Telenowele

Shelle · Wysłany: 21:39:29 18-09-16 Temat postu:

Dobra, ostatnia porcja fotek i już macie ode mnie spokój

Szerii · Wysłany: 21:41:24 18-09-16 Temat postu:

Emel do twarzy w tej zieleni

ja nie lubię tego koloru ale ja uwielbiam w zielonym i czerwonym. Kurcze mam fazę ostatnio na Seme i Sefera

cukierki · Wysłany: 21:44:33 18-09-16 Temat postu:

i +18

Shelle · Wysłany: 21:45:22 18-09-16 Temat postu:

Szerii, zgadzam się - Emel wygląda wyjątkowo pięknie w zieleni. Zresztą wystarczy spojrzeć na kolację zaręczynową Semy i Sefera, gdzie Sema/Emel zabija wyglądem

cukierkiOyku, genialne memy

cukierki · Wysłany: 21:47:42 18-09-16 Temat postu:

gdzie szukac filmiku z gali??? sliczne foteczki

a Emel rzeczywiście wyglądała cudownie, uczesanie tez mi się bardzo podoba...

Kaisa · Wysłany: 21:49:18 18-09-16 Temat postu:

cukierkiOyku Super memy.

cukierki · Wysłany: 21:51:17 18-09-16 Temat postu:

dzięki

lecę oglądać KPA bo jest kolejny odcinek

ale będę zaglądać

Shelle · Wysłany: 21:56:01 18-09-16 Temat postu:

Szerii · Wysłany: 21:57:25 18-09-16 Temat postu:

cukierki · Wysłany: 21:59:20 18-09-16 Temat postu:

dzięki za linki

Shelle · Wysłany: 22:02:03 18-09-16 Temat postu:

Szerii · Wysłany: 22:02:32 18-09-16 Temat postu:

Dzięki za linki

Młody szczery jak nie wiem hmn nie wiem co powiedział ale Reakcja obsady była taka że pewnie cos miłego, wzruszającego itp: aż sie łza w oku kręciła

Shelle · Wysłany: 22:03:45 18-09-16 Temat postu:

Lineczka · Wysłany: 22:14:13 18-09-16 Temat postu:

Odcinek 9

Wszystko wyważone - akcja, humor, dramaty. Takie odcinki lubię najbardziej.

Romantyczny Sefer i jego pomarańcze
Tylko bez podtekstów!

Uwielbiam tego faceta! W scenach z Semą jest nieporadny, a przy tym niesamowicie uroczy.

Rozbroił mnie wręczając jej siatkę z owocami na przeprosiny i tłumacząc, że kwiaty więdną a witamina C zawsze się przyda, zwłaszcza w taką pogodę.

Jak tu się nim nie zachwycać?

Patrzył na Semę z miłością, z tych oczu biło ciepło i dobro, nic tylko go przytulić albo pocałować a ona musiała wyskoczyć z tekstem o przyjaźni i go zdołować.

Serio?

Niby taka bystra i inteligentna a w sferze uczuciowej tego nie wykorzystuje.

Jestem pewna, że Sefer jako mężczyzna nie jest jej obojętny.

Podobało mi się ujęcie, gdy obdarzyła go czułym gestem i pogłaskała po ramieniu.

Wyczułam tam iskry, ale napięcie między tą dwójką zepsuł tekst o przyjacielskiej relacji.

Magia w jednej chwili się ulotniła. A mnie się nasunęła myśl:
Semo, czas najwyższy wyjść z fiendzonu.

Ta "tragedia" Sefera miała jednak swoje dobre strony w postaci porannej rozmowy z kumplami.

Jedna z lepszych scen jak do tej pory, płakałam ze śmiechu, gdy żołnierz wyliczał owoce w siatce a Zulfo nie potrafił się powstrzymać i sobie żartował.

Z: "Trzeba było kupic cytrynę".

"Po co mandarynki i kiwi, do chorego się wybierałeś?"

Mistrzostwo w najczystszej postaci.

Retrospekcje z rozmowy Bahriego i Kulaksiza
Jednak wyznał mu prawdę.

Zbierałam szczękę z podłogi. Przyznam, że zaskoczył mnie taki obrót wydarzeń, zwłaszcza to, że obaj panowie się dogadali i odkryli kim jest ich wspólny wróg. Te sceny były rewelacyjne! Naładowane emocjami, z wrażenia nie mogłam usiedzieć na miejscu. Cały Baba - klasa, odwaga, honor, zasady zgodne ze "starą mafijną szkołą". Świetny wątek! Już mi coś nie pasowało wtedy, gdy ot tak puścił prawnika Zafera i nic sobie nie zrobił z podejrzeń Sefera i Zulfo. Jednak nie wpadłabym na to, że Bahri dogadał się z Kulaksizem i postanowił zastawić pułapkę na ich wroga.

Zgoda u Poyraza i Aysegul

Dwa mocne charaktery i osobowości, ale również dwie wrażliwe i pasujące do siebie dusze.

Proci są cudowni, nawet jak się kłócą! Kochają się, martwią o siebie, ich relacja nie jest łatwa, ale intensywna, niesamowita, specyficzna i intrygująca. Akcja w kinie była świetna.

A wszystko dzięki małym kłamstewkom Sinana.

Poyraz bajerant zaczął od komplementowania Aysegul (faktycznie miała ładną fryzurę

) a skończył zakłócaniem porządku na sali.

Z nim nigdy nie ma nudy.

Zabawni byli starsi państwo, którzy od filmu na ekranie woleli ten w rzeczywistości.

Miłe z ich strony, że podnieśli Poyraza na duchu, mieli absolutną rację z tym, że Aysegul go kocha - to widać, słychać i czuć na kilometr!

Cieszy mnie, że proci w końcu się pogodzili, bo w poprzednim odcinku ciężko się patrzyło na ich smutek i ból. Na dłuższą metę mogłoby to być męczące. Na szczęście w PK akcja ma idealne tempo! Scena w domu Aysegul, gdy Poyraz pocałował ją w czoło a ona chwilę później spuściła wzrok, cudowna.

Jeszcze próbowała się z nim droczyć i go podpuszczać, ale mowa ciała i spojrzenie ją zdradziły.

Tęskniła za nim i podświadomie chciała, by do siebie wrócili.

Intrygi Sadrettina i Zafera
Po tym jak Bahri w poprzednim odcinku trafił do szpitala przez krótką chwilę miałam nadzieję, że jego syn w końcu zmądrzeje. Stało się na odwrót, bo facet błądzi i coraz bardziej się zatraca.

Sadrettin to tchórz, egoista, obłudnik i hipokryta. Nie wyciąga żadnych wniosków ze swoich błędów. Budzi we mnie tak negatywne emocje, że mam ochotę niem potrząsnąć!
Od początku pisałam, że Zafer to świetny strateg i niebezpieczny zawodnik. Bystry jest, domyślił się, że Bahri dogadał się z Kulaksizem.

Obmyślił plan idealny, a trzęsący portkami ze strachu Sadrettin przystał na kolejne zabójswto po to tylko, by ratować swój tyłek.

Na dodatek postanowił wrobić Poyraza.

Oby ktoś starł mu z twarzy ten wstrętny uśmieszek, który miał, gdy mijał "swoją ofiarę" na schodach. Szkoda mi poyraza, atakują go z każdej strony.

Kulaksiz po części sam jest sobie winien. Bahri prosił go o rozsądne działanie i informowanie go o wszystkich poczynaniach a ten pojechał w towarzystwie kierowcy chcąc wykonać egzekucję na Zaferze.

Bezmyślność/głupota czy akt desperacji? Pewnie wszystkiego po trochu. Kulaksiz przepłacił swoją brawurę życiem. Nawet mi go trochę szkoda było, ale nie zapomniałam co chciał zrobić z Aysegul. Sceny w tej opuszczonej hali świetne, zwłaszcza moment, gdy Zafer pozbył się ten nielojalnego kierowcy swojej ofiary.

"Nie znoszę zdrajców nawet swoich wrogów.

Obsesje i dziwactwa Zulfo
Akcja z policjantami w knajpie zabawna.

Wiedziałam, że Zulfo spokojnie nie usiedzi, gdy obok siebie miał dwóch funkcjonariuszy z irytującymi krótkofalówkami.

Tym razem Bahri uratował mu skórę.

Tak na marginesie dodam, że ogromnie cieszy mnie, że wybaczył chłopakom i dał im drugą szansę. Kocha ich jak synów, dał im porządną nauczkę i z pewnością wyciągną z tego wnioski. Wyglądali jakby kamień spadł im z serca, w końcu odetchnęli z ulgą. To teraz Taskafa może spokojnie wracać.

Kolejne rozważania Zulfo o globalnym kapitalizmie, tym razem na przykładzie kart kredytowych, rozbrajające.

Uśmiech nie schodził mi z twarzy. Uwielbiam, gdy się nakręca.

Sefer jak sam stwierdził traci już do niego cierpliwość.

Zulfo to fantastyczna postać, wprowadza sporą dawkę humoru do telki.

Unsal i Mumtaz stojący za wrobieniem Poyraza w aferę łapówkarską

Tego to się nie spodziewałam. Wiedziałam, że z Dziadka jest szuja, ale nie myślałam, że byłby zdolny posunąć się tak daleko i że ma tak ogromne wpływy.

Unsal pewnie jak zwykle swoje czyny wytłumaczyłby dobrem wnuka.

Hipokryta! Zniszczył życie Poyrazowi dla swojego widzimisię! Jak mógł narazić Sinana na tak ciężkie przeżycia? Co z niego za dziadek? Nie zna wnuka albo zaślepia go nienawiść do eks zięcia. Zastanawia mnie dlaczego Mumtaz sprzedał przyjaciela, ba brata?

Chodziło tylko o kasę czy o coś więcej? Jak po czymś takim może spojrzeć w oczy Poyrazowi?

Nie cierpię takich dwulicowych, zakłamanych harpii. Nic Mumtaza nie usprawiedliwia, nic! Teraz już wiemy dlaczego tak się ociągał z działaniem na korzyść "przyjaciela". :twistes: Aysegul wpadła na dobry trop, ale niestety za wiele z tego nie wynikło. To tylko podejrzenia, nie ma na nie żadnych dowodów.
Świetna była scena, gdy Poyraz nastraszył Mumtaza w samochodzie.

Skorumpowany policjant trząsł portkami ze strachu. Już nie był taki cwany. Dałam się nabrać na tę zagrywkę, ale Poyraz wie co robi. Planuje zemstę na chłodno, krok po kroku dojdzie do prawdy a wtedy rozliczy się z tymi, którzy go swego czasu pogrążyli. Nie miałabym nic przeciwko temu, gdyby Bahri mu w tym pomógł. Ich rozmowa na korytarzu była poruszająca. Łzy w oczach Poyraza mną wstrząsnęły, prawdziwy mężczyzna nie wstydzi się płakać, gdy ma ku temu powód. Aż się miało ochotę, go przytulić, ale zrobił to Bahri. Piękna scena.

Jak ojciec z synem. Aysegul przyglądała się temu z ukrycia i zadowolonej miny nie miała.

Nieźle sobie Poyraz zaplanował akcję z sejfem.

Tylko Sema z lekka pokrzyżowała mu szyki zabierając długopis z kamerką.

Dobrze, że się nie zorientowała z czym ma do czynienia.

Działania ryzykowne, ale skuteczne. Drogi na skróty nie ma. Oby Poyraz znalazł w sejfie przydatne informacje o Mumtazie.

Mam nadzieję, że prędzej czy później jego imię zostanie oczyszczone z zarzutów.

Rozprawa sądowa o prawo do opieki nad Sinanem
Ładną obstawę miał Poyraz na sali.

To miłe, że sąsiedzi tak się wspierają i dodają sobie otuchy.

Starszy pan rozbroił system - ubiorem, walecznością i hartem ducha.

Bezradność sędziego wywołała u mnie wybuch śmiechu.

Aż się za głowę złapał.

Ucieszył mnie widok Aysegul w sądzie. Dla Poyraza i Młodego jej obecność wiele znaczyła. Ciekawe co Sinan szepnął na ucho sędziemu.

Urocze było ujęcie jak przecisnął się między szczebelkami, by do niego podejść.

Unsal próbował nastawiać go przeciwko ojcu, ale jego wnuk jest za bystry na tego typu manipulacje.
Decyzja sądu oznacza postęp w sprawie i to cieszy. Poyraz będzie mógł widywać syna w weekendy, a więc małymi kroczkami zbliża się do odzyskania go. Oby tylko sprawa z Kulaksizem nie odbiła się negatywnie, chyba nie zabronią mu znowu kontaktów z Sinanem?

Unsal w zaistniałych okolicznościach byłby zdolny do natychmiastowego odwołania się od decyzji sądu.

Szkoda, że to małe zwycięstwo Poyraza zostało zakłócone przez pojawienie się policji i aresztowanie go. On to zawsze ma pod wiatr.

Biorę się za kolejny odcinek.