Telenowele

Vondynizer · Wysłany: 23:35:26 03-11-09 Temat postu:

oj tak, Kasia. to TAKI wiek! chyba w tym tkwi problem właśnie.
Wasze wypowiedzi pasują i do mnie.
kiedyś- fakt, miałam sporo znajomych, ale nie latałam codziennie na imprezy ani nic. miałam opinię 'grzecznej dziewczynki' która zawsze chętnie pomoże i wgl.
a dzisiaj w szkole nie siedzę cicho, nie boję się mówić tego, co myślę.
ale pojawia się pytanie bez odpowiedzi- do czego ja właściwie dążę? co chcę osiągnąć? najgorsze jest to, ze sama nie wiem. trudno mi jest powiedzieć czego chcę.
brakuje mi kogoś, do kogo mogłabym się przytulić, komu mogłabym się zwierzyć. ale to chyba również taki wiek, kiedy kształtują nam się nasze potrzeby.
jak myślicie- kiedy to minie?

Dulce Maria · Wysłany: 23:55:21 03-11-09 Temat postu:

Nie wiem, ale oby jak najszybciej ;>
tak mi też brakuje osoby do której moge się przytulić..

niby własnie mam wszystko, no może prócz tej osoby do tulenia, ale jednak czegoś mi brak ;<

Vondynizer · Wysłany: 0:06:34 04-11-09 Temat postu:

mi chyba jest tak ciężko, bo nie mam takiej osoby.
nie mam z kim dzielić radości i smutków.
i to jest powód, dla którego jest mi ciężko.
z reszta na pewno nie tylko mi.

Vogue. · Wysłany: 17:54:40 04-11-09 Temat postu:

Vondynizer · Wysłany: 18:03:52 04-11-09 Temat postu:

to chyba na prawdę ciężki okres w życiu młodego człowieka.
a fakt, z większość z nas jest sama, nie pomaga w niczym.
tez mam nadzieję, że odnajdziemy siebie w tym świecie i kogoś, kto nam w tym pomoże.
w każdym razie Wam tego życzę. i sobie. żeby kiedyś przyszły lepsze dni. szczęśliwsze.

Dulce Maria · Wysłany: 18:21:10 04-11-09 Temat postu:

Ja te ztego Wam i sobie życzę
Tyle że los ma w dupxie czego ja chcę

Lilijka · Wysłany: 21:54:25 04-11-09 Temat postu:

Dulce, mnie tez los ma głeboko... nie chodze na imprezy, bo nie mam takiego towarzystwa, nie umawiam się z nikim, bo nikogo fajnego nie znam... heh, poza szkolą i kursem językowym praktycznie ciągle siedzę w domu jak na razie (w sumie to nie dziwne o tej porze roku). Co z tego, ze schudnę, czy cos, jak nie mam z kim tego dzielic, do kogo się przytulic?

Vondynizer · Wysłany: 22:18:14 04-11-09 Temat postu:

Lili, moje życie jest jakby identyczne. z ta małą różnicą, że zamiast na kurs chodzę na warsztaty. i nie mam ochoty na ciągłe imprezy. wole posiedzieć w domu. może nawet tnie tyle wole, co nie mam innych perspektyw. wolałabym iść z kimś do kina, alb chociażby na spacer... małe radości lepiej smakują we dwoje.

Gatita · Wysłany: 23:17:29 04-11-09 Temat postu:

Ja nie chodzę na imprezy dlatego, że towarzystwo na nich zajmuje się głównie piciem i paleniem fajek i nie wiadomo czego jeszcze, a ja po prostu nie mam zamiaru setny raz tłumaczyć, że "nie piję, nie palę, bo mnie to nie kręci.." -Jakoś nikt w to za bardzo nie wierzy...
Ale spotykam się ze znajomymi, staram się robić to co lubię i co mi odpowiada, a nie na sił.e pchać się na imprezy, na których towarzystwo marzy tylko o tym, żeby się upić i pomacać ;P

Gabriella · Wysłany: 23:22:29 04-11-09 Temat postu:

Jaka jestem?
Zakochana Indywidualistka...
Taka jestem...

Vondynizer · Wysłany: 23:24:41 04-11-09 Temat postu:

zakochana. najważniejsze, że szczęśliwie. już zawsze będziesz tak szaleńczo zakochana... ;*

Gabriella · Wysłany: 23:26:36 04-11-09 Temat postu:

Na pewno:)
Tomek powiedział mi, że gdy za kilkadziesiąt lat spojrzy na moją pomarszczoną twarz, która straci młodość i tak będzie w niej widział cały świat, a każda zmarszczka będzie mu przypominała co przeżyliśmy. Zawsze będę dla niego piękna.

Vondynizer · Wysłany: 23:35:59 04-11-09 Temat postu:

piękne słowa. ludzie, którzy przeżyli z sobą kilkadziesiąt lat wiedzą o sobie wszystko, a mimo to z każdym dniem się odkrywają. niesamowite, ze czas nie zmienia miłości. tzn. zmienia- umacnia ją.

Gabriella · Wysłany: 23:37:33 04-11-09 Temat postu:

On potrafi mnie wzruszyć tak bardzo, że jego każde słowo zapisuje się w księdze naszej miłości:)

Vondynizer · Wysłany: 23:39:47 04-11-09 Temat postu:

kiedyś w tej księdza będzie brakować kart życia, a Wy dalej będziecie ja pisać. potem opowiecie o niej swoim dzieciom i one również zrozumieją jak wielka miłość Was łączy. Wasza księga nigdy raczej nie będzie przerwana, bo co dzień Wasze życie uzupełniają nowe doświadczenia. mam rację?