu. Chris był u Danieli.
Ucker i Dul zostali sami w domu. Zadzwonił dzwonek do drzwi. Oboje wybiegli ze swoich pokoi. Wpadli na siebie na przedpokoju
- auuu. Matko czemu ty jesteś taki twardy – powiedziała Dul delikatnie dotykając ramienia gdzie miała teraz zaczerwienione miejsce od zderzenia
- auuu. To są mięśnie kobieto – powiedział z dumą Ucker
-fajnie to idź otworzyć siłaczu – Dul ledwo powstrzymywała śmiech
- nie kobiety mają pierwszeństwo – powiedział Ucker ustępując jej drogę
- jaki gentelman to może pójdziemy razem otworzyć – uśmiechnęła się uwodzicielsko Dul
Ucker otworzył drzwi. Zobaczyli za nimi ich nowych sąsiadów

Martha

Patrico
- dzień dobry mamy nadzieję że nie przeszkadzamy- powiedział mężczyzna
- dzień dobry nie nic ciekawego nie robimy. W czym możemy pomóc? – powiedział Ucker
- bo widzicie moja żona zaczęła rodzić- powiedział sąsiad
Ucker i Dul wyjrzeli z pana Partica i zobaczyli chuchającą jak lokomotywa kobietę
- mam zawieść państwa do szpitala? - Ucker
- nie o to chodzi ma auto ale chodzi o mojego syna. Nie mam kto się nim zaopiekować na czas gdy będę z żoną w szpitalu bo żona miała za tydzień dopiero rodzić a moja siostra która miała zaopiekować się małym jest w Hiszpanii i nie zdąży przyjechać – powiedział Patric
- gadaj dalej dziecko może poczekać ma dużo czasu – powiedział zła i zdenerwowana Martha
- już kochanie także moi drodzy to jest mój syn a tu jest torba z jego rzeczami . no to na razie zgłoszę się po niego – powiedział Patric odwracając się i zabierając żonę

- ale proszę pana ?- powiedział Ucker
- dzięki za przysługę i pa – powiedział znikając za drzwiami windy Patricio
Ucker i Dul popatrzyli się na siebie i zastanawiali się czy im to przypadkiem się nie śni
- Dul mamy dziecko – powiedział z przerażeniem Ucker
- idioto my się nim tylko opiekujemy – powiedziała zdenerwowana słowami Dul
- no tak ja nigdy nie miałem dziecka- Ucker miał coraz bardziej przerażony głos
- a ja może miałam – powiedział Dul
- ale jesteś kobietą one takie rzeczy wiedzą jak się tym zająć- zaczął nerwowo gestykulować rękami Ucker
- Ucker to jest dziecko, a nie rzecz a ja żadnego doświadczenia nie mam – powiedział głośno Dul- no tak to może wyciągniemy go z tego wózka
- tak masz absolutną rację – powiedział Ucker
Dul wzięła na ręce małego i ten natychmiast zalał się łzami
- nie malutki tylko nie płacz proszę- powiedziała delikatnie Dul
- no to pięknie zaleje nam mieszkanie – Ucker zaczął histeryzować
- Ucker weś się w garść – powiedział Dul klepiąc go po policzku- popatrz jestem okropna on mnie nie nawiedzi – powiedziała smutno Dul
- co ty gadasz ciebie nie da sie nienawidzić . daj mi go zobaczymy co ja wskóram – powiedział poważnie Ucker
Lecz mały dalej nie przestawał płakać
Minęła 1 h
- Ucker co my źle robimy on cały czas płacze – powiedział rozkładając bezradnie ręce Dul
- nie wiem daliśmy mu jeść. W spodniach też nic nie ma śmierdzącego nie wiem o co mu chodzi – powiedział Ucker- poczekaj w Internecie powiano coś pisać co w takich wypadkach robić przecież tam jest wszystko
- idź szybko i znajdź cokolwiek błagam – Dul wzięła małego na ręce
- Dul uspokoimy małego zobaczysz – powiedział Ucker
- wątpię on tak strasznie płacze – Dul starła się na wszystkie sposoby uspokoić małego ale on nie dawał za wygraną
- Dul zaufaj mi – powiedział z powagą w glosie Ucker
- Ucker ja ci ufam bezgranicznie – powiedział Dul patrząc się mu prosto w oczy
Ucker uśmiechną się do Dul tak bardzo się ucieszył jak usłyszał te słowa.
Niestety nic nie znalazł w Internecie co by mogło by pomóc już wszystko zrobili to o czym pisali w poradach jak opiekować się dziećmi. Nagle coś mu się przypomniało
- znalazłeś coś w Internecie? – zapytała z nadzieją Dul
- nie ale mam pomysł – powiedział Ucker
- jaki ? – w jej głosie znowu pojawiła się nadzieja
- jak byłem mały to mama zawsze mi śpiewała – w jego głosie można było usłyszeć dumę
- tak już widzę jak to pomoże- powiedziała bezradnie Dul
- daj mi go – wyciągnął ręce aby przejąć teraz małego
Ucker wziął małego na ręce. Przytulił go i zaczął mu śpiewać „Una cancion”. Dul się do niego przyłączyła. Mały jeszcze trochę popłakał lecz następnie objął małymi rączkami szyję Uckera i usnął
- Dul on zasnął – powiedział Ucker po dłuższej chwili
- Ucker jesteś czarodziejem – powiedziała szeptem Dul
- nie jestem czarodziejem. Ale przecież razem go usypaliśmy ty też mu śpiewałaś – powiedział wpatrując się w jej piękne ciemne oczy
Dul słodko się uśmiechnęła.
- musisz mi pomóc – powiedział po chwili
- z czym? – zapytała słodko Dul
- poszukaj poduszeczkę jakąś i koc trzeba go położyć -Ucker
- już pędzę – powiedziała i już jej nie było
Ucker położył maluszka i przykrył kocem
- jaki on śliczny jest – powiedział przyglądając się małemu Dul
- tak jest cudowny jak śpi – powiedział ze śmiechem Ucker
- jest cudowny – powiedziała rozmarzonym głosem Dul
- w ogóle to jak on się nazywa ? – zaczął się głośno zastanawiać Ucker
- nie wiem bo pan Partrico nic nie powiedział – Dul
- to trzeba mu wymyślić imię –powiedział Ucker główkując Ucker
- Camilo – rozmarzyła się Dul
- no co ty to takie gejowskie imię - Ucker
- no to jak – powiedziała z oburzeniem Dul
- może Daniel to jest piękne imię – powiedział Ucker
- masz rację pasuje do niego – popatrzyła się na śpiącego chłopczyka
Tymczasem Chris i Daniela jedli romantyczną kolację, którą przygotowała dziewczyna
- kochanie kolacja jest wyśmienita- powiedział Chris
- dziękuję Chris- uśmiechnęła się Daniela
- żabeczko chciałem się coś ciebie zapytać – powiedział Chris
- słucham ? – popatrzyła się na niego
- pamiętasz jak mówiłaś że jestem nie odpowiedzialny i chodzi mi tylko o zabawę- Chris
- tak doskonale pamiętam – uśmiechnęła się Daniela
- widzisz tak myślałem, że byśmy wzięli ślub – Chris
Daniela o mało by się nie zadławiła kawałkiem pokarmu
- co ślub – krzyknęła Daniela
- no tak kochamy się co nam szkodzi to będzie tylko formalność- Chris
- Chris ja nie wiem czy to nie za szybko – powiedziała poważnie Daniela
- za szybko no co ty znamy się już prawie rok – powiedział Chris
- może na razie nie rozmawiajmy o tym – powiedziała Daniela zajadając się dalej kolacją

kaluniaa · Wysłany: 2:05:00 26-10-08 Temat postu:

Kochanie

długo czekaliśmy na ten odcinek

i świetnie, ze wreszcie wstawiłas

Poncho jaki sprytny

dobrze, że sprowadził Tommiego ... i moi kochani DyU

nareszcie jest dobrze - bo jest. Mały Danielito zbliży ich jeszcze bardziej do siebie xd Kto wie może zapragną mieć własne dziecko ? Jestem ciekawa jak to się między nimi potoczy xd ale akcja z dzieckiem boska i jeszcze ich wspolny śpiewa

una cancion i DyU to musi być cud

KOCHAM !! :*

Brooklyn · Wysłany: 9:09:53 26-10-08 Temat postu:

O new.

Fajnie,że Ponch odnalazł Tomiego całkiem fajny z niego chłopak. U Dulce i Uckera ciekawie. Chłopak miał świetyny pomysł z tym śpiewaniem.Ciekawe jak dalej potoczy się opieka nad Danielitem.
Hmmm Daniela odmówiła może słusznie?
Pozdrawiam i czekam na new ;*

Monita · Wysłany: 9:32:11 26-10-08 Temat postu:

Poncho jest wspaniałym kuzynem i przyjacielem. Bardzo dobrze postąpił jadąc do niego i zabierając go z powrotem do reszty przyjaciół. Anny i Poncho nareszcie szczęśliwi - bardzo mnie to cieszy. Dul i Ucker i maluch no coś wspaniałego. Dziewczyna mu ufa a to najważniejsze. Być może Daniel ich do siebie zbliży. Dziwi mnie reakcja Danieli, Chris jej sie oświadcza a ona co zero rekcji. Przecież jak by go Kochała to by się zgodziła.
Pozdrawiam :*

Maximum · Wysłany: 9:51:19 26-10-08 Temat postu:

Świetnie a mój komentarz znów wcieło
No teudno
Tomy się odnalazł ... świetnie
Dul, Ucker i maluszek ... boma
Kiedy NEW

ewe17iwi · Wysłany: 10:23:36 26-10-08 Temat postu:

Maximum · Wysłany: 10:24:50 26-10-08 Temat postu:

Nawet więcej niż troszeczkę
Bardzo nam się podobało
Przynajmniej mi

ewe17iwi · Wysłany: 10:28:48 26-10-08 Temat postu:

(=**$OlCiA$**=) dzięki kochana dziś tam wpadnę z komentarzem dla twoich dzieł

Brooklyn · Wysłany: 10:30:30 26-10-08 Temat postu:

Kochana ja czekam na new z niecierpliwością wielką

Maximum · Wysłany: 10:33:27 26-10-08 Temat postu: