Telenowele

Aishwarya · Wysłany: 16:54:26 18-12-07 Temat postu:

Hm ktoś w czarnym płaszczu...niepokojące

Dobrze, że Jacqueline jest cały czas z Miguelem i że mu pomaga. Z jednej strony, ża mi Antoni, ale z drigej zabiła go.... Czekam na newik.

@si@ · Wysłany: 17:12:54 18-12-07 Temat postu:

tak to prawda ten osobnik w czarnym płaszczu wzbudza we mnie duże obawy!
Antonia jest morderczynią...plusem tej sytuacji jest t, że synek zostanie przy Miguelu

Genesis · Wysłany: 17:27:15 18-12-07 Temat postu:

Jestem ciekawa,co ma zamiar zrobic takenicza osoba w czanym plaszczu....

Na pewno nic dobrego..

Świetny odcinek..!!!!!

Czekam na new..i zaparaszam do mnie..

Greg20 · Wysłany: 17:27:57 18-12-07 Temat postu:

Osobnik w czarnym płaszczu rzeczywiście jest groźny

Świetny odcinek

Magi · Wysłany: 18:48:29 18-12-07 Temat postu:

odcinek sliczny tylko dlaczego taki krótki??

Antonia jest nieczuła jak mogła zabic kogos w taki sposób...ciesze sie ze J&M docierają sie i że Miguel odzyska synka obawiam sie tylko tej postaci w czarnym płaszczu.Zaciekawiło mnie tez to zdanie "A wracając do odcisków, znaleźliśmy je w naszej bazie danych" czyzby Antonia była juz notowana??

czekam na newik

Ankhakin · Wysłany: 22:16:54 18-12-07 Temat postu:

Antonia została aresztwana troche mi jej szkoda ale przynajmniej Miguel dostanie wszelkie prawa rodzicielskie za to postać w czarnym płaszczu jest coraz bardziej niezwykła.Świetny odcinek!

loola13 · Wysłany: 22:48:43 18-12-07 Temat postu:

super odcinek! czekam na newik;D

Natashaa · Wysłany: 22:06:15 19-12-07 Temat postu:

Miguel odzyska synka

Super

Kim może być ten ktoś w czarnym płaszczu??????? EXTRA odcinek! Czekam na new

Sylwia94 · Wysłany: 18:35:27 20-12-07 Temat postu:

piękny odcinek

ciekawa jestem co dalej z tą tajemniczą osobą w czarnym płaszczu...

a_moniak · Wysłany: 19:12:34 23-12-07 Temat postu:

świetny odcineczek, fajnie że Jaquelin jest blisko Miguela i wspiera go..wychodz więc na to ze Miguel zajmie się synkiem Antoni..ciekawa jestem co dalej

Natka*** · Wysłany: 19:14:58 23-12-07 Temat postu:

Dziękuję za wszystkie Komentarze

***
Gorące Pozdrowienia dla osób takich jak: Dulce Maria, @si@, Klaudynka...xD, Greg20, Magi, Ankhakin, loola13, Natashaa, Natasha17 oraz a_moniak
***
Dla Wszystkich Czytelników:
Tradycyjnie jak co roku
sypią się życzenia wokół.
Większość życzy świąt obfitych
i prezentów znakomitych,
a ja życzę, moi mili,
byście święta te spędzili
tak jak każdy sobie marzy,
że mu kiedyś sie przydarzy.
Może cicho bez hałasu
wyjeżdżając gdzieś do lasu,
może w gronie swoich bliskich
jedząc karpia z wspólnej miski,
może gdzieś tam w ciepłym kraju
czując się jak Adam w raju,
może lepiąc gdzieś bałwana,
jeśli śnieg popada z rana.
Może tak jak to lubicie
licząc dziury na suficie,
sami zresztą chyba wiecie,
gdzie najlepiej się czujecie.
Takie dla Was mam życzenia
w dniu Bożego Narodzenia.

Wesołych Świąt:*:*:*
***

* * * Życzę Przyjemnego Czytania * * *

Entrada

http://www.youtube.com/watch?v=jExb4LxtPPA
Odcinek 91

Miguel wolno wszedł do małego pomieszczenia. Już z daleka było słychać donośny płacz dzieci. Odwrócił się. Jaquelin kroczyła za nim.
-Coś się stało?-zapytała.
-Nie, nic-odetchnął i otworzył drzwi. Od razu zauważył małego, płaczącego chłopca. Wyciągnął do niego ręce. Miguelito od razu go poznał. Wtulił się w niego, a jego płacz ucichł.
-Przepraszam, kim państwo są?-zapytała niewysoka, pulchna kobieta z okularami na oczach.
-Proszę-Jaquelin podała jej kartkę.
-Aaaa-kobieta szybko przeanalizowała tekst. -A więc płaczku wracasz do domu-zaśmiała się i spojrzała na Miguelita. -Był nie do wytrzymania-dodała z uśmiechem. -Oby więcej tu nie trafił.
-Nie trafi. Może być pani oto spokojna-uśmiechnął się Miguel. -Dziękujemy za opiekę i do widzenia.
-Do widzenia-zawołała kobieta podchodząc do łóżeczka w którym bawiły się inne małe dzieci.
Jaquelin otworzyła samochód.
-Poprowadzę-powiedziała biorąc kluczyki. Miguel wszedł na tylne siedzenie i objął swojego maluszka. Tak bardzo za nim tęsknił...
****************************************************************
Nadszedł poranek...
Daniela, Diego i Isabel z samego rana postanowili wyjechać do. Przyjemnie było czuć ciepłe powietrze we włosach. Słońce świeciło, wiał lekki wiatr. Daniela odwróciła się. Isabel drzemała na tylnym siedzeniu wtulona do swojego misia. Przeniosła wzrok na Diega. Był jej i tylko jej. Jaka była szczęśliwa mając kogoś takiego przy boku. Kochała go tak jak można najbardziej. Bez niego nic nie byłoby takie jakie jest.
-Dlaczego mi się przyglądasz?-zapytał rozbawiony Diego. Z jego twarzy od wczoraj nie schodził pogodny uśmiech. Był szczęśliwy i chciał innych zarażać swoim szczęściem.
-Lubię cię obserwować-Daniela odwróciła się na siedzeniu.
-A to ciekawe-zaśmiał się.
-Mężu... kiedy bedziemy na miejscu?-zapytała akcentując pierwsze słowo.
-Za jakąś godzinę, żono-uśmiechnął się i korzystając z pustej drogi skradł żonie pocałunek.
-Wariat-Daniela zaśmiała się...
****************************************************************
Carolina wyszła z pokoju Danielity cicho zamykając drzwi. Od paru dni dziewczynka chorowała. Carolina bardzo cierpiała widząc jak jej skarb się męczy. Podeszła do sofy na której leżał Juan. Delikatnie go zbudziła.
-Coś się dzieje?-zapytał pocierając oczy.
-Przyniosłam ci kawę-powiedziała Carolina.
-Dzięki-powiedział biorąc łyk gorącej kofeiny.
-Juanie, powiedz mi prawdę. Dlaczego chciałeś tu zostać?
-Pokłóciliśmy się z Cariną. Poza tym chciałem być blisko Danieli-powiedział.
-To coś poważnego?
-Raczej tak. Carina twierdzi, że to co czuła do mnie to nic w porówaniu do tego co czuję teraz to jakiegoś włocha-rzucił.
-Przykro mi-powiedziała Carolina dotykając jego ręki.
-Dziękuję ci za wszystko. Zachowałem się wobec ciebie najgorzej jak tylko mogłem a ty tyle dla mnie robisz.
-Jestem mądrzejsza niż kiedyś-uśmiechnęła się. -Jeśli chcesz możesz trochę u mnie pomieszkać. Danieli jest teraz potrzebna opieka i wiele czułości.
-Dzięki, Caro-Juan pocałował ją czule w policzek i wrócił do picia kawy...
****************************************************************
Miguel szedł obok Eleny i Osvalda. Zaraz po rozprawie sądowej chciał porozmawiać z Antonią. Za zgodą sędziego Elena i Osvaldo dali mu taką możliwość. Weszli do sali widzeń. Antonia została tu wprowadzona zaraz po przywiezieniu do więzienia. Miguel usiadł naprzeciw niej. Była skuta kajdankami i spoglądała na niego.
-Witaj-powiedział nie wiedząc jak zacząć.
-Co z Miguelem?-zapytała od razu.
-Wszystko dobrze-odpowiedział.
-Miguel zajmij się nim i wychowaj na pożądnego człowieka. NIech nie wie, że jego matka to morderczyni!-z jej oczu zaczęły spływać drobne zły.
-Spokojnie. Zajmę się nim-powiedział.
-Daj ten list Jaquelin-wskazała na kopertę leżącą na brzegu stolika.
-Dobrze-Miguel schował list do kieszeni. -Powiedz mi dlaczego to zrobiłaś?
-To proste... Eliseo rozwalił całe moje życie. Moje szczęście zniknęło w ułamku sekundy. Zresztą on od dawna mi groził. Odgrażał się, że mnie zabije jeśli nie będe mu płaciła. A gdy dowiedział się o ciąży... Dla niego to było jak wygrana na loterii. Czuł się panem i władną. Poniżał mnie i okradał ze wszystkiego. NIe żałuję, że go zabiłam. Zasłużył na to-odparła. -Tyle, że nie przewidziałam konsekwencji. Byłam jak w amoku. Nie myślałam realnie.
-A co z twoimi rodzicami?
-Wyjechali... Nie chcą mieć nic wspólnego z taką córką. Wiem, że mnie kochają... ale to wszystko ich przerastało. Poza tym ojciec ma chore serce, nie może się narażać na takie stresy-mówiła. -Wiesz, kiedyś mi się udało. Byłam młoda. Miałam 16 lat i czułam się panem własnego życia. Miałam wpływowego ojca więc wszystko uchodziło mi na sucho. To było na wiosnę. Nadarzyła się idealna okazja by zainponować towarzystwu. Wszystko szło po mojej myśli, jednak wkońcu złapały mnie gliny. Za przemyt prochów miałabym dobrych parę lat za kratami. Tata nie mógł na to pozwolić. Za bardzo mnie kochał. Dostałam wyrok w zawiasach. Dlatego byłam notowana...
-Byłaś moją żoną a ja właściwie cię nie znałem.
-Znałeś. Dzięki tobie na świat otworzyła się ta dobra i czuła Antonia. Z powrotem Elisea ta Antonia zaczęła znikać... Miguel zajmuj się dzieckiem. Nie pozwól by popełnił któryś z moich błędów.
-Koniec widzenia-powiedziała Elena.
-Życzę wam szczęścia-zawołała jeszcze Antonia. -Tobie i Jaquelin!...

Zapraszam do Komentowania!

a_moniak · Wysłany: 19:19:01 23-12-07 Temat postu:

wow końcowka bomba, Antonia już wcześniej miała problemy z prawem, teraz mi jej bardzo żal, życzyła szczęścia MyJ

śliczna scenka z DyD

Aishwarya · Wysłany: 19:20:57 23-12-07 Temat postu:

Natko*** odcinek jest przecudowny... taki śliczny. Biedna antonio, żal mi jej bardzo. Męczyła się z tamtym człowiekiem, zabijając go, ulzuło jej...ale za to musi być we więzieniu. Czekam na następy. Cieawe co pisze w liście...

Ankhakin · Wysłany: 22:39:22 23-12-07 Temat postu:

Śliczna scenka z DyD...Szkoda mi tylko Antonii.Rewelka odcinek!