Telenowele

Samanta. · Wysłany: 12:35:44 28-06-07 Temat postu:

Fajny odcinek:)Wogole bardzo fajny pomysl na telcie

zastina · Wysłany: 21:05:18 28-06-07 Temat postu:

Moim zdaniem to naśmiewanie sie z tragedi Polaków

Sunrose · Wysłany: 21:07:37 28-06-07 Temat postu:

dlaczego tak sądzisz? dla mnie ta telcia jest super

zastina · Wysłany: 21:09:52 28-06-07 Temat postu:

Mnie tytuł przeraża,trzeba mieć zadziwiajace pomysły by taka telcie wymyślić

tu wojna, wszyscy polacy w obozach itp. a tu miłosc

Bloody · Wysłany: 21:32:30 28-06-07 Temat postu:

Miłość była zawsze. Myślisz, że wtedy ludzie nie mogli kochać? Serce nie sługa... Zakochujemy się niezależnie od naszej woli. Nie ważne, czy wojna, czy pokój...

Myślę, że w latach 1939-1945 było ok. kilku milionów romansów...

Iwi. · Wysłany: 0:01:03 29-06-07 Temat postu:

Ejj..Zastino,nie wiem o co robisz problem

Ta telcia rullez i gites jest

Bloody · Wysłany: 21:38:21 30-06-07 Temat postu:

Dziękuje za komentarze

Odc. 21.

Maria poszła do kuchni po nową porcję grochówki i chleba dla Miriam i Henryka. Potem wszyscy usiedli przy stole , a Miriam opowiedziała, co wydarzyło się w getcie.
-- No, proszę! Nie spodziewałbym się tego po Amelii! - powiedział Józef.
- Ja też nie. Ale myślę, że uratowała nas tylko ze względu na Billa. - rzekł Henryk.
- Ja myślę, że ona nie jest złym człowiekiem. Traktuje nas jak śmieci, gdyż od dzieciństwa wpajano jej antysemityzm. Bill taki nie jest, gdyż sie we mnie zakochał, a po za tym jest cudowny. Jednak myślę, że gdyby Amelia ubyła polką, traktowalaby mnie zupełnie inaczej.
- Zgadzam się z tobą Miriam. Przydałoby się, żeby Amelia zakochała się w jakimś żydzie - dodała Maja.
Po obiedzie Anna i Adam poszli do swojego pokoju, gdzie znajdowały się dwa małe łóżka.
- Myślę, że po ślubie połączymy łóżka i powstanie jedno wielkie. - powedział Adam.
- Też tak myślę. Już nie mogę się doczekać. - dodała Anna.
- Ja też. Zrobimy huczne wesele. I żadni niemcy, ani rosjanie nam w tym nie przeszkodzą.
Po tych słowach przytulił Annę i pocałował ją. Marzył o tym, aby pójść z nią do łóżka, ale nie mógł tego zrobić, gdyż nie byłjeszcze jej mężem.
Zaś Anna wcale nie myślałą o seksie. Bardziej zależało jej na bezpieczeństwie ukochanego. Kochała go z całego serca.

*****************************************************************
Tymczasem Amelia przebywała w jednej z kawiarni. Piła drinka i myślała nad tym, jak rozdzielić Miriam i Billa. W tym samym miejscu znajdował się Roman, który przyszedł tu na wino z kolegami. Amelia od razu mu się spodobała, więc postanowił się do niej przysiąść.
- Czemu tak piękna osoba jak pani siedzi sama?
- To nie pana sprawa - odrzekła Amelia. "Co on taki ciemny? Pewnie jakiś głupi cygan" - dodała w myślach.
Jednak Roman postanowił nie poddawać się.
- Poznaję po akcencie, że jest pani niemką. I pewnie antysemitką. Ja jestem polakiem, ale przyznam, że również nienawidzę żydów.
Tymi słowami przekonał do siebie Amelię.
- A czy byłbyś zdolny do wydania któregoś z nich za sporą sumę pieniędzy? - spytała.
- Jasne, że tak. O kogo chodzi? - ucieszył sie Roman.
- O Miriam Wilecką. - odpowiedziała Amelia.
- Eee.... to ona nie jest w getcie? Przecież ją tam wsadziłem kilka dni temu! - Roman był zaskoczony, a jednocześnie zdenerwowany.
- No cóż... Ta idiotka uciekła stamtąd. Posłuchaj, zrób to tak, żeby nikt z jej bliskich nie zorientował się, że ona jest w getcie. Pomyśl jak.
- Nie ma sprawy. Ile za to dostanę? - spytał podniecony Roman.
- 1000 marek. - odpowiedziała Amelia. Była bogata, więc nie były to dla niej duże pieniądze. Zaś dla Romana był to naprawdę olbrzymi majątek.
- Zgoda. Obiecuję, że Miriam znajdzie się w getcie najpóźniej w środę.
- Oczywiście, że tak.
Amelia uśmiechneła się. Czuła, że wszystko będzie dobrze. Ale oczywiscie tylko dla niej...