Telenowele

Notecreo · Wysłany: 2:29:38 28-07-07 Temat postu: Kiedy Mężczyzna Kocha Mężczyznę

Tytuł: Cuando el hombre ama al otro hombre aka Kiedy mężczyzna kocha mężczyznę
Rok produkcji: 2007/2008
Data premiery: 28.07.2007
Reżyseria: notecreo
Gatunek: komedia romantyczna, obyczajowy
Liczba odcinków:30

entrada
[link widoczny dla zalogowanych]

Bohaterowie

Jose Augusto Munoz- delikatny i wrażliwy, wychowywany przez despotycznego ojca. W głębi duszy chciałby zostać piosenkarzem, lecz musi studiować marketing, aby przejąć po ojcu firmę rodzinną. Ma narzeczoną, ale w głębi duszy czuje, ze to nie miłość

Mariano Sanchez- wychowany na wsi, silny i zdecydowany, nie zna swojego ojca. Przyjeżdża do miasta w poszukiwaniu pracy i zostaje zatrudniony przez Aurę Marię jako kierowca. Tak poznaje Jose Augusta

Alejandro (Alex) Peniche- impresario muzyczny. Liczą się dla niego tylko pieniądze i władza. Zrobi wszystko, aby zdobyć Jose Augusto

Aura Maria de Gonsalvez- dziewczyna Jose Augusta. Związała się z nim, ponieważ znali się od dziecka. Lubi go, ale nic więcej.

Don Rodolfo Munoz- mężczyzna władczy i apodyktyczny. Chce kierować życiem swojego syna i uczynić z niego swoja wierną kopie. Niestety syn wydaje się nie spełniać jego oczekiwań

Enrique- były chłopak Alexa. Pomaga mu w zdobyciu Jose Augusta, chociaż jego charakter jest trochę niejednoznaczny

Cristina Sanchez- matka Mariana, biedna wiejska kobieta, która skrywa pewną mroczną tajemnicę z przeszłości

Fernando Guttierez- lekarz medycyny, bliski przyjaciel Jose Augusta, jest przeciwny jego związkowi z Mariano

o. Luis Dominguez- ksiądz, który odegra w tej telenoweli istotna rolę

Gustavo Bautista- partner don Rodolfa w interesach. Bezwzględny, pragnie wyeliminować Jose Augusta z zarządu firmy.

Odcinek pierwszy
Wszyscy nazywali Jose Augusto dzieckiem szczęścia. Bajecznie bogaty, z dobrej rodziny, związany z uroczą Aurą Marią, studiujący na prestiżowym uniwersytecie. On jednak nie uważał swojego życia za szczególnie udane. Bardzo kochał Aurę Marię, ale jak siostrę, nie partnerkę. Nie było to zresztą dziwne, skoro wychowywał się z nią odkąd jej rodzice zginęli w katastrofie lotniczej. Fakt ten jednak nie sprzyjał rozwinięciu się w nim jakiś namiętniejszych uczuć wobec narzeczonej. Studia, narzucone mu przez ojca, nie sprawiały przyjemności. Czasami zamykał się w łazience, brał do ręki dezodorant i przenosił się do świata swojej wyobraźni. Łazienka zamieniała się w estradę, dezodorant w mikrofon, a lustro w tłum skandujący jego imię. Śpiewał odurzony muzyka i nawet nie usłyszał, kiedy do drzwi rozległo się pukanie
- Paniczu Jose Augusto, panienka do pana

Mariano zawsze znał swoje miejsce. Matka nauczyła go, ze nie dla niego mrzonki o życiu pełnym blichtru i luksusów. Mógł liczyć tylko na owoce pracy swych rąk. Twardy, zahartowany przez życie mężczyzna przeważnie milczał, patrząc nieobecnym wzrokiem w przestrzeń. W pracy był sumienny i dokładny, siła jego mięsni czyniła z niego wymarzonego pracownika. Teraz dostał od losu szansę, ponieważ jego dawny szef w uznaniu zasług znalazł mu w stolicy pracę kierowcy. Nigdy nie był w mieście, ale wiedział, ze da sobie rade, stosując się do zasad wpojonych mu przez matkę. Jeszcze raz omiótł wzrokiem skromny pokój, ucałował matkę, która pobłogosławiła go znakiem krzyża i wyruszył w drogę.

Jose Augusto i Aura Maria oczekiwali na nowego kierowcę. Dziewczyna wiele razy próbowała nauczyc się prowadzić samochód lecz bez skutku. W końcu don Rodolfo uznał, ze to nowoczesny wymysł, żeby kobieta musiała sama prowadzić i postanowił zatrudnić dla niej szofera.
-Sądze, ze wujek przesadza. Koleżanki ze studiów będą mnie uważały za jakąś przemądrzała panienkę.- narzekała Aura
-Nie przesadzaj, to tylko kierowca, nie będziesz zdana na łaskę taksówkarzy- uspokajał ją Jose
-Mi to wcale nie przeszkadzało, w końcu nauczyłabym się prowadzić, to nie może być takie trudne- odrzekła dziewczyna
Ich rozmowę przerwało pojawienie się mężczyzny. Wysoki i postawny brunet, pod jego koszulą wyraźnie rysowały się mięsnie. Twarz miał pochmurną, co nie ujmowało mu urody. Podszedł i przedstawił się:
-Nazywam się Mariano Sanchez
Aura Maria cos mu odpowiedziała, gdy tymczasem Jose Augusto przyglądał się przybyszowi. Dokładnie lustrował jego sylwetkę i twarz, aż ich spojrzenia spotkały się. Nie wiedzieć czemu zrobiło mu się gorąco, zawstydził się i spuścił wzrok. Podał Mariano dłoń- uścisk kierowcy był mocny i ciepły. W ciągu kilku minut samochód został sprawnie wyprowadzony z garażu, Aura dała mu pożegnalnego buziaka w policzek i Jose wrócił do domu, rozmyślając o tajemniczym mężczyźnie, który pojawił się w jego życiu.