Telenowele

martoslawa · Wysłany: 22:46:35 27-10-16 Temat postu:

Ja ogarniałam kuchnię, także dopiero co wróciłam do komputera.

Będę sobie jeszcze zaraz robić kanapki - nie ma to jak jedzenie po nocach.

Jak zmywałam naczynia to taka refleksja mnie złapała - jak stałam tam na przystanku i nuciłam carmelove to o dziwo nie myślałam o Carmelu... myślałam o Davucie.

Stare miłości się kończą, a rozpoczynają nowe. :'D achhhh.

Lineczka · Wysłany: 22:49:19 27-10-16 Temat postu:

Krótkie podsumowanko i jestem gotowa na finał!

Odcinki 108-109

Wyznanie Rosario niezwykle wstrząsające i rzucające na jej wątek inne światło. Świetnie wykreowana postać, jedna z najciekawszych w telce!
Sceny Lucreci z matką to istna miazga, ciężko było się po nich pozbierać. Najbardziej poruszający moment to ten, gdy po wszystkim Lu podbiegła do Rosario, powiedziała że ją kocha i przytuliła.

Miałam ciary! Maite i Daniela zagrały te emocje rewelacyjnie, wielki szacun!

Szkoda mi Renaty, mimo wszystko nie zasłużyła na śmierć. Aczkolwiek przynajmniej dostała wzruszające zakończenie wątku, niczym bohaterka.

Strata kuzynki to kolejny cios dla Lucreci.

Jej było mi w tej sytuacji najbardziej żal.

Carmelo show w tych odcinkach! Aresztowanie, frustracja w celi, halucynacje z ojcem - rewelacja! Aktor dał czadu!!!

Ślub protów piękny.

Nareszcie trochę szczęścia i radości w ich życiu.

Śliczne sceny!
Cieszy mnie, że Rosario jednak pojawiła się pod Kościołem. Na swój sposób kocha córkę, ewidentnie była wzruszona jej szczęściem.

Między Josue i Blancitą jest chemia, całowali się więc można uznać ich za parę.

Teresce z Manuelem też się układa, tylko po co ta Asuncion robi za przyzwoitkę?

Dorośli są!
Ksiądz awansował

Dom Juliana ma przytulne wnętrze, Tereska postarała się z wystrojem.

Rodolfo szczęśliwy z Irene, Rocio i synami.

Ciekawe dokąd wyjechała Justina.

Do domku na obrzeżach miasta?

Skoro zaserwowali nam taką miazgę z historią Rosario to mam nadzieję, że w finale już takiej bomby nie będzie i że Lucrecia spodziewa się dziecka Juliana.

Kaisa · Wysłany: 22:49:22 27-10-16 Temat postu:

Lineczka · Wysłany: 22:51:20 27-10-16 Temat postu:

martoslawa, zrobiłaś kanapki? Jesteś gotowa na finał?

martoslawa · Wysłany: 22:56:29 27-10-16 Temat postu:

Mam kanapki, włączam!

Lineczka · Wysłany: 22:59:33 27-10-16 Temat postu:

Oglądamy finał.

Również objadam się kanapkami.

martoslawa · Wysłany: 23:02:59 27-10-16 Temat postu:

Piosenka El amor no soporto z nowym tekstem bardzo fajna.

Choć już tak się przyzwyczaiłam do tej pierwszej wersji, że trochę dziwnie mi się jej słuchało na początku.

Ale smutny tekst tamtej nie pasowałby do szczęśliwych chwil Juliana i Lucrecii.

Lineczka · Wysłany: 23:04:26 27-10-16 Temat postu:

O kurde, serce z jabłek na łóżku w noc poślubna.

tego jeszcze nie grali, dostałam ataku śmiechu.

Jeszcze ten Julian śpiewający.

Nie no, postarał się, full romantic klimat.

martoslawa · Wysłany: 23:05:36 27-10-16 Temat postu:

Kaisa · Wysłany: 23:06:02 27-10-16 Temat postu:

Ale Was wzięło na jedzonko

No i mamy noc poślubną.

Nie mogę z tej prezentacji klaty

No bez jabłek obejść się nie mogło

Soczki jabłkowe

Cudna reklama

martoslawa · Wysłany: 23:07:17 27-10-16 Temat postu:

Tereska w tym różowym wdzianku przypomina mi Renatkę. xD

Znowu soczki?

Hahahahha, za dużo tych reklam jak na 5 minut. xD

Kaisa · Wysłany: 23:08:34 27-10-16 Temat postu:

Urocze chwile Manuela i Tere (oczywiście bez gołej klaty bo po co

) i ten soczek

Dziecko się urodziło

Lineczka · Wysłany: 23:08:54 27-10-16 Temat postu:

Gdzie indziej te jabłka mogłabym uznać za kicz, ale tutaj jabłkowe serce było urocze i pasowało do protów.

Sceny w łóżku piękne - subtelne, klimatyczne.

Klata Juliana -

najlepsza klata w telce, sorry Carmelo!

martoslawa · Wysłany: 23:10:23 27-10-16 Temat postu:

Julian jaki bukiet kwiatów przyniósł.

Szkoda, że nie koszyk jabłek.

Chyba wyczuli, że to już by było za wiele.

Obstawiam, że na śpioszkach dziecka będzie jabłko! W końcu to owoc ich miłości.

Kaisa · Wysłany: 23:10:53 27-10-16 Temat postu:

Urocze chwile Lu i Juliana z synkiem

Rodolfo jaki dumny dziadek