Telenowele

Stokrotka* · Wysłany: 23:07:34 30-08-13 Temat postu:

Ostatnia tura

i szkoda, że nie było beso

I mały bonusik

Ależ się Mara zamachnęła

Juli Blueberry · Wysłany: 23:11:25 30-08-13 Temat postu:

Stokrotka*, świetne animki

Aż nie wiedziałam, na którą się zdecydować.

Shelle · Wysłany: 23:15:29 30-08-13 Temat postu:

Stokrotka* · Wysłany: 23:22:01 30-08-13 Temat postu:

Ja tez ją rozumiem, ale chciałabym znowu zobaczyć ich obydwoje uśmiechniętych, bo tworzą cudną parę

pomiędzy Aaronem i Gaby jest duża chemia

może będzie niedługo eye-sex

bea1809 · Wysłany: 23:31:04 30-08-13 Temat postu:

Shelle, wiem dokładnie o jakie telki chodzi i podziwiam za upór w tłumaczeniu jakże (dziwnych??) hmm wymagających cierpliwości dialogów kapitana z Mariną

Aktualnie ta telka na 5 które oglądam, jest jedyną, której nie przesuwam, więc nie ma sprawy moge tłumaczyć. Wstawię też tłumaczenie rozmów Santy i Santiaga z całego odcinka, może się przydać

Swoją drogą zauważyłyście, że SANTa i SANTiago mają podobnie brzmiące imiona... Że niby oboje tacy święci?

Taaadaam... moje pierwsze forumowe tłumaczonko. Wybaczcie (...), ale czasami mówią tak niewyraźnie, że ni ząb nie mogę się wsłuchać

Rozmowa między Carlos a Patriciem

Carlos: Proszę wejść.
Patricio: Pan Carlos Coletti?
C: Tak, to ja. W czym mogę pomóc?
P: Dzień dobry. Nazywam się Patricio Vidal.
C: Znamy się?
P: Nie, nie. To ja oddałem panu nerkę do przeszczepu.

P: Cos nie tak?
C: Nie lubię rozmawiać o sprawach prywatnych tu, na komisariacie.
P: W porządku. Ja przyszedłem tylko poznać człowieka, któremu uratowałem życie. Nic więcej.
C: Chodźmy stąd.
P: Panie Coletti, jeśli przyszedłem w złym momencie mogę już sobie iść.
C: Nie, nie o to chodzi. To co wszyscy sądzą… Słuchaj, nikt tutaj nie wie, że kupiłem nerkę na czarnym rynku. I za wszelką cenę chcę uniknąć, by ta sprawa ujrzała światło dzienne.

C: Nie pozwolę, by ktokolwiek dowiedział się o tym, że ja, szef lokalnej policji, popełnił czyn tej natury. Liczyło się moje zdrowie. Perspektywa czekania na nerkę do przeszczepu była nieskończona.
P: Tak, ale mnie nie musi pan tłumaczyć.
C: Jak nie wziąłbym spraw w swoje ręce czekałyby mnie dializy. Musiałem przyspieszyć sprawę. (…)
P: JA nie jestem tu po to by pana oceniać. Kim ja jestem by to robić?
C: Jest pan osobą, która ocaliła mi życie. I to minimum co mogę zrobić, to wytłumaczyć dlaczego tak postąpiłem, niezgodnie z prawem.
P: Ja sprzedałem własną nerkę by zdobyć trochę pieniędzy. Jak mógłbym nie zrozumieć pańskich motywów i chęci życia. To była jedyna opcja, bym mógł szybko zdobyć pieniądze. Musiałem pomóc bratu, który wtedy przechodził trudny okres. To nie czyni mnie przestępcą, prawda?
C: Nie, oczywiście, że nie. To czyni cię kimś, kto zasługuje na całkowity szacunek z mojej strony. Chodź ze mną. Pozwól mi zaprosić cię do domu. Chcę się tobą zając tak, jak na to zasługujesz. No chodźmy.

C: To szczęście mieć cię tutaj u nas w domu. Jesteś człowiekiem, który ocalił mi życie. Victoria, przygotuj coś do jedzenia dla Patricia i przynieś też coś do picia.
V: Oczywiście, z przyjemnością.
P: Dziękuję.
V: Nie, to panu należą się podziękowania za pana hojność.
C: To jest moja siostra Victoria.
P: Wydaje się być kobietą…
C: … naiwną, ale o dobrym sercu. Szkoda, że już minął ją ten wiek, by znaleźć sobie kogoś, z kim założyłaby własny dom i kto by ją utrzymywał.
P: Nie, nie, nie. Na to nie ma [odpowiedniego] wieku. Jestem pewien, że każdy mężczyzna z tego miasteczka byłby szczęśliwy mogąc…
C: Przepraszam. Popatrz, skoro jesteśmy już sami, powiedz mi coś o sowim bracie. Powiedziałeś, że musiałeś sprzedać nerkę by zdobyć pieniądze dla swojego brata i pomóc mu. Dlaczego? W coś był zamieszany?

P: Już dawno zrozumiałem, że mój brat nie będzie mógł dalej funkcjonować bez mojej pomocy. Nigdy się nie uczył, wszyscy jego znajomi to lenie. Już się ożenił i rozwiódł trzy razy. Całkowite przeciwieństwo mnie. Ale go kocham, jest moim bratem.
C: Dobra, a w co się wpakował teraz, że musisz go ratować?
P: Narkotyki. Aż po szyję, na skraju życia i śmierci, ma pełno długów a nie ma ani dolara. Więc, żeby mu pomóc, zdecydowałem, że jedyna możliwość to sprzedanie nerki.
C: Aż tak dużo zrobiłeś by pomóc swojemu bratu?
P: Obiecałem to mojej matce przed śmiercią, że się nim zaopiekuję. Z tego, co dostałem za nerkę spłaciłem jego długi. (…) A teraz to jego kolej by pokazał mi jak mnie kocha i by spełnił wszystkie swoje obietnice.
V: Kawy?
C: Victoria, Patricio zostanie u nas kilka dni.
P: Nie, nie. To nie jest potrzebne. Ja mogę iść do jakiegoś taniego hotelu.
C: Człowieku, po moim trupie. Przyjechałeś do tego miasteczka, by mnie poznać i ja ugoszczę cię tak jak trzeba. [zwraca się do Victorii] Przygotuj mu pokój.
V: Z przyjemnością.
P: Ale proszę, mów mi po imieniu.
V: Okej, za pozwoleniem, pójdę przygotować ci pokój.
C: Dobra, nie ma co zaprzeczać, zostajesz z nami. Witaj zatem.
P: Dziękuję.

Shelle · Wysłany: 23:35:22 30-08-13 Temat postu:

Stokrotka* · Wysłany: 23:41:47 30-08-13 Temat postu:

Avance exclusivo: http://www.youtube.com/watch?v=zubPdjtEKlw

Santiago patrzy na Humberta z takim obrzydzeniem

Ale Begna to już przegina, jaką winę ma dziecko w tym, że jego ojciec kogoś zabił, zależy od wychowania, przecież w DNA nie ma genu który odpowiada za zabijanie

no pliss

Shelle · Wysłany: 23:46:14 30-08-13 Temat postu:

Dudziak · Wysłany: 0:24:31 31-08-13 Temat postu:

Stokrotko, prześliczne animacje

A czy mogłabym cię prosić, byś robiła animacje z Marą i Arturo?

Niestety teraz rzadko będę odwiedzała forum i ten temat, ale byłabym wdzięczna gdyby udało Ci się zrobić kilka animacji z tą parką

bea1809, dziękuję Ci bardzo za tłumaczenie, bo akurat ze scenki z Carlosem i Patriciem mało zrozumiałam

Jestem na ogromne tak dla pary Mateos & Onvidiela

Stokrotka* · Wysłany: 0:26:17 31-08-13 Temat postu:

bea1809 · Wysłany: 0:34:40 31-08-13 Temat postu:

Alvidaa · Wysłany: 0:34:42 31-08-13 Temat postu:

Mateos & Onvidiela oj taaak, jestem zaa! Mała powtórka z Osaczonej by była- tam także mi się podobali razem!!

Juli Blueberry · Wysłany: 1:05:52 31-08-13 Temat postu:

Ja też myślę,że może Victoria będzie z Patriciem. Te spojrzenia jego, te ręce jak brał filiżankę z kawą...

bea1809, dzięki za tłumaczenie

Begona przegina... Dziecko nie jest niczemu winne...

bea1809 · Wysłany: 1:06:25 31-08-13 Temat postu:

Rozmowa Santy i Santiaga odc. 17

Santa: Przytul mnie.

Santiago: Co robisz, Amanda?
Santa: Zabierz mnie stąd. Proszę cię, ja muszę stąd iść.
Santiago: Nie, nie, nie. Najpierw wytłumacz mi co tu robiłaś.
Santa: Proszę cię… Chcę stąd iść.
Santiago: A ja chcę, żebyś powiedziała mi prawdę. Śledziłem cię od domu moich rodziców.
Santa: Idę.
Santiago: Wiem dokładnie co to za miejsce. Dlaczego? Dlaczego to robisz?
Santa: Bo nie mogę urodzić dziecka mężczyzny, który zabił mojego męża. Humerto Cano zabił mojego męża. Teraz już wiesz, dlaczego ja nie mogę mieć tego dziecka? Teraz już wiesz?

Santa: Santiago, zabierz mnie z tego miejsca.
Santiago: Humerto?
Santa: Nie słyszałeś mnie?
Santiago: Mój brat zabił Willego?
Santa: Tak, a teraz jestem w ciąży z mordercą.
Santiago: To dlaczego za niego wyszłaś, Amanda?
Santa: Obiecuję, że powiem ci wszystko, tylko zabierz mnie stąd. Proszę cię.
Santiago: Gdzie chcesz, żebym cię zabrał?
Santa: Dokąd chcesz. Gdziekolwiek, byleby nie do domu twoich rodziców.

Santa: To bardzo bolesna historia.
Santiago: Jestem tu, by ci pomóc.
Santa: Santiago, oni zniszczyli mi życie, moją rodzinę, moje marzenia. Mój syn nie jest sobą od śmierci swojego taty.
Santiago: Co dokładnie zrobił Humberto?
Santa: Wszystko zaczęło się dwa lata temu, kiedy twoja rodzina zatrudniła Willego, mojego męża, jako nauczyciela muzyki twojej siostrzenicy, Danieli.

Santiago: A zatem Barbara i Daniela zeznawały w sądzie coś, co nie było prawdą...
Santa: Dokładnie tak. Poza tym zeznały, że Willy chciał wykorzystać Danielę i Barbara złapała go na gorącym uczynku. I wszystko, wszystko co zostało powiedziane w tym procesie było bzdurą .
Santiago: Kto jeszcze z mojej rodziny jest w to wszystko zamieszany?
Santa: Humberto, Barbara, twój szwagier Dżordż, Daniela, twoja matka. Jedyną osobą, która nie wiedziała o całym tym teatrze, który stworzyła twoja rodzina, był twój tata, który, tak jak opinia publiczna, uważał, że Willy był winny.
Santiago: Amanda...
Santa: Nie, nie, proszę cię. Santiago, ja nie mówię ci tego po to, żebyś mnie przepraszał w ich imieniu. Ja chcę tylko sprawiedliwości. Sprawiedliwość to jedyne czego chcę.
Santiago: Raczej zemsty.
Santa: Nie, sprawiedliwości. Jedyne czego chcę, to to, by każde z nich zapłaciło za krzywdę, którą wyrządzili mnie i mojemu synowi. Sprawiedliwość, czy tak trudno to zrozumieć?
Santiago: I żeby osiągnąć to wszystko obmyśliłaś ten plan.
Santa: Tak. Z pomocą Pauli i Begoni. Paula jest siostrą Willego i Begoña to moja matka. Kiedy Willy został pozwany przez twoją rodzinę o wykorzystywanie seksualne , moja mama zaczęła tam pracować jako służąca. To był jedyny pomysł jaki nam przyszedł do głowy, by mieć informacje z pierwszej ręki , a by Cano o tym nie wiedzieli.
Santiago: Dobrze wymyślone.
Santa: A później Paula zdobyła mi nową tożsamość, prawo jazdy, papiery… Wszystko, czego potrzebowałam by zacząć nowe życie jako dziewczyna Humberta.
Santiago: Amanda to nie jest twoje prawdziwe imię.
Santa: Nie. Nie mogłam przedstawić się Humbertowi moim prawdziwym imieniem. On je znał, on miał wszystkie informacje. Nazywam się Santa Martinez.
Santiago: Santa?
Santa: Santa. Tak samo jak melodia, którą napisał Willy, ta, którą tak lubisz grać na swoim saksofonie. Santa.

Santa: Dlatego, kiedy usłyszałam, że ktoś gra tę melodie tam na cmentarzu… To był duży szok. Wyobraź sobie... Byłam tam, stałam naprzeciw grobu Willego i nagle słyszę muzykę, która skomponował dla mnie.
Santiago: Jest jeszcze coś, czego nie rozumiem. Skoro sąd wymierzył Willemu trzydzieści lat więzienia, dlaczego mówisz, że Humberto go zabił? Jak mógł go zabić skoro on już był w więzieniu?
Santa: Humberto był przerażony możliwością apelacji w sprawie Willego. To oznaczało, że moglibyśmy pokazać nowy dowód, który potwierdziłby jego niewinność. A my mieliśmy nagranie, na którym widać było jasno, że Barbara naprzykrzała się Willemu.
Santiago: Więc Humberto nakazał go zabić, by nie wyszedł na wolność i żeby nie wyszło na jaw, że wszystko było sfingowane.
Santa: Paula próbuje teraz dotrzeć do mężczyzn, którzy tamtej nocy wtargnęli do celi Willego, bo według policji oni są winni jego śmierci. Ale oni są jedyną możliwością jaką mamy, by udowodnić, że to Humberto to wszystko zaplanował.

Santa: On uważa, że to dziecko jest twoje i chce badań DNA, aby dowieść swojego ojcostwa. Santiago, boję się. Boję się, że mój plan legnie w gruzach. Boję się, że wplątałam cię w to wszystko niechcący.

Santiago: Hej, możesz na mnie liczyć. Pomogę ci sprawić, by wygrała sprawiedliwość i odkryć prawdę.
Santa: Santiago, ja nie chcę, by coś ci się stało z mojego powodu.
Santiago: Cii, ja umiem o siebie zadbać. Nie martw się. Ale proszę cię, proszę, proszę, nigdy nie zapominaj, że możesz mi ufać. Ja nigdy cię nie okłamię.
Santa: Ja nawet nie wiem kim jestem.
Santiago: Wyjdziemy na prostą. Przyrzekam ci. Obiecuję ci, że znów będziesz szczęśliwa.
Santa: Proszę nie. Nie rób tego. Nie komplikuj spraw jeszcze bardziej. Nasz związek jest niemożliwy, niemożliwy.

Santiago: Oczywiście, że jest możliwy.
Santa: Santiago, ja jestem żoną twojego brata i spodziewam się jego dziecka.
Santiago: Ale ty go nie kochasz, Amanda. Ty go nie kochasz. To wszystko to plan, który ty sama wymyśliłaś. I nie możesz pozwolić, by przez nienawiść jaką czujesz do Humberta, twoje życie stało się piekłem. Tym bardziej przez chęć zemsty.
Santa: Uwierz, że dotrę do [ostatecznych konsekwencji???]
Santiago: I skończysz rujnując sobie życie. Zdajesz sobie sprawę z tego, że jeśli tobie coś się stanie, twój syn zostanie całkiem sam? Proszę cię, Amanda. Proszę cię, pozwól mi cię kochać. Pozwól mi się tobą opiekować. Wszystko czego chcę, to być tu dla ciebie.
Santa: Santiago, jeśli mnie kochasz, pozwól mi dojść do prawdy. I musimy ruszać już. Już.

Santiago: Na pewno nie chcesz, abym wszedł do środka?
Santa: Po co? Abyś znów pobił się z Humbertem? Santiago, nie. Myślę, że najlepszą rzeczą jaką możemy zrobić, jest zaprzestanie prowokowania go. Już wystarczy, że uważa, że to dziecko jest twoje.
Santiago: Amanda, nie jesteś sama. Nie jesteś sama.
Inés: Okłamałeś mnie. Okłamałes nas wsyzstkich.
Santiago: Inés, jeśli przyszlaś mi robić wymówki bo nie przyszedłem na twoją imprezę, mogę ci wytłumaczyć.
Inés: Pamiętasz, że mówiłam ci, że już cię kiedyś gdzieś widziałam? Pamiętasz? Teraz wiem dokładnie, gdzie to było. Tata prenumeruje mi to czasopismo, które przychodzi każdego miesiąca. I w jednym z egzemplarzy sprzed dwóch lat, zgadnij kto się pojawił, zgadniesz? Ty!
Santa: Co się dzieje?
Santiago: Nic się nie dzieje.
Santa: Możesz mi powiedzieć dlaczego w tej gazecie jest napisane, że nazywasz się Lorenzo Rojas? To prawda co mówi mój brat, że uciekasz przed sprawiedliwością w innych krajach i przez to zmieniłeś imię?

Santiago · Wysłany: 1:06:39 31-08-13 Temat postu:

bea1809 - dziękuję za tłumaczenie

Teraz zrozumiałem o czym rozmawiali

Nie miałbym nic przeciwko, aby Victoria związała się z Vidalem

Ivan sprawił, że przeżywa drugą młodość, więc czas na jakieś poważniejsze uczucie niż zauroczenie