Telenowele

Sylwia1425 · Wysłany: 21:26:37 08-01-09 Temat postu:

szkoda:(
napaliłam sie juz na niego

mam nadzieje ,ze jutro pojawi sie wcześnie....

vivir · Wysłany: 21:27:34 08-01-09 Temat postu:

ja też sie juz napaliłam, ale poczekam bo warto

julcia · Wysłany: 18:11:48 09-01-09 Temat postu:

Bedzie dziś ten odcink?

j17k · Wysłany: 20:46:02 09-01-09 Temat postu:

Odcinek 22

- No więc zastanowiłem się. Co powiedziałabyś, gdybym zaproponował ci małżeństwo.
- Daniel, nie wiem, co mam o tym myśleć.
- A czy uważasz, że ja wiem? Od twojego wyjazdu chodzę jak lunatyk. Myślałem, że pomożesz mi, bym znowu był normalny.
- To wszystko stało się tak szybko. - Mówiła nie patrząc na niego.- Nie mięliśmy nawet czasu się poznać. Nie wiem, co mam powiedzieć.
- Odpowiedz mi tylko na jedno pytanie.
Skinęła głową, nadal nie patrząc mu w oczy.
- Czy ty mnie kochasz?
Co mogła mu odpowiedzieć? Odchyliła się tak, by widzieć jego twarz.
- Oczywiście, że cię kocham. Jak w ogóle mogłabym ci się oprzeć?
Daniel nachylił się i pocałował ją, spragniony smaku jej ust. Dłońmi powiódł po jej plecach, ku biodrom.
Podniósł ją tak ,że ledwie dotykał podłogi. Stał oparty o drzwi, mając nogi lekko rozstawione, a ona opierała się na nim całym ciałem.
Zaczął ją całować.
Wreszcie udało się jej odsunąć od niego na moment, by zaczerpnąć tchu.
- Nie wiem, czy...
- Ja też nie wiem. - przerwał jej. - Ale wiem na pewno, że cię kocham. I bardzo cię pragnę.
Wziął ją na ręce i ruszył ku sypialni. Nie zapalając światła zaniósł ją na łóżko, delikatnie ją położył, a potem zaczął ją rozbierać.
- Tak mi przy tobie dobrze, Gabi. Nawet nie wiesz, jak za tobą tęskniłem.
Kiedy wziął ją w ramiona, poczuła, jak drży.
Więc na tym polega rozkosz. Jesteś z tą jedną, jedyną osobą na świecie, dzięki której odczuwasz siebie w pełni, pomyślała.
Teraz, kiedy już trzymał ją w ramionach, był trochę spokojniejszy. Zaczął ją pieścić - dotykał jej ciała lekko i delikatnie, rozkoszując się tym,
że nareszcie jest z nią, że może ją przytulić do siebie i może ją kochać.
- Tak mi brakowało twoich objęć. - wyszeptał jej do ucha. - Pewnie to czujesz, prawda?
- Co takiego? - spytała stłumionym głosem.
- To, że kiedy jesteśmy razem, to obojgu jest nam cudownie. Takie mocne przeżycie nie może być jednostronne.
- Też tak czuję. - powiedziała.
Jej słowa rozpaliły w nim nowy ogień. Poczuł, że nie jest w stanie hamować dłużej pożądania. Położył się na niej i wziął w posiadani jej
ciało w ten sam sposób, w jaki posiadł jej serce. Musiała go kochać, widząc, jak desperacko jej pragnie - teraz i w całym swoim życiu.
Gabriella musiała przyznać, że wspomnienie tego, jak Daniel trzymał ją w objęciach, było niczym w porównaniu z rzeczywistością.
Zapomniała, jak reaguje na jego bliskość. Przywarła do niego, każdym uderzeniem serca i każdym oddechem pokazując, że dzieli z nim te wspaniałe
doznania.
Daniel całym ciałem wyrażał miłość do niej, pokazując, że razem jest im dobrze, że należą do siebie.
Wreszcie Daniel opadł bez sił na bok, ale nadal nie wypuszczał jej z objęć. Wiedział, że teraz, kiedy ją już odnalazł, nie może pozwolić jej
odejść. Chciał od niej usłyszeć jednoznaczne wyznanie uczuć.
- Mam nadzieję, że w ten sposób powiedziałaś mi "tak". - powiedział, wywołując tymi słowami uśmiech na ustach Gabrielli.
Gabi ułożyła wygodnie głowę na jego ramieniu, a ich ramiona i nogi nadal były splecione.
- Kocham cię, Daniel... - powiedziała.
- Dlaczego na końcu słyszę jakieś ale?
- Po prostu uważam, że nie powinniśmy się spieszyć. Chodzi mi o to, że nie mamy pewności, czy nasze małżeństwo będzie udane.
- Ja mam tę pewność. Wierzę, że razem potrafimy pokonać wszystkie przeszkody.
Nie odpowiedziała, więc po chwili zapytał.
- Nie masz przekonania do tego stylu życia, jaki prowadzę?
- Nie należę do osób, które lubią, by ich życie osobiste wywlekano na pierwsze strony gazet.
- Dlaczego nie zakochałem się w kobiecie, która uwielbiałaby widzieć tam swoje nazwisko i zdjęcia!
- No właśnie.
- Rzecz polega na tym, że zakochałem się w tobie, a nie mam zamiaru spędzać życia na dojazdach do Nowego Jorku, żeby być tutaj z tobą.
- Tym razem też sądzisz, że uda ci się postawić na swoim?
- Możesz być pewna. - powiedział z uśmiechem.
- Boję się o tym myśleć.
- O czym?
- O ślubie z tobą, o tym, że stałabym się częścią twojego życia.
- A ja bardziej się boję tego, że się z tobą nie ożenię i że nie staniesz się częścią mojego życia.
Przez kilka chwil leżeli bez słów.
- A zresztą... - urwał.
- Co zresztą? - spytała.
- To ty mnie zwabiłaś - swoją urodą, inteligencją, wspaniałym ciałem. To ty mnie uwiodłaś i żeby być w porządku, musisz wyjść za mnie.
- Zwariowałeś!
- Rzeczywiście zwariowałem. Jestem tutaj, w Nowym Jorku, a powinienem być teraz w Chicago. Powiem Raphaelowi, że rzuciłaś na mnie
urok i że nie mogłem nic na to poradzić.
Nawet w najśmielszych fantazjach nie mogłaby sobie wyobrazić, że Daniel Walsh znajdzie się w jej łóżku, a co dopiero, że będzie tam omawiała
z nim małżeństwo.
- Kiedy chcesz wyjechać?
- Już chcesz się mnie pozbyć?
- Oczywiście, że nie. Gadasz głupstwa.
- Oszalałem na twoim punkcie. - powiedział przytulając ją do siebie.
Tej nocy nie tracili już więcej czasu na rozmowy, a tym bardziej na sen.

- Gabi, kochanie, obudź się. - usłyszała przez sen. - Przepraszam, że cię budzę, ale muszę się jakoś dostać na lotnisko. Mogłabyś mnie zawieść?
Gabriella szybko wstała z łóżka. Było jeszcze ciemno, plama okna była tylko o ton jaśniejsza od reszty pokoju. Spojrzała na zegarek. Jeszcze
wcześnie.
Rozejrzała się i dostrzegła Daniela na brzegu łóżka. Siedział ubrany i przyglądał się jej z uśmiechem.
- Przepraszam, Daniel. Trzeba było mnie obudzić wcześniej.
- Tak słotko spałaś, że nie miałem śmiałości cię budzić.
Przeciągnęła się i poprawiła dłonią włosy. Choć żadne z nich nie maiło tej nocy wiele snu, ona przynajmniej czuła się wspaniale. Nachyliła się,
szybko go pocałowała i wyskoczyła z łóżka.
- Za chwilę będę gotowa. - powiedziała, znikając w korytarzu prowadzącym do łazienki.
- Dzwoniłem na lotnisko. - powiedział, kiedy wyszła z łazienki. - Za godzinę mam samolot.
- To świetnie. Cieszę się, że podróż do Nowego Jorku nie utrudni ci życia.
Objął ją.
- Jedyną trudnością będzie uzyskanie twojej zgody na małżeństwo.
- Wiesz sam, że bardzo tego pragnę. Ale musimy dać sobie trochę czasu.
- Dobrze. Dam ci tyle czasu, ile będziesz uważała za konieczne. Jeśli o mnie chodzi, to jestem już zaręczony.
- Tylko proszę cię, to nie jest do publicznej wiadomości.
- Dlaczego?
- Muszę oswoić się z tą myślą.
- Ok, rozumiem twoje obawy i postaram się, żebyś w przyszłości nie była narażona na przesadne zainteresowanie dziennikarzy.
- Ciekawa jestem, jak to zrobisz?
- Mówiłem ci, że piszę muzykę do filmu. Mam zamiar więcej czasu spędzać na komponowaniu, a mniej na występach.
- Naprawdę?
- Tak. Możemy nawet spędzać tu sporo czasu.
- A jak będzie się czuła Michelle?
- Wiesz, to ona nalegała, żebym cię odwiedził. Mówiła, że Shannon tęskni za tobą.
- Shannon? Ta okropna lalka? - Gabriella roześmiała się. - Rozumiem. Michelle nie tęskni za mną. ale Shannon tak.
- No właśnie.
- Ona jest kochana.
- Pomyśl tylko: bierzesz mnie, a dostajesz także i ją. Niezły interes, prawda?
- No tak, chyba rzeczywiście nie mogę przegapić takiej okazji.
- To dobrze. Nie wyobrażam sobie życia bez ciebie. Gabi, my oboje - ja i Michelle - bardzo ciebie potrzebujemy.
- Wiesz, że czuję to samo.
- Daj mi dowód.
Podeszła na palcach, by go pocałować. Kochała jego dotyk i jego zapach. Czuła, że serce jej przepełnia miłość.
Z trudem oderwała się od niego.
- Muszę już iść. Inaczej skończymy znów w łóżku.
W samochodzie Daniel opowiadał, jak wyobraża sobie najbliższe trzy miesiące.
- To chyba niemożliwe, żebym wcześniej znalazł choć trochę czasu i przyleciał do ciebie, ale będę się starał. Napewno będę dzwonił, kiedy tylko będę mógł.
Żegnając się na lotnisku przywarli do siebie, a Daniel nachylił się i pocałował ją szybko.
- Uważaj na siebie. - powiedziała, starając się ukryć łzy.
- Zobaczymy się już niedługo.

Monita · Wysłany: 22:03:40 09-01-09 Temat postu:

No na taki odcinek warto było czekać

Uczucie które połączyło tą dwójkę jest czymś pięknym i wyjątkowym. Oboje nie mogą sie sobie oprzeć. Teraz znowu mogą być razem. Tęsknili za każdą wspólną chwilą, za każdym pocałunkiem, dotykiem. Teraz znów Daniel mógł trzymać ukochaną w ramionach. Ma On całkowitą racje kiedy są razem obojgu jest cudownie.
Gabi mimo, że go Kocha i chce przy nim być, stworzyć rodzinę i móc tak po prostu go Kochać, boi się. Nie jest przyzwyczajona do tego, że jej nazwisko widnieje na pierwszych stronach gazet. Nie chce by jej życie i uczucie jakim darzy Daniela stało się głównym tematem dla dziennikarzy. Daniel rozumie te obawy. Chociaż sam takich nie ma. Wierzy w to że razem będą szczęśliwi i nic ani nikt im tego szczęścia nie zabierze. Ta noc dla obojga była niezwykła.
Niestety nadszedł czas pożegnania. Ja sie nie dziwię że Daniel nie miał serca budzić Gabi

Najchętniej został by razem z nią w łóżku, a nie tułał się po świecie.
Michelle jest cudowna

To też dzięki niej Daniel przyjechał do Gabi. No i teraz kobieta nie ma wyjścia dostaje od losu takie 2w1 więc nie może z tego zrezygnować i zgodzić się na małżeństwo z Danielem

Jak ja nie lubię pożegnań

Mam nadzieję, że szybko do niej wróci

To teraz czekam na kolejny cudowny newik :*

mili~*~ · Wysłany: 0:00:37 10-01-09 Temat postu:

Ach jak słodko!! Oby wreaszcie sie zgodziła troche przesadza z tym rozsądkiem

JA bym tam odrazu takiego brała męża xD

Żaba · Wysłany: 0:10:41 10-01-09 Temat postu:

ach.... nadrobiłam zaległości...
ach....
mam zachwyt :d
normalnie się wydarłam xD
haha xD kocham ta telke...kocham ich życie...kocham to jak piszesz xD
ja chce już newa....! czeakm;**********

justyna14.93-93 · Wysłany: 0:32:24 10-01-09 Temat postu:

odcinek cudny

już nie mogę się doczekać nowego:)

roszpunka92 · Wysłany: 1:51:24 10-01-09 Temat postu:

Boski odcinek ;]]
Gabi i Daniel się kochają więc pozostaje im tylko stworzyć prawdziwą rodzinę.
Jednak kobieta boi się braku prywatności.Nie chce aby o jej życiu
prywatnym rozpisywały się brukowce.Oboje spędzili cudowny dla nich czas.
Niestety Daniel musiał wyjechać ale na szczęście obiecał dzwonić w każdej
wolnej chwili i niebawem ponownie ją odwiedzić.Pozdrawiam i czekam na news ; ***

martunia · Wysłany: 11:38:29 10-01-09 Temat postu:

Spodziewałam się tego, że Gabi odmówi, ale mam nadzieje, że zmieni zdanie

Cudonw chwile spędzone razem

Daniela czeka teraz dużo pracy, ale dla Gabi zawsze znajdzie czas

Świetny odcinek i czekam na kolejny

P@Tk@ · Wysłany: 18:33:10 10-01-09 Temat postu:

świetna telenowelka nadrobiłam wszystkie odcinki i obiecuje bede czytała dalej

Monita · Wysłany: 18:49:53 10-01-09 Temat postu:

A kiedy jakiś newik ?

justyna14.93-93 · Wysłany: 0:47:02 11-01-09 Temat postu:

właśnie kiedy new??

Bebe · Wysłany: 0:50:11 11-01-09 Temat postu:

Odcinek jak zawsze cudowny tylko dlaczego Gabi odmówiła. Mogła się zgodzić i odwlekać datę ślubu do momentu w którym by sie już dobrze znali. Bo miłości to im nie brakuje. Ale sądzę ze się przełamie, bo w końcu w pakiecie ma Daniela i Michelle. Takiej oferty nie można przegapić.
Czekam na następny odcinek.