Telenowele

Shelle · Wysłany: 21:26:34 17-07-17 Temat postu:

Ja szczerze współczuję Lineczce, że prawie w jednym czasie będzie kończyć dwa totalnie rozpierdzielające (sorry za wyrażenie

) seriale! Nie wiem, czy ja przetrawiłabym coś takiego, ale może Lineczka jest silniejsza

Lineczka · Wysłany: 21:30:28 17-07-17 Temat postu:

Blackie, zaskoczyłaś mnie tą statystyką uśmierconych postaci. Stawiam na Kenana, Temmuza, Cengiza i kogoś dobrego - Azad.

Shelle, nie pozostaje mi nic innego jak tylko dać radę.

Zabieram się za 67 odcinek.

Shelle · Wysłany: 21:36:27 17-07-17 Temat postu:

Kasjopeja · Wysłany: 21:52:00 17-07-17 Temat postu:

Lineczka już streszczonko 66

I zabierasz się za 67

Kiz czy dasz radę ?
A ja jeszcze nie przeczytałam streszczonka z 65 a jeszcze ciachanko Blackie

Tu link do filmiku, który posklejałam po śmierci Tefo: [link widoczny dla zalogowanych]

Blackie · Wysłany: 22:35:39 17-07-17 Temat postu:

Shelle · Wysłany: 22:41:27 17-07-17 Temat postu:

Kasjopeja · Wysłany: 23:27:16 17-07-17 Temat postu:

Lineczka · Wysłany: 0:06:52 18-07-17 Temat postu:

Shelle · Wysłany: 0:21:48 18-07-17 Temat postu:

Ja przerobiłam właśnie odcinki 64 i 65 i na więcej ani czasowo ani emocjonalnie nie jestem na razie gotowa.

Zdecydowanie jedne z najbardziej kopiących mnie osobiście emocjonalnie odcinków w historii całego serialu!! Mój komentarza na pewno będzie bardzo chaotyczny, ale mimo iż nie był to mój pierwszy seans z tymi odcinkami to jednak dają po sercu i to ostro!!

W ogóle motyw z Alim opowiadającym całą historię synkowi był wręcz zabójczy!!!

Wielokrotnie już pisałam jak bardzo uwielbiam sceny Aliego i Tevfika, ale to co oni wyrabiali w tych dwóch odcinkach to był normalnie kosmos!! Tyle razem przeszli, ich przyjaźń została wystawiona na tyle prób, a jednak nadal, pomimo tego wszystkiego co się stało, nazywali siebie braćmi i jeden za drugiego oddałby życie.

Opowieści o tym, jakie piękne dni przeżyli były naprawdę cudowne

Scena jak pastwili się nad "biednym" Cengizem kapitalna!!! Jego mina mówiła wszystko, a ja miałam taką dziką satysfakcję, że dokopali gnojowi

Niestety dosyć szybko sprawy zaczęły się sypać i przybrały bardzo niebezpieczny obrót...

Mam bardzo mieszane uczucia co do Sebnem. Niby się nawróciła, niby Tevfik był z nią szczęśliwy, ale ciężko mi wybaczyć to, co wcześniej zrobiła. Chyba jednak za dużo im nabruździła, żebym potrafiła wykrzesać wobec niej jakieś cieplejsze uczucia...

Niezmiennie uwielbiam duet Ali i Azad - są absolutnie przeuroczy w roli oczekujących na potomka nowożeńców

A ta ich rozmowa jak Ali torturował tego gościa po prostu zabójcza - ten facetowi w mordę, a ta mu o pościeli czy zasłonach czy o czym tam rozmawiali

Pamiętam jakie miałam ciary na plecach oglądając końcówkę 64 odcinka - byłam pewna, że to już ostatnie chwile życia Tevfika, ale jednak nie... Niemniej jednak scenarzyści byli bezlitośni - ocalili Tevfika tylko po to, żeby za chwilę go znowu wykończyć

Retrospekcje z przeszłości Tevfika absolutnie zabójcze!!! Zresztą ja w ogóle nie do końca ogarniam te zwyczaje i te zabójstwa obronie honoru rodziny i naprawdę ciężko mi sobie wyobrazić, że można zrobić takie coś komuś, kogo się kogo. Wprawdzie to oczywiście nie pierwszy serial, w którym mam z tym do czynienia, ale chyba pierwszy, w którym miałam takie silne uczucia w stosunku do postaci zamieszanej w taki proceder. Strasznie mi było żal Tevfika, że został tak perfidnie porobiony przez własną rodzinę, że potrafił zamordować siostrę, którą kochał. Sceny były naprawdę koszmarne!!!

Przyznam szczerze, że śmierć Tefo była dla mnie bardzo dziwnym doświadczeniem. Z jednej strony po 64 odcinku starałam się na nią przygotować, ale z drugiej kompletnie nie przewidziałam jakie będą okoliczności, więc zostałam poniekąd walnięta jak obuchem w tym 65 odcinku! Przez długi czas nie mogłam uwierzyć, że to się naprawdę stało, a widok Aliego przytulającego Tefo to coś naprawdę nieziemskiego!! Strasznie strasznie mi żal Aliego, bo stracił kolejną osobę, którą kochał

To chyba na razie tyle ode mnie, ale niewykluczone, że coś mi się jeszcze przypomni, bo po takiej dawce emocji mój umysł kiepsko się trzyma

Kasjopeja · Wysłany: 7:11:14 18-07-17 Temat postu:

Ja lubię ten serial za tą nienachalną symbolikę. Za to, że w nie ma w nim łopatologicznych tłumaczeń,
nachalności w przekonywaniu widza do swojej koncepcji scenariusza

Wystarczy metafizyczne ujęcie krwi na ścianie, cud narodzin, zwrot Aliego "w tym samym miejscu".
Tevfik ze swoimi wyrzutami sumienia, ze swoimi marzeniami o nowym życiu, o własnym dziecku ...
Nie wiem czy potrafiłby zapomnieć o swoich czynach, czy zaznałby spokoju ...
Też ta śmierć z rąk dziecka, kiedy sam zabił nastoletnią (tak mi się wydaje że ona była bardzo młodziutka) siostrę, 16 (?) letniego Erdena.
Morderca o gołębim sercu,ten który zabija ale nie potrafi zabić z miłości.
Ginie. Jego ścieżka życia bardzo poplątana, sam się na niej ciągle gubił, ale jak dla mnie ocalił swe człowieczeństwo,
a w tym popapranym świecie nie odnalazłby spokoju

Lineczka · Wysłany: 17:19:12 18-07-17 Temat postu:

Odcinek 67
* Temmuz przekroczył wszelkie granice próbując uśmiercić dziecko Azad i Aliego

brak mi słów! nawet Cengiz był jego pomysłem wstrząśnięty, to jest potworność w najgorszej i najciemniejszej postaci, tak jak postać Temmuza mnie intrygowała przez cały serial tak w tym momencie miałam nadzieję, że zostanie wyeliminowany, posunął się za daleko, byłam przerażona, gdy podstępem dostał się na oddział noworodków (krwawa charakteryzacja, wystające trampki spod koca

), miałam nadzieję, że mimo wszystko Ali i Ezel zdążą na czas, nie wyobrażałam sobie tego by małemu Tefikowi stała się krzywda, to byłoby już za wiele, miażdżąca scena z Temmuzem biorącym dziecko na ręce i czule do niego przemawiającym ("aniołku") tuż przed tym jak zamierzał je zabić

w głowie się nie mieści!!! narracja Ezela i słowa "nie zdążymy" wywołały we mnie lęk i to ogromny, bo przecież jak nie oni to kto powstrzyma tego zwyrodnialca? zapomniałam o Azad i jej matczynym instynkcie! dała czadu! broniła dziecka jak lwica, widziałam w niej charyzmę i waleczność Ramiza! kapitalne sceny z Azad atakującą Temmuza, miazga!!! w pewnym momencie obawiałam się, że Azad zostanie uśmiercona np. poświęci swoje życie dla syna, na szczęście obojgu nic się nie stał, ufff, kamień z serca!
* niedobrze mi się robi w scenach z Eysanka flirtującą z Kenanem

spora różnica wieku, motywy takiego postępowania (z jej strony) i sam fakt, że przymila się do faceta, który zlecił zabójstwo jej siostry, nie rozumiem tego, nie ogarniam toku rozumowania Eysan, momentami wydaje mi się, że ona już zapomniała o Bahar i przyczynie jej śmierci, po słowach Ezela nagle sobie przypomniała o siostrze, wydała tego, który nacisnął na spust (za to plus, dobrze zrobiła) ale jednocześnie planuje ślub z facetem, który wydał wyrok na Bahar

jak można upaść tak nisko? Eysanka chciała śmierci Temmuza, ale już z Kenanem może wieść cudowne życie, hipokryzja najcięższej wagi! nie ogarniam toku rozumowania tej kobiety

* Ezel źle postąpił nadmiernie kontrolując Bade i jej nowego faceta, niby robił to z dobrych chęci, by ją chronić itp., ale tak naprawdę nie mógł się z nią ostatecznie rozstać, jakby cały czas wierzył w to, że mimo wszystko jeszcze kiedyś mogą być razem, że ona na niego zaczeka i jakoś to będzie, zalatuje samolubnym myśleniem, Ezel podjął decyzję o rozstaniu i powinien dać Bade spokój, pozwolić jej na to by na nowo poskładała sobie życie, ułatwić jej to, wygłupił się, gdy śledził jej faceta i zrobił pokazówę na łodzi

jedyny pozytyw był taki, że przynajmniej wpadł na trop Temmuza

Bade przyznała się Ezelowi do tego, że nadal go kocha, ale ma racje nie zamierzając czekać na niego i lepsze czasy które przecież mogą nie nadejść

* piękne były sceny z Alim, Azad i ich synkiem

miałam uśmiech od ucha do ucha, cudowni

niestety długo spokojem się nie nacieszyli, gorzkie i smutne pożegnanie Azad i Aliego, gdy on wybierał się na polowanie na Temmuza, mógł przecież z niego już nie wrócić, rozumiem Azad i jej zachowanie, było mi jej żal

cały czas ktoś i coś, ani chwili spokoju, ani chwili na złapanie oddechu, życie w ciągłym strachu i napięciu, ileż można?
mały Tefik śliczny

słodziak!
* świetna narracja Ezela zasługująca na wyróżnienie!
* okoliczności śmierci Temmuza - miazga i petarda w jednym! Ali show! kapitalna konfrontacja dwóch wrogów (kibicowałam Aliemu

) w której od początku to Ali miał przewagę, w jego oczach widziałam niezwykłą pewność siebie i determinację! o dziwo Trampkarz wyglądał przy nim z lekka bezbronnie (

) chociaż i tak budził grozę i bałam się, że jeszcze coś wykombinuje i że Ali będzie w niebezpieczeństwie, Temmuz prowokował, słowa o Bahar i Tefo mocne, aż się włos na głowie jeżył, sposób w jaki Ali odprawił Trampkarza na tamten świat -

czegoś takiego jeszcze nie widziałam! 2 strzały w dłonie, poniżenie poprzez zmuszenie "ofiary" do rozebrania się (mógł kazać zdjąć mu czapeczkę

), strzał w klejnoty i włożenie pistoletu do ust - oglądam te sceny bojąc się poruszyć! miazga totalna! jedna wielka masakra, a jaki emocjonalny rollercoaster! szok i niedowierzanie po śmierci Temmuza a za chwilę miałam łzy w oczach, gdy Ali przywoływał wspomnienia z Tefikiem i Bahar i do nich przemawiał

pomścił ich,
retrospekcje z małym Mustafą wstrząsające, miał brata bliźniaka, który zapewne umarł

tego to się nie spodziewałam, stąd ta nerwica natręctw Temmuza i teksty "wszystkiego po dwa"

to były kolejne miażdżące i wgniatające w fotel sceny!
* rozbroiła mnie akcja w której Ezel rozbroił dwóch bandziorów, samochód dostał mocnych wibracji

komiczna scena! dobrze, że Ezel nie zostawił Sebnem samej, nawet ucieszyłam się, że nawiązał z nią współpracę i było między nimi prawie tak samo jak za dawnych dobrych czasów, aczkolwiek przez jej liczne zdrady mam wobec niej wątpliwości, nie potrafię jej w pełni zaufać,
podobała mi się scena, gdy Ezel dał Sebnem notatnik Tefika a ona odczytała jego wiersz

* odnoszę wrażenie, że Kenan w ostatnich odcinkach zdziadział, wcześniej budził respekt, wydawał się groźnym przeciwnikiem a teraz jawi mi się jako tchórz (ukrywanie się) a do tego Eysan przesłoniła mu cały świat

to nie jest ten sam Kenan co na początku II sezonu, Cengiz cwaniaczek stawia warunki a on na wszystko się zgadza, nie potrafi pokazać mu miejsce w szeregu

* świetna była scena w kasynie z wejściem smoka Ezela!

klasa sama w sobie! spojrzenie Cengiza wymowne i bezcenne! konfrontacja obu panów intrygująca i emocjonująca, ale nie podobało mi się to, że Cengiz dyktował warunki i do niego należało ostatnie słowo

zaciskałam pięści ze złości, gdy ten gnojek drwił ze śmierci Tefika i szczycił się, że on miał w tym swój udział, co za kanalia!!!
dobrze, że Aliemu i Ezelowi nic poważnego się nie stało, ten pierwszy został draśnięty w szyję a ja się zastanawiam czy Temmuz spudłował, czy warunki nie pozwoliły mu na precyzyjny strzał a może z pełną premedytacją tylko "drasnął" kulą Aliego?

stawiam na drugą opcję, pod koniec odcinka Cengiz zadzwonił do Ezela z propozycją by razem pozbyli się Kenana, jego hipokryzja i bezczelność nie mają granic, temu facetowi nie można ufać, pewnie chciałby upiec dwie pieczenie na jednym ogniu - pozbyć się i Kenana i Ezela

niech Ezel nie wchodzi z nim w żadne układy, po tym wszystkim co ten drań zrobił?

nie i jeszcze raz nie!

Blackie · Wysłany: 19:19:17 18-07-17 Temat postu:

O matko z córką, ale mam zaległości w ciachankach obłędnych streszczonek Lineczki!

Lineczka straszyłaś gepardzim tempem jakiś czas temu i spełniłaś swoje groźby hehe Najwyżej będzie post pod postem, no i kto bogatemu zabroni hehe

No to najpierw 66 bolumik!

Lineczka · Wysłany: 21:39:49 18-07-17 Temat postu:

Blackie · Wysłany: 21:47:10 18-07-17 Temat postu:

Lecę dalej - ciachanko odlotowego streszczonka 67 boluma autorstwa Lineczki

Shelle · Wysłany: 21:58:56 18-07-17 Temat postu:

Kurczę Lineczka tak zasuwa, że nawet oglądając w nieco przyspieszonym tempie nie mogę jej dogonić

Ale dzisiaj kolejny seansik, więc chociaż z jeden odcinek upchnę

Dzięki za super recenzje i ciachanka, świetnie się bawię czytając je