Telenowele

Renzo · Wysłany: 12:54:24 06-10-07 Temat postu:

wierz mi, odechce im się żyć

green_tea · Wysłany: 12:59:15 06-10-07 Temat postu:

No i dobrze

Deborah · Wysłany: 14:02:23 06-10-07 Temat postu:

Biedna Mariana

Extra odcinek

angie7 · Wysłany: 15:14:17 06-10-07 Temat postu:

super odcinek

emma · Wysłany: 15:23:42 06-10-07 Temat postu:

Aleee mnie wciągneło

monioula · Wysłany: 16:04:04 06-10-07 Temat postu:

No bidulka z tej Mariany, ale jakby wszyscy byli dla niej mili, to potem nie było akcji z Roksaną

Super, Hector. Pozdrawiam

cris · Wysłany: 16:51:31 06-10-07 Temat postu:

Dwa pierwsze odcinki sa super. Tak mi zal Mariany...

Paulineczka · Wysłany: 17:23:27 06-10-07 Temat postu:

Rewelka

Jeanette · Wysłany: 18:19:31 06-10-07 Temat postu:

świetne odcinki

ciekawa jestem zemsty

Iwi. · Wysłany: 19:04:28 06-10-07 Temat postu:

super odcinek...a ojczymek w końcu się zapije na śmierć

Renzo · Wysłany: 19:47:29 06-10-07 Temat postu:

Odcinek 3 - "Miłosne zaklęcie"

Rozmowa z ojczymem wyprowadziła Marianę z równowagi psychicznej. W takiej sytuacji najlepiej pomagało przeniesienie się w świat magii i czarów. Dziewczyna ostrożnie wstała z łóżka i stanęła na środku pokoju, który otoczony był różnymi przyrządami, rysunkami i stertą starych książek, głównie o tematyce magicznej. W kilka minut przygotowana była do obrządku; zwinęła dywan, pod którym ukryty był pentagram, porozstawiała palące się świeczki i położyła przed sobą starą księgę z różnymi zaklęciami. Jednym z zaklęć, które najbardziej zaciekawiło Marianę było zaklęcie miłosne, które pozwoliłoby zawładnąć jej sercem swojego wybranka.
- Dzięki temu zaklęciu profesor Santos byłby tylko mój... - rozmarzyła się.
Przegladając kolejne kartki księgi, Mariana zauważyła zaklęcie na kontrolę nad ludzkim umysłem.
- Mogłaby użyć tego zaklęcia przeciw Pilar i jej paczce... - zaśmiała się złośliwie, lecz po chwili opanowała się i wróciła do strony z zaklęciem miłosnym. Wzięła do ręki zdjęcie profesora Santosa, poczym zaczęła wymawiać głośno słowa formuły:
- "Demony miłości, bogowie uczucia, zwracam sie do was! Niechaj moce miłości oplotą tego, którego wybrałam! Niech spojrzy na mnie z uczuciem srogim, a miłość jego nie zgaśnie na wieki! Niechaj dusza ma nardzi się na nowo i upomni się o to, co winno być moje! Dajcie mi moc, abym mogła zgładzić tych, którzy stoją na mojej drodze!" - wypowiedziała jakby zahipnotyzowana. - "W zamian ofiaruję wam moją duszę i serce oraz krew, którą przelewam w wasze imie!"
Po tych słowach, Mariana wzięła do ręki sztylet i nakierowała go na siebie. Nie zdawała sobie sprawy z tego co robiła, gdy nagle...
- Otwieraj te drzwi, przeklęta zdziro! - zawołała nagle wścikła Constanza, dobijając się do drzwi pokoju siostry.
Mariana otrząsnęła się z letargu, pogasiła świeczki i zakryła pantograf dywanem, poczym otworzyła drzwi. Constanza wtargnęła do pokoju siostry z karczemną awanturą.
- Wyjaśnij mi co to znaczy?! - domagała się dziewczyna, rzucając Marianie przefarbowaną bluzkę.
- Pewnie Eugenio wrzucił ją przez pomyłkę do pralki...
- Kłamiesz! - syknęła Constanza, gdy nagle poczuła zapach stopionego wosku. - Co tak śmierdzi?
- Nie wiem o czym mówisz...
- Dobrze wiesz.... znów wróciłaś do magii?
Mariana stała ze spuszczoną głową. Siostra nie tolerowała jej "hobby"; już w dzieciństwie prawie udało jej się umieścić Marianę w szpitalu dla chorych psychicznie.
- Constanza! Moncho wrócił! - zawołał z dołu don Eugenio.
- Masz szczęście, suko! Wrócę i wtedy policzymy się za tę bluzkę!

***

Wszyscy z paczki Pilar w skupieniu wsłuchali się w pomysł skompromitowania Mariany w oczach całej uczelni, który przedstawiła im Veronica.
- Nikt by tego lepiej nie wymyślił od ciebie, siostrzyczko! - oznajmił Manolo.
- Pomysł dobry, Veronico. Tylko kto zadzwoni do Mariany i poda się za Santosa? - spytał Gustavo.
- A jak myślisz, głuptasku? - dodała Pilar. - Oczywiście, że ty...
- Oszalałaś?!
- Przecież już raz podawałeś się za niego, co ci szkodzi spróbować jeszcze raz?
- Ona się zorientuje! - protestował Gustavo.
- No dzwoń do niej! - uniosła się Pilar, poczym podała mężczyźnie komórkę, który wybrał numer do Mariany.
Dziewczyna była w lekkim dołku psychicznym, a zawsze go owy ją dopadał, wpatrywała się długo w zdjęcie Santosa. Nagle zadzwonił telefon.
- Słucham? - spytała nieśmiało.
- Mariana, tu Felipe Santos... - zaczął Gustavo.
- Nie jesteś nim! - odpowiedziała z przekonaniem Mariana, choć głos był niemalże identyczny z głosem profesora.
- Myślałem nad tym co wydarzyło się dziś po wykładzie... - wypowiedź ta utwierdziła Marianę w przekonaniu, że Santos dzwoni do niej naprawdę, gdyż tylko on wiedział o tym, co wydarzyło się w sali wykładowej. - Kocham cię Mariano i zawsze mnie pociągałaś!
Pilar i Nora ledwo powstrzymywały się od śmiechu, słysząc gadkę Gustavo.
- A co z pana żoną? - spytała Mariana, zaskakując tym samym Gustavo.
- Mam kłopoty z Mariną.. Nie chcę o tym mówić przez telefon. Możemy spotkać się dziś wieczorem?
- Tak - odpowiedziała, szczęśliwa Mariana.
- Świetnie, w takim razie przyjedź do hotelu La Cancion. Pokój 29, o dwudziestej.
- Oczywiście!
Mariana odłożyła słuchawkę telefonu i podskoczyła z radości, podczas gdy Gustavo i paczka śmiała się z przeprowadzonej akcji.
- Zadziałało! - ucieszyła się Mariana, poczym wybiegła z pokoju.

green_tea · Wysłany: 19:48:55 06-10-07 Temat postu:

O jest nowy odc:D

Juz biore sie do czytania

Odcinek cudowny!Biedna Mariana

Mam nadzieje,ze Roxana pokaze Pilar i jej paczce gdzie ich miejsce.

angie7 · Wysłany: 20:39:34 06-10-07 Temat postu:

super odcinek

czekam na dalsze odcinki

Iwi. · Wysłany: 20:45:29 06-10-07 Temat postu:

Haha,jaka ta Mariana głupiutka!

Nie mogę sie doczekać Rox

Jeanette · Wysłany: 21:26:57 06-10-07 Temat postu:

świetny odcinek