Telenowele

Natka*** · Wysłany: 17:08:43 11-12-07 Temat postu:

Odcinki cudowne

Sarze musi być trudno będąc córką Wielkiego Tallancona

A co do odcinka z Maite - to jest świety. Poznajemy jej przeszłość. A wszystko jest genialnie opisane

Czekam niecierpliwie na nowe odcinki

Aishwarya · Wysłany: 17:57:36 11-12-07 Temat postu:

Świetne odcinki. Sara z jednej strony ma fajnie, ale brak przyjaciól..hmm

@si@ · Wysłany: 18:50:08 11-12-07 Temat postu:

Karolllina · Wysłany: 21:08:58 11-12-07 Temat postu:

Asiu, bo to jest tak, że kiedy mam już coś napisać na temat danej teli, to jak się w nią wczuję to tysiące myśli kłębią mi się w głowie i zaczynam się gubić, bo z jednej strobny chce napisać wszystko co myślę, a z drugiej strony jak jedno napisze to drugie zapomnę no i z tąd, jak czytam po raz drugi mojego komenta, widzę, jak ja się powtarzałam i plątałam. A prawdą jest, że teraz postanowiłam dorzucać do oceny odcinka coś więcej, bo jak kocham jakąś telę to potrafię napisać strasznie długaśnego , co prawda z powtórzeniami i wogóle, ale chcę tym coś przekazać, bo wiem, że autorzy potrzebują takiego bodźca, jakiegoś porównania czy choćby powiedzenia, że dana postać jest fajna, bo cośtam. Ja dopiero od bardzo niedawna staram się nie pisać krótkich postów tylko takich 'coś wnoszących', o ile to możliwie mozliwe

ajć no i znowu się zaplątałam

heh no, ale nic, ja już tak mam, że nigdy nie mogę znaleźć odpowiednich słów

hehe
A co do Anatomii 2 to jestem jak najbardziej za! Normalnie po lekturce Anatomii 1 ja chcę 'dwójkę '

heh miałabym okazję czytać na bieżąćo, regularnie

Pozdrawiam

@si@ · Wysłany: 21:12:43 11-12-07 Temat postu:

kto wie, może po Poślubionej Mafii wreszcie zabiorę się za Anatomię2

nio, ale zobaczymy...

dziękuję za komentarze i zgadzam się, że dla autorów dłuższy komentarz jest bodźcem

pozdrawiam

NeSska* · Wysłany: 21:28:49 11-12-07 Temat postu:

Jejku cudne odcinki:D

Już kocham tę telkę

Za każdym razem normalnie wchodzę tu z nadzieję na new:D:d Ślicznie piszesz:D Straaasznie podoba mi się Twój styl:D

Jest świetny:

A ten kawałek gdy wspominałaś przeszłość Lorny był cudny:D Normalnie zakochałam się w nim:D Normlanie cud telka:D gratuluję talentu i twórczości:D

Bomba czekam na newww:D

@si@ · Wysłany: 21:38:25 11-12-07 Temat postu:

Dziękuję Ci bardzo Asiu

newik wstawiam codziennie - dziś były wjątkowo dwa odcinki, bo Karollinka prosiła

Klaudusieniczka · Wysłany: 21:40:27 11-12-07 Temat postu:

Prześliczne odcinki..a wspomnienia Lorny..az mnie ciarki przeszly, to bylo takie realistyczne;D Uwielbiam tą telcie, niedługo dorówna Konikowi;)

@si@ · Wysłany: 21:41:33 11-12-07 Temat postu:

widzę, że na razie konik na pierwszym miejscu u Ciebie

Ankhakin · Wysłany: 22:22:32 11-12-07 Temat postu:

Wow dzisiaj aż 2 odcinki i oby dwa Świetne!

@si@ · Wysłany: 10:33:30 12-12-07 Temat postu:

Odcinek 9
- Lorna! – Rebeka szukała przyjaciółki już od kilku dobrych minut. Nigdzie nie mogła jej znaleźć, a trzeba było zrobić jej makijaż przed pokazem.
- Szukasz Lorny? – usłyszała słodziutki głosik Any, jednej z modelek.
- Tak, widziałaś ją może? – Rebeka nerwowo zacisnęła ręce.
- Nie, ale może zajęłabyś się moim makijażem? – zapiszczała Ana.
Rebeka spojrzała na nią pełnym litości wzrokiem i rzuciła:
- Jestem osobistą makijażystką Lorny. Nie wiem, czy rozumiesz jaka jest między wami różnica, ale podpowiem ci, bo obawiam się, że Twój mały mózg tego od razu nie pojmie – Rebeka uwielbiała dokuczać tej głupiutkiej modelce – Ona jest prawdziwą modelką, profesjonalistką, a ty.. no cóż… słabiutko z tobą. Mówiąc bardzo oględnie.
Ana patrzyła na Rebekę, tak jakby powoli analizowała każde jej słowo. Rebeka wreszcie westchnęła ostentacyjnie i machnęła ręką mówiąc:
- Ty nawet prostych słów nie rozumiesz!
W tym momencie zauważyła Lornę wchodzącą do garderoby, więc pobiegła tam za nią zostawiając Anę wciąż myśląc nad jej słowami.
Boże, co za tępak! – pomyślała biegnąc do garderoby przyjaciółki.
- Lorna! Gdzie byłaś? Wszędzie cię szukałam! – zawołała podchodząc do swojej palety barwnych cieni do powiek.
- Musiałam zaczerpnąć trochę świeżego powietrza. – odparła wzdychając i patrząc w lustro.
- Znowu zrobiło ci się słabo? – zaniepokoiła się Rebeka.
- Tak już zostanie. To pozostałość po pobycie w psychiatryku. – Lorna wycedziła z goryczą – Te zawroty głowy nigdy nie minął.
Rebeka wzięła do ręki pędzelek i delikatnie obrysowała nim powieki Lorny.
- Ten drań zamknął cię tam wykorzystując twój ból po stracie syna. – Rebeka nie ukrywała oburzenia dla czynu Santandera.
- Opłacił lekarza, który wypisał fałszywe zaświadczenie, jakobym była wciężkiej depresji po śmierci syna. Nie miałam siły, aby się temu sprzeciwić. Lekarze w szpitalu mi nie wierzyli, widocznie Santander zamknął im usta. Przebywałam tam, zamknięta w pokoju bez klamek… - Lorna zacisnęła rękę na dłoni przyjaciółki. Rebeka na chwilę przerwała wykonywanie makijażu i przytuliła przyjaciółkę.
- Już jesteś bezpieczna. Jesteś wielka i wspaniała. – Rebeka próbowała ją pocieszyć, chociaż sama bardzo przeżywała, to, co spotkało Lornę. Kiedy przyjaciółka pierwszy raz jej o tym opowiadała, miała ochotę od razu biec do tego drania i wyłupić mu oczy.
- Była jedna osoba, która pomagała mi w pewien sposób i to dzięki niej uciekłam stamtąd. – Lorna wzięła głęboki oddech, a Rebeka wzięła do ręki puder.
- Ta pielęgniarka? – upewniła się Rebeka dokładnie pudrując twarz Lorny.
- Tak. Pojawiła się niespodziewanie, nie pozwoliła mi łykać proszków, które mi podawali. A potem pomogła mi uciec. Nie wiem, dlaczego to robiła. Powiedziała tylko, że ktoś się o mnie bardzo troszczy i chce mi pomóc.
- Nie domyślasz się o kogo mogło chodzić?
- Nie. – Lorna stanowczo pokręciła głową – Moi rodzice zginęli w wypadku, kiedy maiłam roczek. A z ciotka, która mnie wychowywała straciłam kontakt, po tym jak poszłam na studia. Nigdy nie miałyśmy dobrych relacji.
Nagle drzwi do garderoby otworzył się i pojawił się w nich organizator pokazu.
- Lorno, ty pierwsza wychodzisz w tej pięknej sukni ślubnej. Za pół godziny zaczynamy.
- Dobrze Greg. – Lorna pokiwała głową, a Greg rzucił w stronę Rebeki:
- Zrób z niej bóstwo Becky!
Kiedy zniknął za zamkniętymi drzwiami, Rebeka tupnęła nogą i zawołała:
- Nie cierpię jak mnie tak nazywa!
Lorna popatrzyła na nią ciepło. Rzeczywiście przyjaciółka nienawidziła tego skrótu od swojego imienia.
- Następnym razem mu to powiedz. – rzuciła wesoło.
- Ażebyś wiedziała, że powiem. Nie nazywam się Calderon, jak mu czegoś nie powiem! – zawołała Rebeka i zajęła się ustami Lorny.

***

Tallancon powoli wszedł na salę. Wielu gości elegancko go powitało. Inni patrzyli trochę przerażonym wzrokiem, ale także zachowywali kurtuazję. Uwagę przykuwała także jego piękna towarzyszka. Sara wyglądała przepięknie w tej czarnej sukni.
- Tatusiu czuję się trochę niepewnie. – wyszeptała ojcu do ucha. Nie była przyzwyczajona do spojrzeń tylu mężczyzn.
- Spokojnie córeczko, jesteś tu ze mną. – poklepał ją delikatnie po dłoni i dodał – Wyglądasz przepięknie.
Sara uśmiechnęła się delikatnie i usiadła na krześle odsuniętym przez ojca. Musiała przyznać, że jej ojciec był prawdziwym gentelmanem. Podziwiała jego klasę i elegancję. Poza tym był bardzo przystojny. Zaśmiała się cichutko w duchu. Była z niego taka dumna.
Osvaldo także z dumą patrzył na córkę. Wyglądała olśniewająco. Miała to z pewnością po Mirandzie. Żadna kobieta nie mogłaby równać się z jego zmarłą żoną.
Nagle światła zgasły i zabrzmiała muzyka w tle. Scena rozbłysła milionami świateł i na scenę wkroczyła … ONA. Patrzył na nią i miał wrażenie, że widzi nieziemskie zjawisko. Poruszała się tak lekko, jakby szła po chmurze. Jej postawa wyrażała dumę i coś jeszcze…. Tak, to coś było w jej spojrzeniu. Odnosił wrażenie, że góruje nad nimi wszystkimi tym spojrzeniem. Ciałem była tu, ale jej dusza była zupełnie gdzie indziej. Poczuł, jak serce zaczyna mu mocniej bić. Zapragnął zajrzeć w te piękne oczy..

Karolllina · Wysłany: 10:50:34 12-12-07 Temat postu:

hehe nie no ja już lubię Rebecce, ajak będzie tak dokuczać tej Anie to będę ją jeszcze bardziej lubieć

hehe nie no Ana to oszołom jeden, heh musi sobie najpierw poskładać to co do niej powiedziano, a ptoem odtworzyć to po swojemu, heh`jak narazie najbardziej lubię rebekę, bo emanuje z niej radośc i wesołość, przynajmniej takie odniosłam wrazenie

a co do Lorny to hmm... jak narazie nie mam wyrobionego o niej zdania, istna 'królowa śniegu'

heh no, ale to zrozumiane, bo po stracie syna, pobyt w szpitalu bez klamek. a mnie zastanawia kim jest ta kobieta... z całą pewnością nie jest to przypadek tylko ja narazie nie mam pomysłów kto to, ale tak sobie myśle, że to ktoś kto z lorną mają wspólnych wrogów, np. Santandera...
no i ostatnia scena dzisiejszego odcinka, heh jak dla mnie to Lorna ma być z Fabio, heh a Tallancon niech se da spokój

Odcinek wspaniały

!

VANESSA* · Wysłany: 10:58:31 12-12-07 Temat postu:

super odcinek

cris · Wysłany: 11:06:13 12-12-07 Temat postu:

Asiu właśnie przeczytalam odcinki są wspaniałe. Twoja telka jest świetna. Ja już uwielbiam tych bohaterów

Klaudusieniczka · Wysłany: 12:56:03 12-12-07 Temat postu:

Asiu świetny odcinek;D Tallancon sie chyba zauroczyl Lorna, nie dziwie mu sie skoro jest taka piekna i te jej oczy. Ale i tak jestem za tym,zeby Lorna byla z Fabiem. Ciekawe czy Rebecki syn jest na tym pokazie, moze spotka Sare;D A ja mysle, ze ta pielegniarka zostala przyslala przez meza Lorny, ktory tak naprawde zyje i to wszystko zaplanowal, zeby choronic rodzine(albo nie wiem dlaczego) i tym mezem jest Fabio.