Telenowele

Stokrotka* · Wysłany: 16:48:27 01-09-14 Temat postu:

To dobrze

martwi mnie jedyne to, że może nic nie dadzą - chociaż mówili inaczej, w związku z tym, że wczoraj były te wywiady z aktorami i ogólnie wszystko, wszystko w internecie, u nich w tv

Stokrotka* · Wysłany: 16:49:58 01-09-14 Temat postu:

głupi dubel

madoka · Wysłany: 17:02:19 01-09-14 Temat postu:

Widzę, że części z Was zabrakło sceny, w której Rebeca przyznałaby się do nieudzielenia pomocy Alonso - a mnie z kolei właśnie taki stan rzeczy idealnie wpisywał się w charakter/osobowość tej postaci. Rebe nie była bowiem kobietą, która sama z siebie przyznałaby się do czegokolwiek - ba, dopiero podstawiona pod ścianą, zapędzona w kozi róg wyjawiała co niektóre ze swoich przewinień/występków. A dwa, że owa wiedza niczego by już nie zmieniła. Nikt nie wróciłby życia Alonso, a i sama Lucia - po samobójstwie ciotki - nie miałaby już najmniejszych podstaw do stoczenia walki o sprawiedliwość. Zresztą, nigdy nie istniały nawet wystarczające dowody na winę Rebeki.

Druga kwestia, to wiara bądź niewiara w uczucie pomiędzy Danielą, a Rodrigo. Bo co jak co, ale wielkim uczuciem nigdy bym go nie określiła - nie sądzę nawet, by sami scenarzyści mieli takowy zamiar. W moim odczuciu pokazano nam parę, która stara się zbudować związek - głównie dla dobra dziecka. Która tak naprawdę dopiero się poznaje, która daje sobie szansę, nie wiedząc tak naprawdę, jak to się wszystko skończy. Oni nie chcieli nas przekonać, że o, pstryknęli palcami i miłość spadła na nich jak grom z jasnego nieba. Wręcz przeciwnie - pokazali nam, że cały czas próbują przekonać się do wizji wspólnej przyszłości i że to tak naprawdę Alfredo i Brigida mają znacznie bardziej wygórowane pragnienia odnośnie tego związku, niż oni sami. Stąd też swego rodzaju dystans pomiędzy ich bohaterami.

Odnośnie reszty bohaterów to tak - kompletnie nie pasowała mi finałowa koncepcja Glorii, bo nijak miała się do tego, co mieliśmy okazję oglądać na przestrzeni 120 odcinków. Do tej pory rysowała się w mojej pamięci jako wiecznie mdła i marudząca harpia, czyhająca na każdym kroku na Sergia (i malująca serduszka na tablicy w jego mieszkaniu

), a tymczasem bach! Wyskakuje mi tu super radosna dziewczyna, o dziwo - żyjąca w wielkiej zażyłości z Lety...Dość mieszane uczucia żywię względem postaci Milagros (i samej gry Heleny Rojo). Ciężko jest mi bowiem przetrawić zmianę jej postaci, mając przed oczami te wiecznie złowrogie grymasy, wykrzywiające jej twarz. Co prawda bywały momenty, że próbowała utrzymać uśmiech na ustach, ale wyjątkowo opornie jej to szło. W efekcie czego nawet podczas ślubu miały miejsce ujęcia, w których zamiast się radować, wyglądała jakby miała posłać Lucii kulkę w głowę.

Ogromnym zaskoczeniem odcinka okazali się być Roman i chyba właśnie Rodrigo. Ten pierwszy momentalnie skradł mi serducho swoją nową, uśmiechniętą wersją

- tak odmienną od nijakiego doktorka, który bezustannie wzdychał do kobiety, która od samego początku była dla niego nieosiągalna. Natomiast Rodrigo był fantastyczny w scenie, w której pocieszał Brigię i prosił Amadora, by nie niszczył tej cząstki uczucia, którym go jeszcze darzy

W ogóle widok Rodriga ze łzami w oczach tak mnie rozkleja, że w jednej chwili mam ochotę do niego podbiec i go przytulić.

Na deser zostawiłam sobie majstersztyk w wydaniu Ericka, Esme, Claudii i Moisesa, bo to, co oni zaserwowali nam na przestrzeni tych dwóch godzin przechodzi ludzkie pojęcie

Każda scena z ich udziałem była naładowana tak niewyobrażalną dawką skrajnie różnych uczuć/emocji, że gotowa byłam w jednej chwili płakać z nimi, by już w kolejnej cieszyć się ich szczęściem. Nie zdziwię nikogo, jak napiszę, że jestem oczarowana sceną z Marcelem na łódce - w której ostatecznie żegna się z bratem

Ujęcia, w których rozsypuje prochy, wyrzuca broń, a ta uderza o dno - absolutnie bezcenne

Prawdziwym fenomenem jest dla mnie ostatnia scena z udziałem Nory i Rebeki

I w tym miejscu brak mi słów, by opisać jej genialność i uczucia, które towarzyszyły mi podczas jej oglądania. Te zasłony powiewające niczym w rasowym horrorze, muzyka i postacie obu kobiet - niby duchy, a jednak jakby nadal żywe - coś pięknego

karolinao · Wysłany: 17:06:50 01-09-14 Temat postu:

Nie wiem od czego zacząć, bo właśnie poniżej znajdziecie ostatni filmik ze scenami Lucii i Marcelo...Mam cichą nadzieje, że w jakiś sposób sprawiały one Wam trochę przyjemności i jeszcze do nich będziecie wracały

Lucia y Marcelo 121 GRAN FINAL

[link widoczny dla zalogowanych]

PS. Jeszcze pojawi się podsumowanie uczucia łączącego Lu i Marcelo

Aisha7 · Wysłany: 17:08:18 01-09-14 Temat postu:

Czyli chyba wszystkie zgodnie uznajemy, że ta telenowela jest MISTRZOSTWEM

Ostatnio urzekło mnie tak MP, a to było 5 lat temu! Życzę Televisie żeby w każdym sezonie pojawiała się taka perełka

Stokrotka* · Wysłany: 17:38:54 01-09-14 Temat postu:

Zaraz będą w Hoy

karolinao · Wysłany: 17:40:20 01-09-14 Temat postu:

madoka · Wysłany: 17:52:42 01-09-14 Temat postu:

Julita · Wysłany: 17:53:28 01-09-14 Temat postu:

Ogladam Hoy
Jacy oni śliczni

Esme wygląda bosko!

Ps. Na banerkach też wygląda ślicznie

Aisha7 · Wysłany: 17:54:45 01-09-14 Temat postu:

Erick

karolinao · Wysłany: 17:54:57 01-09-14 Temat postu:

Uwielbiam ich! Z jaką pasją wypowiadają sie o całej produkcji, wspaniałe osoby!

A jak wyglądają

Stokrotka* · Wysłany: 17:54:57 01-09-14 Temat postu:

madoka ostatnie

A w ogóle słyszeliście odpowiedź Ericka

prowadzący: son muy guapos" a Erick: "si"

Sunshine · Wysłany: 17:56:56 01-09-14 Temat postu:

Sunshine · Wysłany: 17:57:56 01-09-14 Temat postu:

karolinao · Wysłany: 18:01:57 01-09-14 Temat postu:

Hahaha ale jajcarze z nich

Claudia

I jeszcze raz, ale pięknie wyglada Esme!!!