Telenowele

Julita · Wysłany: 20:47:13 06-01-15 Temat postu:

Witam

Dawno do tego działu nie zaglądałam, ale za namową Stokrotki, postanowiłam wrócić. No i trafiłam na Twoje opowiadanie, które od początku intryguje niemiłosiernie. Bardzo podoba mi się to przeplatanie latami, bo to daje wiele możliwości samego czytania historii, a też dodatkowo fajnie niektóre fragmenty ze sobą kontrastują

No i klimat narkotelek i jestem w domu

Ciekawi mnie bardzo Antonia. Nieprzebierająca w środkach, twarda kobieta interesów, ale też kobieta zraniona. Podoba mi się, że ta "współczesna" Antonia nie patyczkuje się- ta akcja z Ulisesem, od razu przeszła do tego, co oboje wiedzieli, ze się wydarzy. Nie musiała kokietować, tracić czas- od razu pokazała co ma "do zaoferowania"

Jak sama wypomniałaś ta postać inspirowana jest Monicą Robles, która jest również jedną z moich ulubionych kobiecych bohaterek , więc nie jestem zaskoczona, że i Antonia mi się spodobała

Czyżby Adrian był zakochany w swoim przyjacielu? A siostra o tym wiedziała, mimo to przespała się z Marciem?

Dodam też, że Twoje opowiadanie ma niezwykle mocną obsadę. Dodałaś aktorów, którzy mocno wbijają się w pamięć, więc nie sposób ich sobie nie wyobrazić w tych scenkach, które opisujesz

Dudziak · Wysłany: 23:31:25 06-01-15 Temat postu:

Stokrotka* · Wysłany: 23:44:05 06-01-15 Temat postu:

Jejjj

czyli będzie coś niedługo?

Juli - jeżeli lubisz takie bardziej mroczne historię to polecam również opowiadania madoki

Dudziak · Wysłany: 0:04:13 07-01-15 Temat postu:

Julita · Wysłany: 0:43:56 07-01-15 Temat postu:

Madoki opowiadania już kiedyś czytałam, ale poszukałam i widziałam że zaczęła nowe opowiadanie. Bardzo podoba mi się jej styl pisania. Właściwie mogłaby o czymkolwiek pisać, a i tak by mi się podobało, bo pięknie dobiera słowa

Dudziak, cieszę się, że mój komentarz dodał Ci energii, bo czekam na więcej

Twoje opowiadanie bardzo mi się podoba, świetnie je się czyta, każdy rozdział pozostawia taki pozytywny niedosyt

Poza tym miałaś świetny pomysł z tym achronologicznym przedstawianiem życia bohaterów

A jednak się pomyliłam co do Adriana. Teraz to już w ogóle się zakręciłam, nie mogę się doczekać kolejnych wskazówek co do jego postaci, bo bardzo mnie zaciekawił.

Dudziak · Wysłany: 16:04:14 07-01-15 Temat postu:

Dudziak · Wysłany: 17:46:19 09-01-15 Temat postu:

Odcinek nabazgrany w przerwie od nauki, ale mam nadzieję, że Was nie rozczaruje

Capitulo 12

Rok 2007

Rok 2014

Dudziak · Wysłany: 17:47:19 09-01-15 Temat postu:

dubel

Julita · Wysłany: 21:41:26 10-01-15 Temat postu:

Mnie na pewno odcinek nie rozczarował, chociaż chciałoby się więcej

Jacobo przechodzi do akcji. Nie ma dla niego rzeczy niemożliwych skoro z taką łatwością mógł wejść do jej domu i akurat kiedy ona była w takim stanie. Trochę to szczęśliwie dla niego, bo trafił na moment jej słabości.

Dudziak · Wysłany: 21:48:20 10-01-15 Temat postu:

Dudziak · Wysłany: 23:28:31 24-01-15 Temat postu:

Capitulo 13

---

Julita · Wysłany: 0:41:39 25-01-15 Temat postu:

Adrian jest zakochany w Antonii ? uuu nie spodziewałam się tego

Szczerzę, to nie potrafię polubić Ibbie. Trochę zapatrzona w siebie jest, skoro nie dostrzega że a) Marc jej nie kocha b) rani swoim zachowaniem swojego brata.

Dudziak · Wysłany: 0:47:35 25-01-15 Temat postu:

Stokrotka* · Wysłany: 23:22:36 31-01-15 Temat postu:

Jak niby może rozczarować

Przyznaję się trochę zaniedbałam to opowiadanie, ale wszystko się skrzyknęło w jednym, żebym nie mogła nic robić ciekawego

No, ale - chyba nigdy wcześniej nie wspominała, że uwielbiam Antonie

ciśnie mi się na usta słowo dualizm, bo ona naprawdę z jednej strony jest mocna, twarda - a przynajmniej właśnie to ukazuje światu, jednak z drugiej strony najmniejsze wspomnienie o dawnym życiu, o Marc'u - jak to o uśmiechu - powoduję, że właśnie pojawiają się łzy. I zdecydowanie nie można jej nie uwielbiać

Hahha

chyba dołączam do klubu osób nie lubiących Ibbi'e

Fakt - słowa jej brata ją ranią, ale minęło tyle lat czy ona naprawdę nigdy nie odczuwała poczucia winy, że mężczyznę którego ponoć kocha unieszczęśliwiła, że właśnie przypomina mu cały czas o tym nieszczęsnym ślubie, o zniszczeniu przyszłości u boku ukochanej kobiety?! Oczywiście może się łudzić, że Marc w końcu ją pokocha, ale nie powinna zamykać się na tak oczywiste fakty, że to ona sprawiła, że on wcale nie chcę ( czy też chciał) z nią być, że po prostu zniszczyła mu życie

szkoda mi w tym momencie Adriana

Czekam na kolejny