Telenowele

Shelle · Wysłany: 22:38:38 18-09-16 Temat postu:

Lineczka, po raz kolejny Twoja recenzja sprawiła, że banan nie schodzi mi z twarzy

Sefer i pomarańcze to jest scena, której po prostu nie da się opisać słowami. Jest tak piękna i tak pełna miłości tego biednego Sefera, że tak jak mówisz aż się ma ochotę go przytulić i pocieszyć. Bo kumple to wolą się ponabijać

Co do protów to dobrze, że się pogodzili tak szybko. Właśnie między innymi za to tak lubię ten serial - wszystko dzieje się dosyć szybko, a jak nawet trochę trwa to jest to podyktowane konkretnymi względami, a nie sztucznym przeciąganiem jak w przypadku niektórych seriali, o telkach już nie wspominając.

No i niestety Unsal małpa jedna uknuł spisek przeciwko Poyrazowi

Ja też się tego nie spodziewałam. Byłam pewna, że gnojek tylko wykorzystuje sytuację, a tu się okazało, że to wszystko jego robota

Przy scenie Poyraza z Mumtazem trochę mnie zatkało, ale powinnam była wiedzieć, że Poyraz nie jest tak głupi, żeby od razu odkrywać karty

Miłego seansu z kolejnym odcinkiem życzę

Szerii · Wysłany: 22:45:43 18-09-16 Temat postu:

Lineczka

Sefer i jego pomarańcze

Haha dzięki za komentarz dzięki któremu jeszcze raz przeżyłam odcinek

Shelle · Wysłany: 22:56:36 18-09-16 Temat postu:

Słuchajcie, ludziska, skończyłam wreszcie swoją "Odę do PK" (

), z którą się tak długo bujałam, więc wrzucam Wam moje wypociny. Mam nadzieję, że choć trochę Wam się spodobają, bo ja miałam niezłą jazdę jak to pisałam

30 lat telewizji oglądania
30 lat różnych seriali przeżywania
30 lat emocji różnej maści
Od których myślałam, że dostanę zapaści
Seriali setki jak nie tysiące różnych oglądałam
Ale na Poyraz Karayel swego serca nie przygotowałam
Zaczęło się niewinnie, „Ach, zerknę z ciekawości”
Skoro były ku temu językowe sposobności
A potem nagle trzask, prask, bum, co się ze mną dzieje?
Skąd tyle emocji w moją stronę wieje?
Przyklejona do ekranu dzień w dzień przy komputerze
Interesowało mnie tylko to co w eterze
Do pracy jeszcze jakoś chodzić dałam radę
Ale ze snem to nie wiedziałam czy ujadę
Każdą sekundą serialu chłonęłam
Więcej, więcej, i więcej pragnęłam
Serial swoim geniuszem mnie wprost powalił
Nieznane dotąd reakcje we mnie rozpalił
Miłość, akcja, humor, wszystko w jednym
Przy PK naprawdę trudno być wybrednym
Bo tu jest wszystko cudownie połączone
Wszystko przemyślane, wszystko dorobione
Emocji najprawdziwszych cała szeroka gama
Wybuch śmiechu, a za chwilę twarz łzami zalana
Ale wszystko tak strasznie prawdziwe się wydaje
Że serce przez dwie godziny walić nie przestaje
A potem przez kolejne dwie po odcinku wariuje
Bo człowiek z tych emocji już nie wytrzymuje
Śmieje się z triem ukochanych mafiosów
Misiaczkowych zabójców, to dopiero kuriozum
Śledzi cudną historię Aysegul i Poyraza
Którą tak przepięknie udało się pokazać
O banany na gębie Sinan zawsze się postara
Bo „od mojego tatusia wszystkim zbirom wara!”
Cudowna więź łączy tych dwoje
Uśmiać się można widząc ich miłosne podboje
W tej miłości idzie raz lepiej, raz gorzej
Ale ich przepięknej więzi nic przerwać nie może
A kto zasłużył zostanie miłością obu obdarowany
Jak pewna pani doktor co leczyć umie rany
I w trójkę przeciw całemu światu staną
Tworząc rodzinkę cudną i niezapomnianą
Czasem przyjdzie walczyć z okropnymi zbirami
Ronić łzy i walczyć z serca złamaniami
A to wszystko widz biedny obserwuje
I różne dziwne teorie przy tym snuje
Ale scenarzystom i tak zaskoczyć się uda
Bo ten serial po prostu nie wie co to nuda
Dostarcza tyle emocji, tyle różnych wrażeń
I jak z człowieka zrobić miazgę nie raz pokaże
A to jeszcze nie koniec, emocji ogrom nas czeka
Tylko pytanie czy to nie zabije człowieka
Oby jednak przeżyć się udało
I do szczęśliwego końca PK dotrwało
A póki to nastąpi będziemy się jeszcze nie raz zachwycać
I cudowne prezenty do tematu przemycać
Foteczki, wierszyki, kolaże, animki
Wszystko by fani PK mieli zadowolone minki
Nasza poyrazowa przygoda dopiero się zaczęła
Cieszmy się, że nas nie ominęła
Zrządzenie losu chyba sprawiło
Że tu jesteśmy i że jest tak miło
Niech nas wstydy Poyraza jeszcze długo cieszą
A kochani mafiozi ze swym humorem śpieszą
Niech nas Sinan z Aysegul swym ciepłem rozczulają
A zadania domowe Isy do łez doprowadzają
Niech wrogowie Baby dają się we znaki
Bo bez nich przecież serial byłby nijaki
A my do ekranu przyklejeni będziemy
Dopóki nowe odcinki PK znajdziemy
A i potem tak łatwo nie odpuścimy
Bo choć PK się kiedyś skończy, to nigdy go nie zapomnimy

Szerii · Wysłany: 23:04:57 18-09-16 Temat postu:

Shelle Wow, jestem pod wielkim wrażeniem

Świetne

Lineczka · Wysłany: 0:41:58 19-09-16 Temat postu:

Dzięki dziewczyny.

Shelle, rewelacja! Wspaniale Ci to wyszło, wszystko ujęte w punkt, klimat telki oddany, powinnaś tym reklamować PK.

Brawo, świetna robota!

Eclipse · Wysłany: 7:50:05 19-09-16 Temat postu:

Shelle bardzo zgrabne wypociny

Jak to mówią SAHANE!!!

Kaisa · Wysłany: 9:41:19 19-09-16 Temat postu:

Świetna oda Shelle

Pomarańcze.

Uwielbiam ten moment, moja pierwsza animka z PK.

Dorzucam troszkę animek:

[link widoczny dla zalogowanych]

Shelle · Wysłany: 9:42:11 19-09-16 Temat postu:

Dzięki dziewczyny

Tak jak już pisałam Piotrkowi w swoim temacie, trochę się bujałam z tą odą, bo przychodziły mi do głowy różne pomysły i niektóre fragmenty już miałam napisane, ale jakoś nigdy nie mogłam ich połączyć w całość. Dopiero wczoraj dostałam jakiegoś powera no i się posklejało

Edit: Dopiero teraz zauważyłam animki

Jak zawsze cudownie powspominać odcinek dzięki nim

Eclipse · Wysłany: 9:48:57 19-09-16 Temat postu:

Kaisa piękne animki czarno białe, ale nie mogę na nie patrzeć

Dlaczego nikt nie dzwoni po karetkę

Shelle · Wysłany: 9:52:07 19-09-16 Temat postu:

Kaisa · Wysłany: 10:00:57 19-09-16 Temat postu:

Wiem, że cięzko się na nie patrzy, ale pominąć tej sceny w animkach nie dało rady.

Shelle · Wysłany: 10:05:06 19-09-16 Temat postu:

Kaisa · Wysłany: 10:10:32 19-09-16 Temat postu:

Shelle · Wysłany: 10:19:08 19-09-16 Temat postu:

Kaisa · Wysłany: 10:33:48 19-09-16 Temat postu: