Telenowele

Karolcia :) · Wysłany: 8:35:22 23-02-07 Temat postu:

Moja nie bo nie byłą w klatce

Paolcia:) · Wysłany: 9:41:45 23-02-07 Temat postu:

To fotka Simby mojej świnki:

Paolcia:) · Wysłany: 12:22:28 23-02-07 Temat postu:

I jeszcze kilka jego fotek:

Troche źle mi wyszły...

Nie pisz posta pod postem tylko edytuj poprzedni...
Ania

Mateusz · Wysłany: 14:23:02 23-02-07 Temat postu:

Super świnka. Na przyszłość możesz zedytowac poprzedni post (opcja Zmień), a nie pisac dwa posty pod sobą

Paolcia:) · Wysłany: 14:55:26 23-02-07 Temat postu:

Oki, tylko przedtem mi się zapomniało

Olcia · Wysłany: 15:00:22 23-02-07 Temat postu:

Ale super świnka:D Też mam tego zwierza:) Wabi się Pieszczoch i jest kochany:)

Aga;) · Wysłany: 15:58:39 23-02-07 Temat postu:

Paolcia:) śliczna świnka ;p Ile ma?

Paolcia:) · Wysłany: 16:05:25 23-02-07 Temat postu:

Niecałe 6 latek

Olcia · Wysłany: 17:33:59 23-02-07 Temat postu:

Śliczna:D

Karolllina · Wysłany: 17:58:51 23-02-07 Temat postu:

śliczna świnka

honey_moon · Wysłany: 18:07:09 27-02-07 Temat postu:

Jaki slicznusi swinek! Ukofaj go ode mnie:)

Ania:) · Wysłany: 18:40:57 27-02-07 Temat postu:

Paolcia:) · Wysłany: 18:59:50 27-02-07 Temat postu:

Moja świnka prawie wogóle nie brudzi, zmieniam jej trociny raz na tydzień i wystarczy...

Ania:) · Wysłany: 19:53:33 27-02-07 Temat postu:

No tak jak ja zmieniałam, ale te Brysiu mojej cioci to syfiarz jest:P

honey_moon · Wysłany: 17:16:13 28-02-07 Temat postu:

Znalazlam w necie cos ciekawego:

Nazwa: świnka morska
Nazwa naukowa: Cavia porcellus
Masa ciała: 0,7 kg - 1,5 kg (samce najczęściej cięższe od samiczek)
Długość ciała: 20 - 30 cm
Temperatura ciała: 37,4 - 39,5 oC
Usposobienie: Zazwyczaj całkiem towarzyskie.
Atrakcyjność: Idealne zwierzęta dla dzieci. Stają się bardzo oswojone jeśli od małego są regularnie brane na ręce.
Pokarm: Gotowa karma dla świnek morskich (dostępna w sklepie zoologicznym), zielone części roślin, warzywa i siano.
Problemy zdrowotne: Szczególnie podatne na choroby skórne (często w wyniku niedoboru witaminy C) oraz świerzb.
Ciąża: Średnio 69 dni
Typowa wielkość miotu: 4 młode
Ciężar ciała przy urodzeniu: 40-100 g
Karmienie przez matkę: 30 dni
Długość życia: 6-10 lat
Sutki: 2 (zarówno samice jak i samce)
Ilość palców: Przednie kończyny są czteropalczaste, a tylne trójpalczaste.

Mowa świnek

Świnki wydają rózne dźwięki. Aby lepiej rozumieć jej potrzeby trzeba najpierw zrozumieć co stara się powiedzieć:

gwizd - oznacza niecierpliwość. Wydawany jest, gdy np. głodna świnka spostrzega opiekuna. Wydawane również przz zagubione osobniki.

cmokanie - krótkie, powtarzalne dźwięki. Wydawane jest w czasie badania otoczenia. Informuje stado (inne osobniki, opiekuna) o miejscu pobytu i wyczekuje indentycznej odpowiedzi. Jest to pewien dialog: "Dajcie znać, tu jestem". Jeśli zwierze (zwłaszcza małe) nie uzyska odpowiedzi, jego odgłosy mogą stać się bardziej donośne, ewentualnie przejść w gwizd.

ćwierkanie - krótkie odgłosy złożone z kilku szybko następujących po sobie dźwięków, 'tiu-tiu-tiu-tiu-tiu". Prawdopodobnie dźwięk ten sygnalizuje zadowolenie. wydawane są również przez małe świnki po karmieniu.

warknięcie - wydawane przez świnkę zaskoczoną. Oznacza: "Uwaga! Cisza!" dla reszty stada. Spowodowane zmianą w otoczeniu, nieznanym dźwiękiem, zagrożeniem.

pisk - dzwięk o jednolitym, wysokim tonie, wydaje zwierzę bezpośrednio zagrożone, np. gdy zwierzę jest atakowane, bardzo przestraszone. Piszczenie głośne bardzo często oznacza ból. Należy się wtedy upewnić co może być jego przyczyną.

Piszczenie - Piszczenie świnek może oznaczać wiele rzeczy. Piszczenie średnio głośne może być wydobywane przez świnkę podczas miłych dla niej sytuacji. Na przykład podczas otwierania lodówki, czy drzwi wejściowych. Świnka dźwięki te kojarzy z czymś miłym i wydaje z siebie właśnie pisk.

Ciche popiskiwanie, mruczenie - Oznacza zadowolenie. Ciche popiskiwanie "towarzyszy świnkom" podczas zabawy z nimi, pieszczot - odgłos pozytywny

Szczękanie zębami - Charakterystyczny dźwięk. Świnka wydaje go kiedy jest zdenerwowana, zdezorientowana. Jest niepewna, przez co chce się obronić zastraszając. Dźwięk ten jest najczęściej zapowiedzią ataku.

klnięcie i wulgaryzmy - oznaczają zdecydowane niezadowolenie, poirytowanie lub zdenerwowanie. Może to byc też objaw spożyci zbyt dużej ilości alkocholu.

Świnki między sobą
Świnki mają łagodne usposobienie. Swoich ostrych i długich zębów używają jako broni wyłącznie do walk między sobą. Spory takie jednak są zazwyczaj staczane o pokarm lub o samicę i prawie nigdy nie kończą się rozlewem krwi. Walka rozpoczyna się zwykle straszeniem przeciwnika przez unoszenie głowy (dzięki czemu świnka wydaje się większa) i głośne zgrzytanie zębami. Zasadnicza walka składa się z kilku szybkich ukąszeń po czym pokonany ucieka.
Do poważniejszych potyczek dochodzi między samcami, które konkurują o względy jednej samicy. Osobniki, które razem dorastały nigdy nie walczą ze sobą! Innym zachowaniem typowym dla świnek morskich jest tworzenie stad (oczywiście tylko wtedy, gdy trzymamy więcej zwierzątek!).

Gdy w odpowiednio dużej klatce przebywa większa liczba samic oraz 2 lub więcej samców, szybko zauważymy, że tworzy się mniej lub bardziej spójna grupa samic. Intruzi rodzaju męskiego są natychmiast przepędzani. Również młode samce są tolerowane tylko do osiągnięcia przez nie dojrzałości płciowej. Potem może dojść do walk między nimi a przywódcą stada.
Nawet gdy trzymamy tylko dwie świnki, szybko zauważymy u nich pewne tendencje do zachowań stadnych. Chodzi o to, że jak wypuścimy świnki na podłogę zaobserwujemy, że biegają one najczęściej razem przy czym jedna świnka zawsze będzie tą przewodzącą, a druga będzie podążała za nią.

Świnka morska a inne zwierzęta domowe
Świnki morskie w stosunku do innych zwierząt domowych zachowują się zazwyczaj obojętnie, niezależnie od tego czy mają do czynienia ze zwierzęciem mniejszym, czy większym od siebie.
Istnieją wszakże dwie istoty, które nie są przez świnki lekceważone: królik i człowiek (o tym dalej). Królik (miniaturowy) uważany jest przez świnkę, za zwierzę tego samego gatunku, do pewnego stopnia. Jednakże odmienny wygląd królika, niepokojący świnkę, a także jego zupełna nieznajomość języka świnek morskich, uniemożliwia pełne porozumienie. Kiedy np. świnka chce przepędzić królika od miski z pokarmem przyjmuje pozycję agresywną. Jest to jednak gest dla królika zupełnie niezrozumiały, bo pozycja ostrzegawcza w języku króliczym wygląda zupełnie inaczej. W związku z brakiem reakcji królika, świnka atakuje. Na szczęście ukąszenie nie dosięga nawet skóry królika, bo ma on gęste futerko.

Po starciu zwierzęta rozstają się w całkowitym nieporozumieniu.
Zupełnie inaczej zachowują się świnki morskie włożone do klatki z królikami. Usiłują one bowiem naśladować kicanie królików. Nie powinniśmy jednak robić takich eksperymentów, bo króliki są z natury agresywniejsze od świnek.

Zwierzęta te udomowiono w ich ojczyźnie - Ameryce Południowej. Były hodowane tam już za czasów Inków, głównie dla mięsa, lecz przypuszcza się, że odgrywały one jakąś rolę w ceremoniach religijnych. Świadectwa archeologiczne sugerują, że ponad 3000 lat temu trzymano je w Andach na terenie Boliwii i Peru. Nawet teraz ich widok w pobliżu wsi i w domach nie jest niczym nadzwyczajnym.
Pięć różnych gatunków wchodzi w skład rodzaju Cavia i z powodu tej nazwy gryzonie czasami nazywane są "kawiami", a nie świnkami morskimi. Według wszelkiego prawdopodobieństwa wśród przodków udomowionych świnek morskich jest kilka gatunków. Uważa się, i najważniejszy to Cavia aperea.
W XVI w. świnka została sprowadzona do Europy przez hiszpańskich konkwistadorów. Dzięki swojej nadzwyczajnej rozrodczości szybko rozprzestrzeniła się na całym kontynencie i stała się jednym z najbardziej lubianych zwierząt domowych.

Dlaczego "świnka morska"?
Świnka morska nie jest spokrewniona ze świnią domową. Nazwę zawdzięcza przede wszystkim budowie ciała, gdyż krótkie nóżki i masywny tułów są wspólną cechą obu tych zwierząt, poza tym zwierzę to wydaje charakterystyczne "pokwikiwanie".
Dlaczego zaś świnka jest "morska"? Prawdopodobnie przyczyną jest fakt, że zwierzątko to przybyło do Europy "zza morza". Łacińska nazwa nazwa oznacza tyle, co "mała świnia norowa" - znacznie lepiej to pasuje do tego zwierzątka, bo w naturze zamieszkuje nory.
Co do angielskiej nazwy "guinea pig" jest jeszcze bardziej myląca niż nazwa polska, gdyż świnka nie pochodzi w żadnym wypadku z Gwinei! Może zadecydował o tej nazwie fakt, że zwierzęta te kosztowały kiedyś kilka gwinei (gwinea - stara moneta angielska).