Telenowele

Karolllina · Wysłany: 19:04:53 17-12-07 Temat postu:

heh widać, że Sara polubiła Lornę, heh... Osvaldo pewnie będzie jej wdzięczny, bo to dzięki córce moze się znowu zobaczyć z Lorną

VANESSA* · Wysłany: 19:34:21 17-12-07 Temat postu:

super odcinek czekam na newik

@si@ · Wysłany: 19:58:03 17-12-07 Temat postu:

Odcinek 21

Ukradkiem wpatrywała się w Osvaldo. Podobała jej się serdeczność, z jaką traktował córkę. Jednak on ani teraz podczas obiadu nie spojrzał nią. Nie wiedzieć czemu zasmucało ją to.
Albo przyzwyczajona do napastliwych męskich spojrzeń, odczuwała teraz brak zainteresowania ze strony Osvaldo.
- Smakuje ci? – usłyszała nagle głos Sary.
- Tak. Nawet bardzo. – odparła powoli i wzięła łyk soku.
- Cieszymy się, że nie zmarnowałaś czasu w naszym towarzystwie. – Osvaldo odezwał się
po raz pierwszy podczas posiłku.
Lorna spojrzała na niego lekko zdumiona. Dawał jej wyraźnie do zrozumienia, że nadal ma do niej żal.
Już miała coś odpowiedzieć, ale przerwał jej dźwięk jego komórki. Osvaldo przeprosił i oddalił się od nich na chwilę.
- Lorno, chciałabym ci podziękować. – wyszeptała Sara i nachyliła się w jej stronę.
- Nie ma za co. Zauważyłam, że twój tata jest nadopiekuńczy. – odparła biorąc kolejny łyk soku i kątem oka obserwując rozmawiającego w oddali Osvaldo.
- To prawda. Wszędzie wysyła za mną Javiera. – żaliła się Sara – To trochę krępujące.
- Robi to na pewno z troski. – odparła Lorna i popatrzyła w śliczne oczy dziewczyny. Bardzo przypominała Oswalda, ale na pewno miała tez coś z matki. Ta mądrość spojrzenia u tak młodej osoby ją zadziwiała – Adres Davida napisałam ci na serwetce. – dodała podając jej pod stołem małe zawiniątko i posłała jej oczko. Na co Sara zareagowała szerokim uśmiechem, a z ruchu jej warg Lorna wyczytała nieme ”dziękuję”.
- Cieszę się, że przyjęłaś zaproszenie na obiad. Mam okazję cię bliżej poznać. Od początku śledzę Twoją karierę. Byłam małą dziewczynką, kiedy po raz pierwszy pojawiłaś się na wybiegu. – po chwili Sara mówiła już swobodnie.
Lorna wyraźnie posmutniała. Sara opowiadała o tym z uśmiechem, z podziwem. A dla Lorny to był ciężki początek. Musiała pozować, udawać kogoś, kim nie jest. Stać się Lorną, a pogrzebać Maite. Westchnęła i poczuła, że musi wziąć kolejny łyk soku. Te wspomnienia były dla niej zbyt ciężkie.
Osvaldo od czasu do czasu spoglądał w stronę stolika. Żałował, że ten telefon zadzwonił właśnie w takiej chwili.
- Co mam zrobić szefie? – usłyszał ponowne pytanie po drugiej stronie słuchawki.
- Ma zniknąć. I to bez śladów. – rzucił bez emocji Osvaldo i rozłączył się.
Nie lubił, kiedy jego drugi świat odzywał się w takich momentach. Z dziwnym uczuciem wracał do stolika. A kiedy siadał przy nim napotkał na chwilę na sobie wzrok Lorny i poczuł się tak, jakby czytała mu w myślach i wiedziała, że właśnie przed chwilą wydał wyrok na swojego wroga.
- Przepraszam, za ten przerywnik. – odparł szybko i dokończył sok, po czym dodał – Chyba musimy już zakończyć ten przyjemny posiłek. Saro – zwrócił się do córki – Javie odwiezie cię do domu, a ja odwiozę Lornę.
Sara kiwnęła porozumiewawczo głową, po czym wstała od stołu, pocałowała w policzek Lornę na pożegnanie i ruszyła w stronę Javiera.
- Nie boisz się, że znowu cię spoliczkuje? – Lorna popatrzyła na Osvaldo wyzywająco.
- Zaryzykuję. W końcu – zrobił pauzę i dodał swobodnie – Nic dwa razy się nie zdarza.
Po tych słowach wstał od stołu i zasunął za nią krzesło. Skierowali się w stronę jego samochodu. To był bardzo luksusowy mercedes. Podobny na do tego, jakim jeździł Fernando.
Na każdym kroku te wspomnienia. – zganiła się w myślach i popatrzyła na siedzącego obok Osvaldo. Może Rebeka ma rację? Może powinna zapomnieć o przeszłości i zacząć nowe życie? Czy jednak to w ogóle było możliwe? Czuła się naznaczona cierpieniem i pragnieniem zemsty już na zawsze. Nie. Nie może z niej zrezygnować. Nie teraz.
- Co cię tak wzburzyło w moim zachowaniu, że zasłużyłem sobie na policzek? – usłyszała nagle głos Osvaldo i spojrzała na niego. Co mu miała powiedzieć? Że ukarałą go za to, że wzbudził w niej wspomnienia albo za to, że miała mu za złe, że po tylu latach wreszcie poczuła się dobrze? Nie mogła się okłamywać. Tamtego wieczoru, poczuła się wreszcie…bezpieczna?
Zaparkował pod domem mody i spojrzała nią pełnym oczekiwania wzrokiem.
- To nie twoja wina. Ty…- zrobiła pauzę, czuła, że jest mu winna wyjaśnienia – Ty nic nie zrobiłeś, co mogłoby mnie obrazić, wręcz przeciwnie…
- Więc co się stało? – Osvaldo nie dawała wygraną. Spuściła oczy i zacisnęła ręce na torebce. Nagle poczuła jego dłoń na twarzy. Bardzo delikatnie uchwycił jej podbródek i obrócił jej twarz w swoją stronę. Poczuła jak nie może opanować drżenia na całym ciele.
Co się ze mną dzieje? – przemknęło jej przez głowę.
- A może nie podobało ci się to, że drżałaś w moich ramionach, tak jak teraz?
Nie potrafiła wypowiedzieć ani jednego słowa. Czuła tylko tyle, że jak najszybciej powinna wysiąść z tego samochodu.
- Osvaldo…ja…- nie potrafiła wypowiedzieć zdania – Zapomnij o mnie. – rzuciła wreszcie stanowczo i wybiegła z samochodu.
Nie zdążył nawet zareagować. Patrzył bezradnie jak wbiega do budynku. Zacisnął ręce na kierownicy. Dlaczego ta kobieta wdarła się do jego głowy i nie potrafił jej z niej wyrzucić?
Zapalił motor i nacisnął pedał gazu. Musiał stąd jak najszybciej wyjechać. Musiał z kimś porozmawiać, o tym, co się z nim działo.

Karolllina · Wysłany: 20:06:50 17-12-07 Temat postu:

świetny odcinek! o nie mam nadzieję, że Lorna się nie zakochuje... jakoś Osvaldo mnie nie przekonał do siebie i go nie lubię i nie chcę, żeby Lorna z nim była, heh no, ale zobaczymy jak to będzie, choć jak dla mnie to mi się wydaje, że nie będzie z nim tylko z Fabio i tego jak narazie będę się trzymać

heh ale widzę, że Lorna polubiła Sare i na odwrót, heh a swoją drogą ciekawe jak to będzie kiedy Sara dowie się o ciemnych interesach ojca, bo napewno cos słyszała o tym w szkole, ale pewnie w to nie wierzy, bo jak córka może zwątpić w ojca? heh no to Lorna chcąc czy nie chcąc zaczyna wkraczać w ten świat... w świat Osvalda Tallancona i może dzięki jego pomocy, albo z jego pomocą zemści się na tym Santanderze...

Natka*** · Wysłany: 20:23:45 17-12-07 Temat postu:

Asiu cudowne odcinki

Te scenki z Lorną i Osvaldem są przepiękne

Ciekawa jestem kiedy Lorna wkońcu się przełamie?
Czekam niecierpliwie na nowe odcinki

VANESSA* · Wysłany: 20:31:07 17-12-07 Temat postu:

super czekam na newik z niecierpliwością

pampelooma · Wysłany: 20:43:04 17-12-07 Temat postu:

Kolejny super odcinek

Wydzarzenie w samochodzie najlepsze, już byłam pewna, że się pocałują

Chyba oboje trafili na swoje słabe punkty, dlatego nie potrafią przestać o sobie myśleć...
No, no...ciekawe co dalej
Czekam na newiki i zapraszam do mnie
buźki:*:*:*

giovanna · Wysłany: 21:01:12 17-12-07 Temat postu:

Super

A już myślałam że dojdzie do pocałunku

Czekam na nastepny

@si@ · Wysłany: 21:02:15 17-12-07 Temat postu:

Karolllina · Wysłany: 21:13:29 17-12-07 Temat postu:

Eliza007 · Wysłany: 22:05:06 17-12-07 Temat postu:

co za odcinek emocji!!!

i jaki długi:)
gratulacje.Lorna jest bardzo fajna i mam nadzieję,że znajdzie sobie kogoś,ktio będzie dla niej idealny, nie koniecznie Osvaldo bo coś mi w niem nie gra:)
Odcinek super:)

@si@ · Wysłany: 22:05:50 17-12-07 Temat postu:

@si@ · Wysłany: 22:06:54 17-12-07 Temat postu:

Eliza007 · Wysłany: 22:08:09 17-12-07 Temat postu:

to nie moja ostatnia wizyta:)Chciałabym wiedzieć jak potocza się losy Lorny:)

@si@ · Wysłany: 22:11:21 17-12-07 Temat postu:

zapewniam, że będą niełatwe