Telenowele

Lilijka · Wysłany: 14:26:39 24-06-10 Temat postu:

Nie wierzę.
pomimo jakichkolwiek podstaw zaobserwowanych na własnym przypadku, wyraz "przeznaczenie" mnie odrzuca

Dulce Maria · Wysłany: 16:53:11 24-06-10 Temat postu:

Sama w sumie nie wiem .
Ale chyba tak ; )

A ja jej potrzebuję -,-'

Lilijka · Wysłany: 17:18:57 24-06-10 Temat postu:

Nie ma przeznaczenia, są tylko przypadki.
ta dewiza chyba bardziej mi podchodzi;]

Dulce Maria · Wysłany: 19:13:03 24-06-10 Temat postu:

Ta dewiza jest po prostu łatwiejsza, jest łatwiejszym sposobem na tłumaczenie sobie wielu przypadków ; )

Leyla · Wysłany: 19:47:29 24-06-10 Temat postu:

Ja ostatnio zaczęłam wierzyć

Zobaczymy później, pewnie będę potem żałować że to powiedziałam

Cortiza. · Wysłany: 20:44:57 24-06-10 Temat postu:

post edytowany z pewnych powodów

Bones · Wysłany: 21:33:30 24-06-10 Temat postu:

A ja tęsknie za moim byłym. Nie jestem w stanie myslec i kims innym. To glupie.
Ja wierze w przeznaczenie.

Lilijka · Wysłany: 21:44:06 24-06-10 Temat postu:

To i ja sobie potęsknię, tak dla towarzystwa. Za kimś, za kim absolutnie nie powinnam tęsknić, a do kogo mimo wszystko mnie ciągnie.

Bones · Wysłany: 21:47:00 24-06-10 Temat postu:

Ja tez tesknie za kims za kim absolutnie nie powinnam tęsknić. I jest taki SUPEREK że jeb**e.

Lilijka · Wysłany: 9:47:38 30-06-10 Temat postu:

Moim podstawowym błędem jest pragnienie ideału. Nie ideału bez wad, ale ideału, który ja uznaję za ideał. Nie zadowolę się kumplem, który się we mnie zakocha, teraz to wiem. Nie będę do końca życia z kimś, kogo nie pokocham tak szalenie i mocno, jak kocha się raz w życiu, tą miłością, w której nie potrzeba przyjaźni. Miłością tylko z nazwy, do której wystarczy jedynie obecność, i cały świat wiruje. Chciałabym coś takiego przeżyć. Choćby miało trwać cholernie krótko, ale żebym zapamiętała na całe życie. I pozbyła się cienia ideału, którego i tak już nigdy nie spotkam.

Dulce Maria · Wysłany: 17:51:02 30-06-10 Temat postu:

To chyba taki typowy problem większości dziewczyn/kobiet już jest . Każda chce ideału, ale jednocześnie potrafi się go wyrzec jeśli może to oznaczać, że przeżyje prawdziwą miłość , nawet wiedząc jaki ból może potem odczuwać . Kobiety potrzebują miłości . Wiem, że nie lubią jak się mówi, że są słabe, bezbronne, ale w pewnym sensie tak jest - lubimy być otaczane opieką, być czyimś oczkiem w głowie i mieć kogoś kto będzie o Nas dbał .

edka · Wysłany: 17:00:21 26-08-10 Temat postu:

Hej dziewczyny

rzadko sie udzielam w tej kategorii, ale stwierdzilam, ze jest fajna i warto tu wchodzic :-)

Mam to Was pytanko co sadzcie o zwiazku z facetem starszym od siebie np. o 12 lat ?

Leyla · Wysłany: 20:52:39 26-08-10 Temat postu:

Wszystko zależy od ludzi

Bo jednemu facetowi będzie zależeć tylko na jednym, a jeden będzie dojrzały i zrozumie potrzeby młodej dziewczyny

Moja koleżanka ma starszego o jakieś 7 lat, ale jest w porządku, dojrzały i inteligentny, na nic nie naciska, powiedział że poczeka aż ona będzie gotowa. Mi to w sumie obojętne ile chłopak ma lat. A widzę że ci w moim wieku to tacy napaleńcy, ciężko znaleźć takiego fajnego. Najlepszy to właśnie trochę starszy. Myślę, że jeślibym się zakochała ze wzajemnością to wiek nie miałby znaczenia

Oczywiście nie mówię o 60letnim dziadku, to tak jakbym się zakochała w tacie

Ale taki wiek normalny, nie że 40 lat więcej

Lizzie · Wysłany: 21:03:10 26-08-10 Temat postu:

Ja sobie nie wyobrażam związku z osobą starszą o 2 lata. Najlepszy kandydat dla mnie byłby młodszy o rok/w tym samym wieku/ewentualnie o rok starszy

Może mam tak dlatego, że sama czuję się jeszcze taka niedojrzała. Nawet nie wyglądam na swój wiek. Przy osobie starszej czułabym się jak jego wychowanek czy dzieciak jakiś

Pomijając to, że nieraz 20-parolatkowie zachowują się gorzej od nastolatka...
Zależy od człowieka, konkretnego przykładu pary, bo każda jest inna.

Marichuy · Wysłany: 22:05:43 26-08-10 Temat postu:

Hmn.. mi szczerze to obojętnie, może być młodszy o rok.. góra do 3 lat młodszy, w tym samym wieku, chociaż jak patrze na chłopaków w moim wieku to takie dzieci... Starszy by się przydał, bo zawsze to inaczej, ale oczywiście nie tak, że różnica 30-40 lat:O bez przesady.. chociaż jak dla mnie to góra o 13-15 lat może ode mnie być starszy.. ale gdy się w kimś zakochasz to wtedy się nie patrzy na wiek. Oczywiście, jeśli już jest starszy to nie może naciskać na ciebie w różnych sprawach, powinien być dojrzały i rozumieć Twoje potrzeby, w sensie, że jesteś młodsza i on powinien wykazać się tym, że jest dojrzalszy od Ciebie;)
Chociaż ja miałam chłopaka w swoim wieku to nawet nie był taki jak inni pajace z mojej klasy;) Nie wygłupiał się, i nie śmiał się z 'głupot' jak inni.. ale też ideałem nie był. Młodszy chłopak może być, ale tylko wtedy gdy ma się z nim wspólne tematy i możesz z nim pogadać na inne tematy.. Czasem jest tak, że chłopak młodszy od Ciebie np. rok , dwa albo 3 lata jest bardziej mądrzejszy, dojrzalszy niż chłopaki z klasy w tym samym wieku.. znam takie przypadki i to jest zaskakujące.;P
Jeśli chłopak starszy to .. hmn.. no nie wiem, bo nigdy chłopaka od siebie nie miałam, ale fajnie by było z takim o 12 - 13 lat starszym.

Zawsze można się czegoś nowego nauczyć, poznać naturę człowieka i zobaczyć jak to jest być z kimś starszym od siebie. Zazwyczaj się mówi, że kobieta powinna mieć męża starszego od siebie o kilka lat.. Ale w miłości jak dla mnie wiek nie ma znaczenia, liczy się wnętrze i jaki ten ktoś jest i czy naprawdę Cię kocha.. Uczucie do drugiej osoby jest najważniejsze, ale tylko to szczere uczucie do niej;)