Telenowele

Vondynizer · Wysłany: 23:00:02 08-09-09 Temat postu:

W życiu ważna jest miłość i przyjaźń- to one dają nam siłę do pokonywania problemów i przeszkód w życiu. Szczerość tez jest istotna, bo daje nam poczucie bezpieczeństwa i pewnej przewagi mentalnej. Bez zdrowia ciężko cieszyć się tymi wartościami, jest to uniemożliwione. Dlatego każda z tych wartości jest dla mnie najważniejsza, a jednocześnie równoznaczna z drugą. Aby człowiek był szczęśliwy- wszystkie najważniejsze wartości musi wciąż odkrywać w swoim życiu.

Gabriella · Wysłany: 11:32:26 11-09-09 Temat postu:

Kolejny raz zgadzam się z Tobą Kochana:*

Vondynizer · Wysłany: 1:02:50 06-11-09 Temat postu:

najgorzej odczuwa się brak tych najważniejszych wartości. one powinny być podstawą naszego życia i naszego szczęścia. a gdy ich nie ma- walą się podstawowe filary. trzeba dbać o miłość i przyjaźń, póki jest...

Dulce Maria · Wysłany: 15:22:45 06-11-09 Temat postu:

Trzeba o to dbać, codziennie walczyć o to co się ma.. Plewić to uczucie [czy to przyjaźn czy miłość] bo jesli je zaniedbamy moga urosnąc chwasty.. które będzie ciężko wyplewić..

Gabriella · Wysłany: 23:19:03 06-11-09 Temat postu:

Trzeba przede wszystkim nie uciekać gdy się je odnajdzie.
Trzeba każdego dnia je pielęgnować

Vondynizer · Wysłany: 22:21:37 07-11-09 Temat postu:

ucieczka... to dość wielowarstwowy problem. człowiek ucieka. ale dlaczego. bo się boi? bo nie chce cierpieć? wielu boi się szczęścia. a to jest ogromny paradoks! przecież całe życie do niego dążymy. a gdy już je spotykamy- wypełnia nas lęk przed nowym, nieznanym, ale dobrym. szczęście trzeba złapać za nogi i trzymać tak długo, jak tylko starczy nam sił. przyjaźń i miłość tak samo. trzeba je pilnować i dbać o nas, by nigdy nie zwiędło drzewo uczucia.

Dulce Maria · Wysłany: 0:16:19 08-11-09 Temat postu:

To ja
strach mna władał i myśl, że moge później cierpieć.. chyba dlatego jestem sama, bo przez to odrzucalam wszystkich

Vondynizer · Wysłany: 20:17:39 08-11-09 Temat postu:

no niestety muszę przyznać, ze mam tak samo. gdy jestem w pełni szczęśliwa zaczynam czuć się niepewnie i jeszcze bardziej się boję, ze wszystko pęknie jak bańka mydlana. i chyba dlatego właśnie bronię się do razu, zanim jeszcze coś się w pełni rozwinie. tak już mam. ale walczę z tym. może kiedyś się zmienię. może uwierzę w szczęście.

Gatita · Wysłany: 22:01:41 08-11-09 Temat postu:

Vondynizer · Wysłany: 22:07:16 08-11-09 Temat postu:

no właśnie... niestety, w dużym stopniu to właśnie my same zasiewamy w sobie to ziarno zwątpienia, tę obawę przed światem, a w szczególności przed szczęściem. może to lęk przed nieznanym, czymś co było dla nas nieosiągalne? możliwe. chyba trzeba do tego dojrzeć.

Dulce Maria · Wysłany: 22:54:17 08-11-09 Temat postu:

Chyba tak.. Może właśnie trzeba dorosnąc do tego. nie wiem, ale chciałabym wyrosnąć przed tym lękiem ;<

Vondynizer · Wysłany: 22:57:40 08-11-09 Temat postu:

myślę, że z czasem to będzie w nas zanikać, jeśli damy szanse szczęściu. jeśli otworzymy na nie nasze oczy i serca. tylko tak możemy pozbyć się tego lęku.

Dulce Maria · Wysłany: 23:06:56 08-11-09 Temat postu:

Chętnie bym otworzyla drogę szczęściu, ale gdy jest pieknie u nie ja musząe coś zawalić, bo to szczęście mi wadzi.. no nie wiem.. nie pasuje do mnie..

Vondynizer · Wysłany: 23:09:04 08-11-09 Temat postu:

mam tak samo. gdy wszystko zaczyna się układać- nagle robię coś, czego do razu żałuję. niestety, najczęściej jest za późno, żeby cokolwiek ratować.

minomalistka · Wysłany: 22:37:37 10-11-09 Temat postu:

Przez lata cierpliwie wręcz niesutannie zmywaj wodą miłości gniew i obrazy
aby szlachetne piękno
uroda Twojego istnienia
a może nawet i dobro
miały w Tobie dom...