Telenowele

Karolllina · Wysłany: 19:17:57 09-08-07 Temat postu:

monioula ja zagłosowałam na emilię ale teraz jej nie lubię i tak inni wolałabym żeby Manuel był z Cariną

no ale decyzja nalezy do ciebie i wierm że napewno nas zaskoczysz

angie7 · Wysłany: 20:13:06 09-08-07 Temat postu:

A ja lubię Emilię

cris · Wysłany: 20:22:18 09-08-07 Temat postu:

Ja tam lubie Rmilke. Jest super. Ma swietne teksty. Byla troche zagubiona i chyba dlatego zwiazala sie ze starym. Teraz jednak dochodzi do siebie. A Manuel swietnie do niej pasuje. To jest chyba moja ulubiona para na tym forum:)
Jedno mnie tylko zmartwilo - chcesz dac alternatywne zakonczenia...

monioula · Wysłany: 20:28:30 09-08-07 Temat postu:

A co w tym niepokojącego? Jeszcze nie jestem pewna, czy je napisze, ale jakiś czas temu naskrobałam koniec, choć jeszcze nie dotarłam do środka. I tak mi się nasunęło, żeby dać kilka zakończeń. Ale jeśli nie chcecie, to nie muszę dawać. W końcu jeszcze do półmetka nie dotarliśmy

Mary Rose · Wysłany: 20:31:45 09-08-07 Temat postu:

Ja zawsze wolałam Manuela od Emilii

Fajny pomysł z kilkoma zakończeniami, chętnie poczytam kilka. Ale ile odcinków planujesz, że jeszcze nie jesteśmy na półmetku?

monioula · Wysłany: 20:34:33 09-08-07 Temat postu:

Liczba odcinków nie jest jeszcze znana, bo zdjęcia się nie zakończyły

Narazie powstało ich 79, ale będzie więceeeeeej.

angie7 · Wysłany: 21:10:30 09-08-07 Temat postu:

a mogłabys pisac więcej odcinków niz jeden dziennie ??

monioula · Wysłany: 7:59:46 10-08-07 Temat postu:

Cieszę się, że chciałabyś więcej, ale nie planuję dwóch odcinków dziennie. Jak wyjadę, to może dam kilka, ale póki co musicie zadowolić się tymi krótkimi tworkami

Odcinek XLVI - 'Magiczna rzecz'

Lekarz ostatni raz przed puszczeniem Cariny do domu sprawdził, czy gips dobrze się trzyma. Manuel stał z Emilią lekko z boku.
- Dlaczego nie powiedziałaś, że mieszkasz z Cariną? - zapytał nagle, przerywając ciszę.
- Wyleciało mi to z głowy.
- To dość istotny szczegół, nie powinien wylatywać ci z głowy. Tym bardziej, że przez to mogło się coś stać. Coś poważniejszego niż złamana noga.
- Nie myślałam wtedy o takich drobnych rzeczach jak adres...Zamyśliłam się i wyleciało mi to z głowy. Ostatnio mam same problemy.
- Alberto mi mówił.
- Powiedział ci, że odeszłam z pracy?
- O zerwaniu z moim ojcem także. Nawet o tym, że mieszkasz teraz z Cariną.
- To dlaczego zawiozłeś mnie pod zły adres? - zdziwiła się dziewczyna.
- Czekałem, aż powiesz mi prawdę. Jesteś zła, że twój brat mi o tym powiedział?
- Nie. W końcu i tak byś się dowiedział.
- Nie poznaję cię. Dlaczego jestes taka...łagodna?
- Chwilowo nie mam się o co z tobą kłócić.
Emilia chciała dalej ciągnąć konwersację, juz nawet otworzyła usta, ale przerwał jej lekarz, informujący, że Carina nie musi zostawać w szpitalu i karetka odeskortuje ją do domu, aby zapobiec niepotrzebnym wstrząsom. Zdąrzył tez poprosić o autograf dla córki.
- Dziękuję, że po nas przyjechałeś. - powiedziała Emilia, podchodząc do koleżanki, którą jeden z pielęgnierzy posadził na wózku i ruszył w kierunku windy.
- Nie ma za co. Każdy zrobiłby to samo na moim miejscu.
To była nieprawda i Emilia o tym wiedziała, ale nie chciała nic mówić. Podziękowała i zamierzała się oddalić od piosenkarza, ale spokoju nie dawała jej pewna sprawa, którą chciała wyjaśnić.
- Zapomniałam powiedzieć o mojej przeprowadzce, bo czuję się niezręcznie w twoim towarzystwie od tego, co stało się wtedy w Veracruz. To co zrobiłam...prawie...prawie cię pocałowałam...Teraz nie popełniłabym tego samego błędu. - powiedziała i zniknęła w windzie.
- Podoba ci się Manuel, prawda? - spytała Carina, kiedy Emilia pomogła jej się przebrać. - Zauważyłam jak na niego patrzysz.
- Bzdura, nie cierpię go.
- Ty chyba też nie jesteś dla niego obojętna.
- Ja...Co? Naprawdę? - spytała nagle ożywiona Emilia, a jej koleżanka skinęła głową. - Wydawało ci się. Nic nas nie łączy, a dzieli prawie wszystko. Może ostatnio byłam trochę zagubiona i okazuję emocje nieco inaczej, niż powinnam.
- Manuel to świetny facet. Poza tym, że się zgrywa.
- Też to zauważyłaś?
- Byłam z nim przez jakiś czas, a teraz widzę, że się nie zmienił. I ma taką samą iskierkę w oku.
- A kiedy się denerwuje...
- ...marszczy nos. - dokończyła Carina i obie się roześmiały. Nagle jednak opanowała je powaga. - Jeśli on ci się podoba, to się nie krępuj.
- Nawet gdyby, nie mogłabym ci tego zrobić.
- ja już miałam swoją szansę i ją zaprzepaściłam. Nawet gdyby mi wybaczył, to nie zapomniałby o tym, do czego się posunęłam.
- Ale jeśli wyjaśnisz mu, że Daniela...
- ...to i tak nigdy już nie będziemy razem.
- Dlaczego tak sądzisz?
- Ze względu na ciebie. Na pewno nie jesteś dla niego obojętna. Jak on na ciebie patrzy...kiedyś spoglądał tak na mnie...
Emilia nie mogła zasnąć, bo myślała o słowach Cariny. Czy rzeczywiście nie była Manuelowi obojętna? A jeśli tak, to co teraz? Była rozdarta i nie była pewna, co ma mysleć. Przecież niedawno zakończyła związek z jego ojcem, a teraz zaczynała czuc to samo do syna i to ze zdwojoną siłą. Wahała się, co ma robić. W głowie kłębiły się słowa Laury której radziła się w sprawie Jorge: "Wszyscy szukają tej magicznej rzeczy, ktora zmienia życie w coś"...Uczucie do tamtego mężczyzny nie było tą rzeczą, więc może teraz na nią trafiła? Emilia wychodziła z siebie, miała za małe doświadczenie, by móc cokolwiek porównywać. Była tylko pewna jednego: Manuel Landeta nie jest jej obojętny.
Postanowiła zaryzykować. Wzięła kluczyki od samochodu Cariny i pojechała pod apartamentowiec, gdzie mieszkali Alberto i Manuel. Całe szczęście, że ochroniarze ją znali, bo mogła wejść bez problemu.
Podjechała windą i stanęła pod drzwiami. Ponownie się zawahała, ale nie na długo. Chwilę później otworzył jej piosenkarz. Ubrany w same bokserki, przecierał zaspane oczy. Włosy miał rozwichrzone, więc najwyraźniej wyrwała go ze snu.
- Emilia? Co ty tutaj robisz? - zapytał zszokowany.
- Przypomniałam sobie o czymś.
- O drugiej w nocy?
- Nie mogłam czekać. Pamietasz, jak powiedziałam, że czuję zażenowanie w twoim towarzystwie przez Veracruz i że nie popełniłabym drugi raz tego samego błędu, co wtedy?
- Pamiętam.
- Chodziło mi o to, że drugi raz nie zawahałabym się, czy cię pocałować. - powiedziała i pocałowała go w policzek.

angie7 · Wysłany: 8:31:15 10-08-07 Temat postu:

fajny odcinek

Magi · Wysłany: 8:36:01 10-08-07 Temat postu:

nie no boski odcinek czekam na newik a Emilia w koncu zrobiła cos w sprawie MAnuela

Karolllina · Wysłany: 11:52:51 10-08-07 Temat postu:

odcinek boski

a ta końcówka

Maggie · Wysłany: 12:23:10 10-08-07 Temat postu:

Odcinek na prawdę super, ale czekam aż jeszcze bardziej sie rozkreci

A co do tych par to chyba wolałabym żeby Alberto był z Carina, a Manuel z Emilą chcociaż nie przepadam za Emi. mam nadzieję, ze jeszcze ja trochę poturbujesz w odcinkach

Renzo · Wysłany: 13:36:33 10-08-07 Temat postu:

jejjj.... jaka fajna końcówka

aż mnie zainspirowało do napisania odcinka w "Egzaminie"

Roberta Pardo · Wysłany: 14:42:56 10-08-07 Temat postu:

"- powiedziała i pocałowała go w policzek." w policzek???????? a czemu nie w usta?? ah ten Manuelito, zawsze po swojemu:D

Renzo · Wysłany: 14:48:12 10-08-07 Temat postu: