Telenowele

Bożenka · Wysłany: 15:08:21 19-02-11 Temat postu:

Hernan

Wcale nie udawał, że źle się czuje. Głowa przypominała bolącą kulę. Każdy szybszy ruch, nawet grymas, wywoływał straszne łupanie. Objął Marianę i poszli do sypialni. Położył się, ciągle trzymając ją za rękę.

Połóż się obok, kochanie - poprosił.

Anna. · Wysłany: 15:10:39 19-02-11 Temat postu:

Mariana

Połozyła sie obok Hernana - odpoczywaj... Przestraszyłam się gdy mama mi powiedziała, ze zapiłes sie prawie na śmierć

Bożenka · Wysłany: 15:12:29 19-02-11 Temat postu:

Hernan

Chyba się nie odwdzięczę twojej mamie do końca życia - szepnął tuląc dziewczynę - Właściwie zawsze była po naszej stronie.

Anna. · Wysłany: 15:14:39 19-02-11 Temat postu:

Mariana

Tak... Zawsze - szepnęła i pocałowała Go

Bożenka · Wysłany: 15:17:05 19-02-11 Temat postu:

Hernan

Odwzajemnił jej pocałunek i mocno tulił ją do piersi. Jeszcze niedawno był przekonany, że już nigdy więcej jej nie zobaczy. Teraz znów miał ją u swego boku. Ciągle jeszcze się trochę bał, że to tylko marzenia wywołane wypitą tequilą...

Anna. · Wysłany: 15:20:44 19-02-11 Temat postu:

Mariana

Całowała Go z tęsknotą i uczuciem.

Bożenka · Wysłany: 15:22:22 19-02-11 Temat postu:

Hernan

Powiedz proszę, że jesteś prawdziwa - wyszeptał pomiędzy pocałunkami - Że to nie jest tylko mój sen...

Anna. · Wysłany: 15:25:20 19-02-11 Temat postu:

Mariana

Jestem prawdziwa skrabie. To nie jest sen - wyszeptała

Bożenka · Wysłany: 15:26:39 19-02-11 Temat postu:

Hernan

Moja kochana, moja najmilsza - szeptał - Tak bardzo za tobą tęskniłem.

Anna. · Wysłany: 15:28:46 19-02-11 Temat postu:

Mariana

Ja jeszcze bardziej - szepnęła. Po chwili ujrzała, ze Hernan zasnął. Ona takze zamkneła oczy i juz po 5 minutach spała wtulona w Niego

Bożenka · Wysłany: 15:36:51 19-02-11 Temat postu:

Mariela

Godzinę temu wrócił Rodrigo. Udało mu się podpisać kontrakt. Teraz siedział z dziećmi i bawili się klockami. Ernesto też do nich poszedł. Zostały więc same z Caramelo.

Kochanie - powiedziała patrząc z uwaga na starszą córkę - Myślę, że pewnie Mariana nie będzie chciała wybaczyć ojcu. Już prędzej zrobi to Hernan. Ja pojadę z Ernesto i przypilnuję, by przeprosił młodych. A potem za jakąś godzinę po nas, może wy wyruszcie z dziećmi? I przyjdziecie do Hernana i Mariany? Jedyną nadzieja jest w tym, że widok dzieci zmiękczy ich serca i choć nie zerwą z nami kontaktów. Co o tym sądzisz?

Anna. · Wysłany: 15:39:22 19-02-11 Temat postu:

Caramelo

To jest wspaniały pomysł mamo

Bożenka · Wysłany: 15:42:31 19-02-11 Temat postu:

Hernan

Rano obudził się w dużo lepszej formie. Otworzył oczy i nie mógł się nacieszyć widokiem śpiącej obok kobiety. Ona uosabiała wszystkie jego marzenia. Gdy miał ją u swego boku, był najszczęśliwszym człowiekiem pod słońcem. Przysunął się bliżej, zaczął ją czule całować i pieścić...

Anna. · Wysłany: 15:43:22 19-02-11 Temat postu:

Mariana

Obudziła sie pod wpływem dotyku hernana. Usmiechnęła się

Bożenka · Wysłany: 15:51:09 19-02-11 Temat postu:

Hernan

Czuły i serdeczny uśmiech narzeczonej, działał silniej, niż mógłby jakiś najmocniejszy afrodyzjak. Kochali się powoli. W każdym ruchu ich ciał była miłość i najczulsza tkliwość.

I choć jego serce umierało z bólu na myśl, że jeszcze niedawno kochała się z Julianem, to wiedział, że musi o tym zapomnieć. Bo nie pozwoli, by ktokolwiek zmącił ich szczęście. Pewnie była bardzo rozgoryczona i zdesperowana, gdy rzuciła się w ramiona tamtego, tłumaczył sobie. Wiedział, że dziecko Juliana pokocha tak mocno, jakby było jego własne. Bo ta kobieta była dla niego najważniejsza na świecie...