Telenowele

Eclipse · Wysłany: 14:15:29 04-06-17 Temat postu:

TV Coskuna to nie plazmy, więc mnie nie dziwi, że je ma stoją tam jako grat jak inne meble, będące wyposażeniem takich nor

Lineczka · Wysłany: 14:17:59 04-06-17 Temat postu:

Eclipse · Wysłany: 14:23:02 04-06-17 Temat postu:

No cóż na scenografii i kostiumach widocznie nie oszczędzają

Shelle · Wysłany: 14:25:38 04-06-17 Temat postu:

Lineczka · Wysłany: 14:49:04 04-06-17 Temat postu:

Shelle · Wysłany: 15:09:39 04-06-17 Temat postu:

Lineczka · Wysłany: 20:42:05 04-06-17 Temat postu:

Pączek · Wysłany: 7:02:19 05-06-17 Temat postu:

Lineczka szanuję Twoje zdanie,i zapewne masz sporo racji mnie jednak mimo wszystko razi to nagłe wybaczenie sobie wszystkiego przez braci. Brakuję mi scen z tym,jak Oni godzą się z prawdą o sobie,mogli to zrobić np. tak,że na początku odcinka poznają prawdę,w szoku,załamani i szczęśliwi jednocześnie uciekają od siebie,pokazują nam sceny jak bracia godzą się z tym o czym się dowiedzieli i na końcu tego samego odcinka spotykają się na dachu i padają sobie w ramiona. Dla mnie to trochę naciągane,ze dopiero co mierzyli do siebie z broni,a teraz już wszystko jest ok. Aczkolwiek zgadzam się,ze miedzy Nimi nie było nigdy takiej prawdziwej nienawiści. Zazdrości,gniewu,złośliwości tak,ale nienawiści nie.
Cieszą mnie wspaniałe sceny braci,jednak brakuję mi pokazania choćby na szybko procesu godzenia się z prawda o swoim pokrewieństwie.

Coskun ten to się zawsze umiał ustawić,może ukrywa się blisko stadionu jaki myśmy mieli kiedyś w W-wie i stąd co rusz ma nowe wdzianko i sprzęty

Lineczka · Wysłany: 10:31:21 05-06-17 Temat postu:

Eclipse · Wysłany: 11:01:43 05-06-17 Temat postu:

Niestety oprócz Celala inne wątki potraktowano po macoszemu.
Oczywistym jest zmarnowany potencjał wątku braci, ale ja również widział spore możliwości w trójkącie Sarp-Melek-Davud. I w ogóle wątki miłośne skopane są na całego. Szkoda, że Melek nie dowiedział się, że Sarp był policjantem.

Same byśmy lepszy scenariusz napisały

cukierki · Wysłany: 14:39:07 05-06-17 Temat postu:

Czytalam wszystkie wasze rozsterki. Ja jestem w teamie Lineczki napisala wszystko co ja bym chciala napisac wiec nie bede sie powtarzać

. Odczuwam to samo.
Jedyne do czego moge sie doczepic jesli chodzi o serial ( i o tym tez juz pisano) to prawda powinna wyjść o wiele wczesniej. Również ubolewam nad tym ze scenarzysci nie rozwinęli watkow milosnych i nie tylko takich. Melek nie poznala prawdy o Sarpie a Yusuf o Mercie. Nie bylo zazdrosnej Melek, nie było walki Davuta o nią, Eylem miala tylko fajne momenty, ogólnie słabo. Zamiast tego woleli nam pokazac Celala walczącego ze swoimi wrogami ... nie zawsze akcja wiąże sie z czyms fajnym. Osobiście brakowalo mi momentami wlasnie takich lajtowych scen, rozważań bohaterów, ich trosk z codziennego życia.
Dla mnie odcinek 36 był kapitalny pod każdym względem, nie mogę mu nic zarzucić. Lineczka juz pisala o momentach wahania się Merta, nie bede sie powtarzać. Jak i to tym, ze Sarp szukal swojego brata latami, kochal go i nie dziwie się, ze w jednej chwili mu wybaczyl wszystko. Tez padly tutaj słowa, ze bracia tak naprawdę nigdy nie czuli do siebie nienawiści. Myślę ze przyczyną nieporozumień byl nie tylko Celal i jego postępowanie. Mert mógł czuć zazdrość o Sarpa, że ciocia Fusun jest jego mamą a Eylem przyjaciółką, podobnie Sarp miał zawsze pretensje o to ze jego dziewczyny zadają się z Mertem. W koncu nie mógł matce wyznać prawdy o sobie, ze pracuje nadal dla policji. Nagle zjawil sie mily przystojny ułożony Mercik, ktory odbiera mu miłość mamy... tutaj zaczyna się rywalizacja braci. Gdy nagle poznają prawdę, pretensję pękają jak banka mydlana... mam wrazenie ze oni wczesniej nawet się lubili. Sceny przy wspolnym odbijaniu Mustafy na przykład. Nieraz mówiliśmy o tym, ze cos ich do siebie ciągnie mimo ze stoją po innej stronie barykady. Juz nieraz probowali sie pozabijac a mimo to nie mogli tego zrobić.
Nie jest to idealny serial jesli chodzi o całokształt ale niektóre odcinki, zwlaszcza te pod koniec z 36 na czele, tworzą go wyjątkowym. I na pewno dlugo zostanie zapamietanym przeze mnie. I bede kazdemu gorąco polecać.
Ja jeszcze nie widzialam go z napisami ale obejrzalam kilkakrotnie wiadome sceny. Byly momenty wzruszenia. A nawet łez. Aras i Cagatay wspieli sie na wyżyny swoich umiejętności aktorskich. Ja również nie widzę ich osobno bo razem tworzą znakomity duet. Jeden z moich ulubionych. Z męskich najlepszy.

Juli Blueberry · Wysłany: 15:59:01 05-06-17 Temat postu:

Ja też nie mogłam oglądać z Wami odcinka, ale czytałam Wasze komentarze

Uwielbiam ten odcinek i ten moment, gdy w retrospekcji Sarp mówi do Coskuna: Umut cię postrzeli, torebka eksploduje jakbyś rzeczywiście został postrzelony. Kocham ten dialog

Umut wypowiadane przez Sarpa jest takie... cudowne.

Nawet nie wiem jak to opisać.

Ja bardziej się zgadzam z Lineczką. Jedyne co nas różni to moje podejście do postaci Merta (m.in. dlatego też nie oglądałam 34 odcinka). Wg mnie w serialu pokazali Merta jako osobę, która nie znosi Sarpa. Sarp też nie lubił Merta, ale on miał podstawy, aby go nie lubić (i nie mam tu na myśli zazdrości o miłość Fusun). Ktoś może napisać, że Mert też miał podstawy, aby nie znosić Sarpa, bo ten "zabił" Coskuna, ale Mert nigdy nie powiedział Sarpowi po co mu jest potrzebny Coskun. Gdyby Mert powiedział Sarpowi, po co jest mu potrzebny Coskun i Sarpa zastrzeliłby go to Mert mógłby mieć uzasadnione pretensje.
Nawet na początku serialu Mert powiedział, że nigdy nie zaprzyjaźniłby się z Sarpem. Aczkolwiek z tym można polemizować, bo z ich wypowiedzi wynikało, że nie przepadali za sobą i mało spędzali ze sobą czasu, ale nie wiemy jak wyglądałyby ich relacje, gdyby przyszło im razem pracować w policji. Gdy byliby zmuszeni do wspólnej pracy.
Jeżeli chodzi o moment wyznania prawdy to mi się on bardzo podobał i tak szczerze mówiąc, obawiałam się, że mogą być źli, gdy okaże się kto jest ich prawdziwą rodziną. Ale na szczęście tak się nie stało. Ani trochę nie dziwi mnie reakcja Sarpa. On kochał Umuta, to była bezwarunkowa miłość. Zrobiłby dla niego wszystko

Tym bardziej, że on go pamiętał i bardzo go kochał, co się nigdy nie zmieniło. I Sarp obwiniał się o zaginięcie brata. Znalezienie Umuta, po tym wszystkim czego doświadczył, było dla niego momentem pełnym nieopisanego szczęścia.
Sytuacja Merta była trochę inna, ale wydaje mi się, że po tym, gdy usłyszał prawdę o Celalu i poznał prawdę o sobie zmienił się jego system wartości. Uważam, że już po śmierci Yusufa, słowach Fusun, słowach Eylem, w Mercie zaszła jakaś zmiana, a poznanie prawdy o Celalu było czymś co uwolniło Merta raz na zawsze od niego. Mert nie potrzebował słyszeć od Celala wyjaśnień, bo wiedział, że tego, co zrobił nie można usprawiedliwić, ani wyjaśnić. Mert zrozumiał, że jego życie u boku Celala było kłamstwem, to co on mu wpajał było kłamstwem i że znał jego rodzinę i okłamywał go przez całe życie i nastawił brata przeciwko bratu. Mert nie pamiętał Sarpa, ale przecież już kiedyś, gdy był dzieckiem powiedział, że gdyby spotkał swoją rodzinę kochałby ją. Mert zdał sobie sprawę, że osoba, którą "kochał" nie była tego warta, a osoba, której nie znosił okazała się kimś kto go kocha i szuka, że ten ktoś kogo nie znosił nigdy by go nie skrzywdził. Ja tak to odbieram. Mert miał wyrzuty sumienia, mówił, że żałuje, że zrobił wiele złych rzeczy, że bardzo skrzywdził Sarpa, że jest winny, że nie ma odwagi spojrzeć cioci Fusun w oczy. Bardzo podobała mi się postawa Sarpa. Nie oceniał go, usprawiedliwiał, wspierał na duchu, dodawał otuchy oraz nadziei i przytulał go tak bardzo mocno

Wtedy gdy Mert poszedł popatrzeć na mamę i się rozkleił i powiedział, że nieważne co mama zrobi, ale on chce ją tylko przytulić i poczuć jej zapach obrazuje jak bardzo brakowało Mertowi czułości i jak bardzo tęsknił za rodziną.

Eclipse · Wysłany: 16:37:26 05-06-17 Temat postu:

Jeszcze odnośnie Coskuna i chłopaków to ja lubię ich wspólne sceny, mają chemie. Wiem, że Coskun bardzo skrzywdził Umuta (chyba już możemy oficjalnie tak pisać

), ale mają w sobie coś te ich przekomarzania

uwielbiam moment jak Umut mówi: Coskun mój szatanie

Lineczka · Wysłany: 17:00:26 05-06-17 Temat postu:

cukierki · Wysłany: 17:28:41 05-06-17 Temat postu:

Juli pieknie opisałaś Merta i Sarpa. Te ostatnie zdania bardzo mnie wzruszyly.
Dziekuje ci za to