Telenowele

malgosia22 · Wysłany: 22:53:34 18-03-10 Temat postu:

Raczej jestem niesmiała.

miluska420 · Wysłany: 12:29:22 06-07-11 Temat postu:

raczej nieśmiała. . .

KasiOva · Wysłany: 17:23:47 07-07-11 Temat postu:

Nie zdecydowanie nie

.

Amapola · Wysłany: 0:37:13 23-07-11 Temat postu:

Niestety jestem nieśmiała. Na dodatek żyjemy w takich czasach, że nieśmiałość to wada. I jest ona u mnie chyba jedną z największych wad...

miluska420 · Wysłany: 21:01:40 24-07-11 Temat postu:

ale za to mam ADHD ...

Erika_Buenfil · Wysłany: 20:27:10 31-07-11 Temat postu:

zdarza sie ze jestem niesmiala w pewnych kwestiach ale gdy bylam mlodsza chodzilam do podstawowki to byla tragedia tak od 1-4 tylko jedna kolezanka i z nikim nie gadalam bo niesmialosc mnie żarła xD ale potrafie to teraz w sobie zwalczyc i jest ok

Dulce Maria · Wysłany: 10:20:04 02-08-11 Temat postu:

kiedyś w cholerę, teraz coraz rzadziej ;d staram się po prostu gadać z ludźmi których poznaję jak najwięcej, czasem o głupotach, ale gadać ;d choć przed tłumem nadal mi ciężko się wypowiadać ;d

miluska420 · Wysłany: 0:38:19 05-08-11 Temat postu:

ja szczerze wolę pogadać z kimś kogo ledwo co poznałam niż z kimś kogo znam od dawna...
czasem to silniejsze od emnie i się zacinam...

Shelly · Wysłany: 21:55:05 26-04-12 Temat postu:

Ja jeszcze kilka lat temu byłam bardzo ale to bardzo nieśmiała, w domu byłam takim szatanem, a wszędzie indziej aniołem z aureolą nad głową, byłam śmiała przed osobami, które znałam już jakiś czas np: koleżanki z klasy, ale pewnego dnia, pewna koleżanka powiedziała mi że idziemy na akcje ( w 6 klasie byłyśmy chyba ) ale dobra, bo wychodzę, tak więc od tamtego dnia, coraz bardziej stawałam się otwarta.

Junka · Wysłany: 22:15:47 02-05-12 Temat postu:

Ja w domu jestem gadatliwa (potrafię przez godziny opowiadać, co mnie spotkało, co się stało), ale w innym otoczeniu zamykam się w sobie na amen.
Do klasy pierwszej podstawówki byłam istny gadulec, każdy się ze mną zadawał, lubili mnie, umiałam dogadać wszystkim i wszędzie, jak mi się coś nie podobało. Nawet często wzywano moich rodziców, bo na przykład posprzeczałam się z nienawidzoną koleżanką, bo mnie przezywała. Nagle w klasie drugiej zamknięta całkowicie. Myślę, że po tym jak moja najlepsza koleżanka wyjechała, straciłam całkowitą pewność siebie i przede wszystkim dystans do siebie i odwagę. Moja klasa przestała ze mną gadać, moją nową przyjaciółką został mój wróg nr 1, no niestety zostałam skazana na jej łaskę, ona ni miała ani jednej duszy z sobą. I niestety tak jest do teraz, do trzeciej klasy gimnazjum, muszę trwać przy niej, bo reszta ma wyrobione zdanie o mnie

Mam dość tych wszystkich popieprzonych ludzi, po cholerę oni mi. Na szczęście idę jak najdalej od tych pacanów i łaski mojej wrogo-przyjaciółki. Nie mogę , ile ona mi przykrości zrobiła w życiu, a ja na jej łasce jak pies. Niestety jestem tą przysłowiową "czarną owcą" towarzystwa, zwłaszcza klasy. Ale cóż myślę, że 10 lat z tymi samymi ludźmi w czasie dorastania, to stanowczo źle wpływa na psychikę. Jak już cię takim poznali, to nie można zmienić zdania ich. Strasznie mnie dobijają tymi uwagami:" jesteś gruba", "czemu ty taka jesteś?", "jesteś czerwona jak burak", "jak ty się ubrałaś", "a ona znowu tu". Kto by się nie załamał. Zwłaszcza, ze jestem wrażliwa jak diabli. Mam tego dosyć. nawet dystansu do siebie nie mam, zero, jeszcze brak poczucia humoru i jakiegokolwiek wyluzowania, a czerwona jestem prawie zawsze jak ktoś na mnie spojrzy. Te otoczenie mnie dobija, więc postanowiłam skoczyć na głęboką i pójść do liceum, gdzie nikt z mojej klasy nie pójdzie, z szkoły też

A co tam. Choć boję się czy się tam odnajdę...

angela55 · Wysłany: 2:51:27 03-06-13 Temat postu:

Tak, spokojna i nieśmiała, miałam mało kontaktu z rówieśnikami, często nie wiadomo co powiedzieć i czy tak wypada czy nie. Jeśli chodzi o innych ludzi to nie lubię ich i nie mam obowiązku takiego rozmawiać, tym bardziej, że się wywyższają i co oni mogą wiedzieć jak mnie nawet nie znają a ci którzy najwięcej mówią tak naprawdę nic nie wiedzą. Introwertycy często żyją w swoim świecie i mają tajemnice (tak jak ja) na szczęście mam dystans do świata co pozwala zachować równowagę i spokój, bez kłótni.

Luimelia · Wysłany: 14:30:24 03-06-13 Temat postu:

Czasami jestem nieśmiała ale z wiekiem to poprostu przechodzi jesli tylko się chce z tego wyjść

Marzenka20 · Wysłany: 22:45:59 21-05-14 Temat postu:

Aisha · Wysłany: 14:52:01 24-05-14 Temat postu:

Raczej sądzę że tak..

afgryt · Wysłany: 11:03:45 03-06-14 Temat postu:

Ja jestem czasem nieśmiały...