Telenowele

Dulcemogosia · Wysłany: 8:27:47 03-06-09 Temat postu:

Hej słońce

Wycieczka do Egiptu niesamowita!

Odcinek... mam nadzieję że w ten weekend
Postaram się :*
Pozdrawiam :*

P@Tk@ · Wysłany: 11:52:16 03-06-09 Temat postu:

no to czekam

Fuzzi · Wysłany: 14:12:41 03-06-09 Temat postu:

Tak, tak. Czekamy i to z wielką niecierpliwością!

Dulcemogosia · Wysłany: 14:41:19 05-06-09 Temat postu:

No już piątek

Może dzisiaj

Ale zacznę się zapisanie za jakąś godzinkę bo muszę jeszcze parę rzeczy zrobić

nowatu · Wysłany: 15:35:04 05-06-09 Temat postu:

Hejka

to ja też czekam

mam nadzieję że dziś wstawisz

Dulcemogosia · Wysłany: 16:07:35 05-06-09 Temat postu:

wstawię, wstawię :*

Fuzzi · Wysłany: 18:26:18 05-06-09 Temat postu:

Gracias ! Bd czekać, a jak coś to jutro skomentuje, bo leniWa jestem xD

Dulcemogosia · Wysłany: 18:39:54 05-06-09 Temat postu:

Wcale się nie musisz śpieszyć :*:*

Monita · Wysłany: 18:47:11 05-06-09 Temat postu:

No to ja czekam ;*

Dulcemogosia · Wysłany: 18:52:01 05-06-09 Temat postu:

Ojoj... a ja dopiero zaczęłam... ale sobie narobiłam takich zaległości... że musiałam luknąć

Monita · Wysłany: 19:14:59 05-06-09 Temat postu:

No to pisaj pomalutku a ja poczekam ;*

Dulcemogosia · Wysłany: 23:21:33 05-06-09 Temat postu:

Przepraszm że tak długo, ale dopiero o 22 pozbyłam się gości

no, ale jest

_________________________
Tras de mi
Odcinek 16

Patrzyłam na to przerażająco wielkie zwierze... było wielkości mojej pięści. W dodatku z takimi wielkimi oczami! Ani na chwilkę, na sekundę nie przestałam krzyczeć, a to coś cały czas zbliżało się do mnie. Chociaż siedziałam już wgnieciona w ten namiot, cofałam się nadal. W końcu w starciu z takim insektem każdy milimetr miał znaczenie! Zaraz dobiegło do mnie wołanie Diega.
- Dulce! Dul! Co się dzieje?!- Nie mogąc się zebrać na odpowiedź, zaniepokojony ciszą z mojej strony wpadł do namiotu i rozejrzał się wewnątrz niego. Nie zauważając nic obcego spojrzał na mnie pytająco. Dalej nie mogąc wyksztusić ani słowa z siebie wskazałam ruchem głowy w stronę tego obrzydliwego pająka.
- Przestraszyłaś się pająka?!- Spytał z wyrzutem, ale mnie przytulił (ciekawe czy tylko korzystał z sytuacji, że byłam unieruchomiona). Miałam wrażenie że się zaśmiał...ale nie będę dociekać.
- No nie widzisz jaki jest wielki?!- Teraz na bank się ze mnie śmiał.
- Tyaaa...Nie większy od mojego paznokcia...- Za to dostał po tym swoim zgrabnym ramieniu.
- Ale śmieszne! AAAAa!!!!On tu idzie! Zrób coś!
Diego najwyraźniej świetnie się przy tym bawił, bo cały czas się ze mnie śmiał, ale nie przeszkadzało mi to tak bardzo jak to stworzenie. Szturchnęłam Diega ponaglając go. Ten pocałował mnie w czoło i zabrał się do akcji ...ratowania mnie.
- Nie patrzyłam się jak pozbywa się insekta, było mi to całkowicie było mi to obojętne, ale po chwili znowu poczułam jak oplata mnie ramionami. Znów byłam bezpieczna, misja wykonana. Boże! Jak ja nie cierpię robali!
- Mój bohater!- Wtuliłam się mocniej w niego.
- Tak do mnie mów- Powiedział rozmarzony.- No skoro jesteś już bezpieczna i pajączek tak samo, to ja pójdę do siebie.- Miałam się czepić co do „pajączka”, ale zostawienie mnie samej było ważniejsze.
-Chyba żartujesz sobie ze mnie prawda? Zostajesz tutaj!- Przecież nie mogłam pozwolić żeby zostawił mnie w takiej puszczy! Jeszcze by do mnie jakiś nietoperz wpadł, albo co gorsza wampir, który tylko udaje nieporadne zwierze, a potem „hap” i nie ma człowieka.
- Ok. Zgadzam się.- Szybko przystąpił na to. Za łatwo poszło.
Popatrzyłam na niego, ale Diego rozbroił mnie swoim spojrzeniem. Jego oczy były takie... słodkie (?). Czekoladowy kolor... ten kształt... Zakochać się można! Fakt ja jestem zakochana. Wracając do jego cudowności, objął mnie tak, jak tylko on może obejmować. Oplótł moje ciało swoimi silnymi rękoma. Wszystko byłoby pewnie dobrze... ale gdy tylko zamknęłam oczy wrócił mi obraz tego strasznego pająka. Wzdrygnęłam się. Odsunęłam się od Diego, żeby nie zauważył, ale sztuka kamuflażu nie jest moją mocną stroną, więc nie miałam szans. Podciągnęłam kolana pod brodę...
***
Kiedy patrzyłem tak na przestraszoną twarzyczkę Dulce nie mogłem jej zostawić. No bo jak? Jej oczy dwa razy większe niż zwykle, ręce obejmujące jej własne kolana, aż trudno mi uwierzyć, że przestraszyła się małego pajączka. Przeczołgałem się do niej na klęczkach i mocno, mocno przytuliłem. Ha! Moja ślicznotka była w moich ramionach. Naprawdę ślicznie było jej w tych włosach. Ognista czerwień pasowała nie tylko do jej charakteru ale i ogólnie. Jeszcze dwa dni temu była buntowniczką, a teraz jest ze mną, co więcej przytula mnie (!). Chce tego! Chyba nawet nie ma pojęcia jakie mam szczęście, że siedzę sobie z nią w tym namiocie ze świadomością, że jest moja. Od wczoraj patrzyła na mnie jakbym był jakąś nagrodą! JA! Przecież to ona jest najsłodszą istotką na całym świecie.
- Dulce...- Zagadnąłem, przerywając ciszę.
- Tak?
- Naprawdę przestraszyłaś się tamtego zwierzątka?- Zapytałem a ona spojrzała na mnie z przyganą.
- Nie, no po prostu nie wiedziałam, jak cię przy mnie zatrzymać! Marzyłam żebyś tu został!- Powiedziała z sarkazmem.
- Wiedziałem!!! Kochasz mnie!- Tak łatwo było mi się wyluzować przy niej. Niby stwierdziłem ten fakt o kochaniu mnie, ale wcale nie było to dla mnie takie jasne, oczywiste. Spojrzałem w jej oczy nieco zmieszany, ale Dulce miała roześmiane oczy i usta. Zagadką były dla mnie jej myśli. Uśmiechnęła się jeszcze szerzej.
- Chciałbyś.
Nie, no tym mnie rozbroiła. Ja tu podenerwowany czekam na jakiekolwiek oznaki tej miłości, a ta jeszcze ze mną żartuje!
- Pewnie że bym chciał...- Cały czas patrząc w moje oczy z sekundy na sekundę poważniała.
- No, ale nie ma nic za darmo. Coś za coś. Może być wyznanie za wyznanie.- Ustaliła. Rzecz jasna ja musiałem być tym pierwszym który idzie na wyznania. Jedną ręką jeszcze mocniej objąłem ją w talii, a drugą przyłożyłem do jej twarzy. Kciukiem obrysowałem jej piękne usta. Dulce patrzyła na mnie, ale inaczej... Z uczuciem!
- Kocham Cię, bardzo mocno- Wyszeptałem tuż nad jej uchem, a potem wróciłem to obserwowania jej oczu. Zauważyłem, że się nieco zmieszała.
- Ja Ciebie też.- Odpowiedziała, jakby z obowiązku. Nie patrzyła na mnie. Czy to możliwe, że Dul wstydziła się własnych uczuć? No cóż do niczego nie będę jej zmuszał.
Eh... i chyba zauważyła niezadowolenie z mojej strony bo przystapiła do odważniejszego kroku. Coś czego się zupełnie nie spodziewałem! Wzięła moją twarz w dłonie i dosłownie wczepiła się w moje usta. Na tym oczywiście nie kończąc. Błądziła rękoma po moich plecach doprowadzając do dreszczy! W końcu założyła mi je na szyję i lekko popchnęła, tak że ja leżałem patrząc z dołu na jej piękną twarzyczkę. Czułem ją na każdym centymetrze mojego ciała. Dosłownie...
Dulce raczej nie zwracała na to uwagi, bo dalej mnie całowała.
Noo... rzecz jasna ja wcale nie pozostawałem taki obojętny. Oddawałem każdy pocałunek , a kiedy ten powoli przeradzał się we francuski, ostro wprowadziłem do walki swój język. Poczułem jak leciutko się uśmiecha. Boże! Ona mnie chyba naprawdę kocha! Tylko czego nie może mi tego powiedzieć? Tak wprost?
Po chwili dopiero przypomniałem sobie, że nie oddycham. Musiałem ją odsunąć na chwilkę. Łapczywie napełniałem swoje płuca powietrzem. Uśmiechnąłem się do niej.
- Mniam!
Zaśmiała się.
- No co? Nawet sobie nie wyobrażasz jaka jesteś smaczna. – Powiedziałem też się uśmiechając. Dulce ziewnęła. Zauważyłem że powieki jej się zamukają, a ja też już byłem raczej zmęczony, więc objąłem ją dokładnie, przykryłem nas kocem i powiedziałem jej do ucha.
- Dobranoc kochanie....
- yhym...- Tylko taką odpowiedź dostałem, ale wystarczyła mi jej obecność. Po chwili sam usnąłem.

Megan · Wysłany: 0:22:09 06-06-09 Temat postu:

Pająk to naprawdę krwiożercza bestia jest

Nic dziwnego, że Diego musiał ratować Dul :]
Gdyby wiedział, że za taki ratunek będzie mógł cała noc tulić ukochaną juz pewnie dawno by to zrobi

Dziewczyna wprost nie mówi o uczuciach, może się boi ? Boi, że kiedy to powie coś sie stanie i straci go przez co będzie cierpiała ? Nie wiem ale mam nadzieję, że On kiedyś usłyszy magiczne kocham Cie

Fuzzi · Wysłany: 7:39:14 06-06-09 Temat postu:

Świetny odcinek. Jak wymyślałam własne wersje tego odcinka nasuwały mi się tytuły "Seryjny morderca", "Zboczony jaskiniowiec" albo jakieś dzikie zwierze.

Faktycznie to był dziikkkii pająk xD (Ja bym też się tak darła, jakby obok mnie stanął nawet mały pajączek... )

I jaka słodka ich miłość... <3 DyD

nowatu · Wysłany: 9:23:16 06-06-09 Temat postu:

Haha pająk

D&D ale słodko

tylko szkoda, że Dul nie powiedziała mu wprost co czuje

ach... poza tym odc świetny

pozdro