Telenowele

bunia312 · Wysłany: 20:51:47 22-01-13 Temat postu:

Cytaty z 117 odcinka

Rozmowa Pauli i Rogelia:

Rogelio: - Jestem taki szczęśliwy.
Paula: - Ja też. Cieszę się na nasz ślub. To będzie dla mnie dzień zaślubin. Tamten się nie liczy.
Rogelio: - Tamten?
Paula: - Tamten ślub się nie liczy.
Rogelio: - Dlaczego?
Paula: - Bo nie.
Rogelio: - Miałaś wtedy minę. Nienawidziłaś mnie.
Paula: - Nie, ja cie tylko nie kochałam. Drażnił mnie twój sposób bycia ale bardzo się zmieniłeś.
Rogelio: - To ty mnie zmieniłaś.
Paula: - Nie. Sam o tym zdecydowałeś. Wczoraj na przyjęciu Ernesta i Mercedes myślałam tylko o naszym ślubie.

Piękna rozmowa.

Rozmowa Rosaury i Marii:

Maria: - Szyję suknię dla Pauli.
...
Rosaura: - Uważacie, że ona to włoży???
Maria: - Nie wtrącaj się!
Rosaura: - Maria, jak możesz myśleć, że włoży coś takiego kiedy mąż może kupić każdą suknię?
Dany: - Ale ona wybierze tą od Marii.
Rosaura: - Skądże. Ja jej pomogę wybrać model a nawet zaproponuję byśmy pojechały po suknię do Paryża albo Madrytu.
Dany: - Mario, nie zwracaj na nią uwagi. To wariatka.

Ale cioteczka ma wyobrażenia na temat ślubu. On w ogóle nie słucha Pauli. Przecież ta mówiła, że suknię będzie miała szytą a przyjęcie będzie organizowane w kapliczce na hacjendzie żeby koszty ślubu nie były wysokie.

Cytaty ze 118 odcinka

Rogelio o swojej próbie chodzenia:

Rogelio: - Ernesto.
Ernesto: - Co się stało

Rogelio: - Mam bezwładne nogi. Nie mogę nimi ruszać. Nie mogę

Nie będę chodził

Paula: - Spokojnie kochanie.
Rogelio: - Nie będę

Ernesto: - Podniesiemy cię.
Rogelio: - To wszystko na nic się nie zdało. Nie mogę chodzić.
Paula: - Uspokój się. Posłuchajmy Ernesta. Na pewno jest...
Rogelio: - Co mi takiego powie o czym nie wiem

Ernesto: - Naprawdę mi przykro ale uprzedziłem cię, że jest taka możliwość.
Rogelio: - Możliwość

Chcesz powiedzieć, że już nigdy nie będę chodził

Ernesto: - Jutro znów spróbujemy. Jeśli się nie uda poszukamy nowych rozwiązań. Są tzw. długie aparaty...
Rogelio: - Nie próbuj mi dodawać na próżno otuchy

Paula: - Nie możesz się poddawać po jednej próbie.
Rogelio: - To nie była pierwsza próba

Operacja nie pomogła

A wierzyłem, że odmieni moje życie.
Paula: - Uspokój się, proszę.
Ernesto: - Bardzo żałuję, że nie spełniła naszych oczekiwań...
Paula: - Musimy sprawdzić dlaczegotak się stało i...
Rogelio: - Nie interesuje mnie to

I tak całe życie będę przykuty do wózka

Całe życie. Nie wiem co nie wyszło. Dlaczego musiało to się przytrafić właśnie mnie

Ernesto: - Myślę, że operacja by się powiodła gdyby nie twoja zapaść.
Rogelio: - Uważasz, że spowodował to szok alergiczny na leki?
Ernesto: - Nie mogę cię o tym zapewnić ale to wywarło ogromny wpływ na twój organizm.
Paula: - Czy można sprawdzić co dokładnie się stało?
Rogelio: - Po co

To niczego nie zmieni

Obiecałem synowi, że z nim zagram w nogę i że razem objedziemy hacjendę na koniach. Jak mu teraz powiem, że nie jestem w stanie kopnąć piłki

Ernesto: - Margarito to inteligentny chłopiec. Na pewno zrozumie.
Paula: - Wytłumaczę mu, że on wyzdrowiał po upadku ale twój przypadek jest inny...
Rogelio: - Tak, jest inny bo nic już się nie da zrobić!!!Bo jestem przeklęty! Przeklęty.
Paula: - Nie możesz się załamywać. Wiedzieliśmy,że tak się może stać.
Ernesto: - Jeśli chcesz zasięgnąć opinii innego lekarza...
Rogelio: - Po co? Nie będę chodził i muszę się z tym pogodzić. Wyjdźcie chcę być sam.
Paula: - Pozwól mi zostać.
Rogelio: - Masz wyjść. Wynoście się z mojego pokoju! Wynocha

Nie chcę was widzieć

Jak mi go jest szkoda. Nie mogłam patrzeć jak Rogelio cierpi.

Rozmowa Pauli i Rogelia:

Rogelio: - Powiedziałem, że nie chcę tu nikogo.
Paula: - Proszę, nie zachowuj się tak. Zróbmy ćwiczenia i porozmawiajmy.
Rogelio: - Żadnych ćwiczeń. Nie będę tracił czasu na głupoty.
Paula: - To nie głupoty. Musisz ćwiczyć żeby nie osłabić mięśni i żeby...
Rogelio: - Żeby co

Nie chcę rehabilitacji ani twojego towarzystwa

Daj mi święty spokój.
Paula: - To niemożliwe. Jestem twoją żoną i cię kocham. Będę przy tobie bez względu na wszystko.
Rogelio: - Wyjdź. Wynoś się stąd

Paula: - Proszę cię.
Rogelio: - Masz wyjść bo zawołam pielęgniarkę żeby cię wyprowadziła.
Paula: - Pamiętaj, że cię kocham.

Szkoda, że teraz po tym co się stało znowu wróci stary, zły Rogelio który będzie krzywdził swoim zachowaniem Paulę i Margarita.

iva · Wysłany: 22:48:05 22-01-13 Temat postu:

Odcinek 117 LQNPA

Paula powiedziała Rogeliowi ze podczas ślubu Ernesta i Mercedes myślała tylko o tym jak będzie wyglądał ich ślub.
Wogóle bardzo mi się podobali Paula i Rogi na ślubie widać było jak bardzo sie kochają. Gucio jak zwykle potrafił sie zachować i podał Rogeliowi rękę nie to co Cynthia. Panienka bez żadnego wychowania

bunia312 · Wysłany: 23:53:37 22-01-13 Temat postu:

Gucio myślał, że dobrze robi wychodząc za Cynthię a tu wychodzi szydło z worka. Niby poświecił się dla Pauli biorąc ten przeklęty ślub i co mu z tego wyszło. Ma żonę której nie kocha, w której dostrzega mnóstwo wad a teraz jest jeszcze zaszła z nim w ciążę i to specjalnie. A żeby było milo to nie jego dziecko. Cóż nie zasłużył na to ale sam się podłożył więc teraz musi to wszystko znieść.

Co do Rogelia i Pauli to żal będzie teraz na nich patrzeć. On taki zgorzkniały, zły a ona próbuje mu pomóc bez rezultatu.

iva · Wysłany: 12:37:15 23-01-13 Temat postu:

Tak żal Gucia, ale sam sie wkopał w to małżeństwo.

Czekam teraz do odcinka 131 i 132 czyli 31-01-2013

bunia312 · Wysłany: 20:33:29 23-01-13 Temat postu:

Cytaty ze 119 odcinka

Rozmowa Rogelia i Ernesta:

Ernesto: - ... Rogelio rozumiem, że nie możesz się pogodzić...
Rogelio: - Nic nie rozumiesz!!! Choćbyś miał nie wiem ilu pacjentów nie pojmiesz co to znaczy nie móc się poruszać. Nie móc chodzić i żyć jak inni. Rozumiesz?!
Ernesto: - Nie będziemy o tym rozmawiać bo się w sobie zamknąłeś.
Rogelio: - Więc co u licha chcesz mi powiedzieć?
Ernesto: - Nie możesz być taki okrutny dla Pauli.
Rogelio: - Czemu wciąż chcecie się mną zajmować? I tak żadne z was nie może mi pomóc. Nawet ty. Nie łatwo ci przyjąć takie słowa ale wiesz, że to prawda.
Ernesto: - Taka postawa w niczym nie pomaga.
Rogelio: - Nie martw się. Jutro wrócę do hacjendy i do normalnego życia.
Ernesto: - Nie, Rogelio.
Rogelio: - Jak to nie?!
Ernesto: - W tym stanie cię nie wypiszę. Nie opieraj się.
Rogelio: - Mam tracić majątek na coś co się na nic nie zdało?!
Ernesto: - Jesteś niesprawiedliwy. Masz teraz znacznie lepsze czucie. Postawiłeś na coś i nie wyszło. Naucz się przegrywać i nie wyładowuj złości na najbliższych.

Reakcja Pauli na wiadomość, że Cynthia jest w ciąży:

Rogelio: - Ana Paula! Dlaczego płaczesz?
Paula: - Przypomniałam sobie o moim dziecku.
Rogelio: - Czyżby

Na pewno nie dla tego, że Gustavo może mieć dzieci a ja nie mogę ci ich dać

Paula: - ... Jak możesz tak do mnie mówić? Dlaczego jesteś dla mnie taki okrutny

Rogelio: - Mówię tylko prawdę. Masz przed sobą paralityka który ci nie da dzieci, za to Gustavo...
Paula: - Gustavo jest mężem Cynthii

Będą mieli dziecko i mam nadzieję, że będą tacy szczęśliwi jak my zanim się dowiedziałeś o wyniku operacji

Czy nie przekonałam cię, że to ciebie kocham

Nie rozumiesz jaki jest powód mojej reakcji

To wspomnienie. Codzienny ból spowodowany stratą dziecka.
Rogelio: - Dziecka Gustava.
Paula: - Jesteś nie do zniesienia.
Rogelio: - Dziecka Gustava

Paula: - Nie do zniesienia

Rozmowa Pauli i Rogelia podczas której oddaje mu jego obrączkę:

Rogelio: - Dość

Nie jesteś moją matką

Paula: - Nie, ale jestem twoją żoną. Martwię się o ciebie. Bez względu na wszystko zostanę tutaj. Już tyle czasu Margarito zostawia ci wiadomości. Musi z tobą porozmawiać.
Rogelio: - I co mu powiem? Synu, nie mogłem dotrzymać obietnicy

Paula: - On wszystko zrozumie.
Rogelio: - Będzie rozczarowany. Wiesz, co to oznacza kiedy syn zawiedzie się na ojcu

Paula: - Mylisz się. Zupełnie nie znasz swojego dziecka.

Odcinek 120

Rozmowa Pauli i Rogelia o Margaricie:

Paula: - Chcę porozmawiać. Nie traktuj tak Margarita. Jest mu przykro bo nie rozumie czym cię rozzłościł. Dlaczego chcesz żeby stał się taki twardy jak ty

Rogelio: - To najlepsza rada jaką otrzymał.
Paula: - Masz źle w głowie. Jak możesz mówić dziecku, że ma być twarde

Rogelio: - To ja decyduję jak wychować swojego syna

Paula: - Więc nie jest już naszym dzieckiem

Dlatego, że nie płynie w nim moja krew

Dlaczego mi to robisz

Szkoda, że wrócił stary Rogelio.

Teraz już tylko rani tych którzy go kochają.

Rozmowa Pauli i Miguela:

Miguel: - Co się stało?
Paula: - Rogelio zrobił mi wielką przykrość. Dał mi do zrozumienia, że Margarito nie jest moim synem. Nie z mojej krwi.
Miguel: - Może nie jest z twojej krwi ale się kochacie i jest twoim dzieckiem wobec prawa.
Paula: - Tak ale Rogelio swojego syna wychowa po swojemu. Zabolało mnie to bo Margarito jest też moim synem.
Miguel: - Co mu jest?
Paula: - Nie rozumie, że mały jest moją jedyną szansą na macierzyństwo.
Miguel: - Uspokój się.
Paula: - Odkąd Rogelio wie, że nie będzie chodził stał się gorszy niż wtedy kiedy go poznałam.
Miguel: - Aż tak z nim niedobrze?
Paula: - A ja muszę się przy nim hamować...
Miguel: - Nie musisz. Porozmawiaj z nim otwarcie. Rozumiem, że to wszystko odcisnęło na nim piętno ale dlaczego odgrywa się na tobie? Nie powinnaś brać z Rogeliem ślubu kościelnego. Umowa wkrótce wygaśnie.
Paula: - Nie chodzi o umowę. Dlatego tak to przeżywam. Gdyby między nami było tak jak dawniej bez wahania bym stąd odeszła. Ale ja kocham Rogelia całym sercem. Nie zostawię go.

iva · Wysłany: 16:07:41 24-01-13 Temat postu:

bunia312 · Wysłany: 21:08:15 24-01-13 Temat postu:

Cytaty z 121 odcinka:

Rozmowa Rogelia i Gucia:

Rogelio: - Na pewno się cieszysz, że operacja nic nie dała i wciąż tkwię w tym fotelu?
Gucio: - Nie prawda.
Rogelio: - Nie wierzę ci.
Gucio: - To twój problem. Gdybyś stał na własnych nogach dostałbyś w gębę za to jak potraktowałeś Cynthię.
Rogelio: - Nie muszę wstawać. Nawet w fotelu mogę się z tobą zmierzyć.
Gucio: - Nie będę cię bił.
Rogelio: - Nie myśl, że skoro nadal jestem przykuty do wózka to się załamałem. Przeciwnie. Włożę więcej wysiłku w pracę i troskę o moją ziemię, hacjendę i żonę.
Gucio: - Tak powinno być. Zadbaj też o syna. Bardzo cię potrzebuje.
Rogelio: - Nie wtrącaj się do mojej rodziny. Wiem co mam robić.
Gucio: - Nie wygląda na to. Obyś się nauczył cenić to co masz.
Rogelio: - Zacznę od hacjendy. Od dziś przejmuję stery.
Gucio: - Tylko pomogłem żonie.... Liczę, że się pogodzisz z kalectwem. Bliscy nie powinni płacić za twoją frustrację.

Święte słowa. Gucio ma rację. Bliscy Rogelia nie powinni płacić za ta, że operacja się nie udała.

Rozmowa Pauli i Rogelia:

Paula: - Zabolały mnie twoje słowa o Margaricie. Rozumiem twoja złość, że nie wszystko wyszło tak jak chciałeś. Nie musisz się na mnie odgrywać.
Rogelio: - Masz rację. Odwołamy ślub.
Paula: - Coś ty powiedział

?:
Rogelio: - Nie weźmiemy ślubu kościelnego.
Paula: - Mówisz poważnie

Rogelio: - Oczywiście.
Paula: - Starannie zaplanowaliśmy nasz ślub w kościele.
Rogelio: - Wyobrażałem sobie, że będę szedł w kościele obok ciebie wyprostowany i dumny. Operacja się nie powiodła więc to niemożliwe.
Paula: - To nie oznacza, że nie możemy połączyć naszych losów przed Bogiem. Nie odrzucaj szansy na wspólne szczęście.
Rogelio: - Szczęście? O czym ty mówisz? Podjąłem decyzję. Odwołałem ślub i kropka.
Paula: - Nie zgadzam się

Przemawia przez ciebie złość i rozczarowanie. Nie mówisz z serca.
Rogelio: - Wyjedź stąd. Nie chcę cię tu więcej widzieć.
Rogelio: - Nigdzie nie pojadę. Przypominam ci, że już się pogodziłeś z życiem na wózku i walczyłeś o szczęście

Wiem, że znów możesz to zrobić

Rogelio: - Nie jesteśmy tacy sami

Ja nie jestem taki sam

Paula: - Nie upieraj się

Wysłuchaj mnie

Rogelio: - Nie będę tracił czasu. Wyjdź.

Kłótnia Rogelia i Gucia:

Rogelio: - Nie wtrącaj się w nie swoje sprawy.
Gucio:- Zamiast zadręczać Anę Paulę za to, że nie możesz chodzić powinieneś próbować ją uszczęśliwić.
Rogelio: - Obchodzi cię jej szczęście. Zapomniałem, że wciąż ją kochasz.
Gucio: - Nie pozwolę żeby ktoś zadręczał kobietę nieistotne o kogo chodzi

Nie będziesz się na niej odgrywał.
Rogelio: - Swoje sprawy z żoną załatwiam sam

Zadbaj o twoją. Cierpi bo poznała prawdę.
Gucio: - Od ciebie

Rogelio: - Nigdy nie kłamię. Wciąż kochasz moją żonę

Gucio: - Uważaj Rogelio

Rogelio: - Przecież to widać. Pamiętaj o obowiązkach wobec mojej siostry. Ożeniłeś się z Cynthią, zrobiłeś jej dziecko, zajmij się nią a moją żonę zostaw w spokoju.

bunia312 · Wysłany: 21:24:41 24-01-13 Temat postu:

Odcinek 122

Rozmowa Pauli i Rogelia:

Paula: - Nie możesz nam tego zrobić Panie Montero. Idziemy na kolację.
Rogelio: - Nie chcę jeść z wami kolacji!
Paula: - W takim razie zostanę tutaj. Nie bądź niemądry. Kocham cię i chcę być z tobą.
Rogelio: - Zostaw mnie.
Paua: - Nie potrafię. Nie umiem żyć bez ciebie. Tak jak ty beze mnie. Kocham cię Rogelio.
Całują się.
Rogelio: - Nie, Paula. Zejdź. To się więcej nie powtórzy.
Paula: - Dlaczego

Oto dowód, że mam rację. Kochasz mnie. Odwzajemniłeś pocałunek.
Rogelio: - Poniosło mnie.
Paula: - Kochasz mnie tak jak ja ciebie.
Rogelio: - Próbujesz mnie przekonać do zmiany zdania z sprawie ślubu kościelnego. Nie ma mowy.
Paula: - Nie bądź uparty.
Rogelio: - Dość tego

Paula: - Rozumiem, że nie chcesz zostawać ze mną sam na sam ale musimy spędzać czas z Margaritem.
Rogelio: - Nie będzie ślubu, nie będę jadł kolacji z Margarem ani z tobą

Zostaw mnie w spokoju

Fajna ta scenka z pocałunkiem. Szkoda, że Rogelio później wszystko zepsuł.

Rozmowa Rogelia i Ernesta obserwując bawiących się AP, Margarita i Gucia:

Rogelio: - Widzisz?
Ernesto: - Dlatego chciałem cię zainteresować tym urządzeniem.
Rogelio: - Mam gdzieś urządzenie. Pragnę chodzić! Czego nie rozumiesz?! Chcę zagrać w piłkę z synem i żoną

Ernesto: - Ale Rogelio...
Rogelio: - To ich uszczęśliwi.
Ernesto: - Złości cie, że inni mogą chodzić ale nie wolno ci się tak dręczyć.
Rogelio: - Robię to co mi się podoba.
Ernesto: - Doprowadzasz się do choroby. Skrzywdzisz bliskich i będziesz się czuć osamotniony. Dam ci leki antydepresyjne.
Rogelio: - Nic nie będę brał. Od dziś nie jesteś moim lekarzem. Wynoś się stąd. To twoja wina, że jestem w tym stanie.

Szkoda mi Rogelia. Widzi jak Paula i Margarito są szczęśliwi bawiąc się z Guciem. Jest wściekły, że przez swój paraliż nie może z nimi być i jest zazdrosny, że to Gucio kopie piłkę z jego synem. Piłkę w którą on jako pierwszy miał grać z Margaritem.

Rozmowa Pauli i Rogelia w kaplicy:

Paula: - Jesteś pewny, że nie chcesz wziąć ze mną ślubu kościelnego?
Rogelio: - Tak.
Paula: - Dla mnie uroczystość nie jest najważniejsza lecz przysięga złożona przed Bogiem. Dlatego dziś przed Bogiem przysięgam ci Rogelio Montero, że zawsze cię będę kochała.
Rogelio: - Nie składaj przysiąg których nie dotrzymasz.
Paula: - Jestem pewna, że nigdy nie pokocham nikogo tak jak ciebie. Biorę Boga na świadka.
Rogelio: - Boga

Zapewne bardzo mnie kochasz. Czemu nie jesteś szczera

Dlaczego nie powiesz, że pragniesz mężczyzny który może ci dać dzieci

Paula: - Chcę mieć tylko ciebie...
Rogelio: - Kłamiesz

Chcesz kogoś z kim możesz tańczyć, jeździć konno, grać w piłkę

Paula: - Nie rozumiem.
Rogelio: - Dziś grałaś z Margarem i byłym narzeczonym

Paula: - Widziałeś nas. Trzeba się było przyłączyć.
Rogelio: - Miałem zbiec po schodach

Kiedy widziałaś paralityka grającego w piłkę

Paula: - Nie o to chodzi. To nie musi być coś szczególnego...
Rogelio: - Więc co

Paula: - O czas spędzony z naszym synem. Rozumiem twój gniew ale Margarito nie wie co się dzieje.
Rogelio: - Wkrótce się zorientuje.
Paula: - Lepiej spróbuj zrozumieć jego uczucia. Bardzo cię kocha ale nie wie dlaczego traktujesz go tak zimno i surowo. Zastanów się co robisz.

bunia312 · Wysłany: 22:34:12 25-01-13 Temat postu:

Cytaty ze 123 odcinka

Rozmowa Pauli i Rogelia po tym jak on ogłosił wszystkim, że nie będzie ślubu:

Paula: - Potraktowałeś mnie niesprawiedliwie.
Rogelio: - Życie już takie jest.
Paula: - To prawda. Jedni mają więcej niż pozostali. Obdarzono cie wielka miłością a ty nią pogardzasz. Wszystko było gotowe na sobotę.
Rogelio: - Wszystko... prócz pana młodego.
Paula: - Dlaczego próbujesz mnie skrzywdzić

Rogelio: - To twoja wina. Ostrzegałem, że się z tobą nie ożenię ale ty się uparłaś.
Paula: - Nalegam na to bo cię kocham

I przysięga przed Bogiem jest dla mnie ważna

Rogelio: - Ważna dla ciebie.
Paula: - Nie bluźnij

Rogelio: - Mówiłem, że od dawna nie wierzę.
Paula: - Kiedy zjawiłam się w twoim życiu zacząłeś odzyskiwać wiarę. Szkoda, że marnujesz okazję żeby wziąć ślub mając bliskich za świadków

Rogelio: - Nie przekonasz mnie.
Paula: - Wszystko było gotowe. Wyrzucimy to do śmieci??
Rogelio: - Nie zmarnuje się. Zobaczysz co z tym zrobię.

Rozmowa Marii i Rogelia:

Maria: - Dlaczego to robisz

Upokorzyłeś Paule odwołując przy wszystkich ślub.
Rogelio: - Zrozumie, że się nie pobierzemy.
Maria: - Źle robisz. Przed operacją byliście bardzo szczęśliwi. A jak traktujesz pracowników

Efrain nie wiedział...
Rogelio: - Nie będę omawiał z tobą swojego postępowania

Maria: - Aj, Rogelio. Tak samo zaczął twój ojciec. Stawał się coraz bardziej agresywny i gwałtowny.
Rogelio: - Zamilcz wreszcie.
Maria: - Pojechałeś do Tuxtli na studia. Wielu rzeczy nie widziałeś. Jak daleko twój ojciec się posunął

Co mi zrobił

Chcesz być taki jak on

Tego pragniesz w życiu

Nieszczęścia

Zmierzasz tą samą drogą. Niewiele ci brakuje.
Rogelio: - Ty mnie wychowałaś. Jesteś uosobieniem prawości.
Maria: - Za to twój ojciec nie stanowił wzoru do naśladowania. Wiesz co zrobił. Zapewnisz mnie, że nie jesteś zdolny do zabicia człowieka. Przypominam ci, że tak właśnie skończył. Zabił właściciela rancza

Rogelio: - Nie musisz mi przypominać.
Maria: - I co o tym sądzisz

Jeśli nie będziesz panował nad sobą nie dojdziesz do tego

Rogelio: - W obronie najbliższych jestem zdolny do wszystkiego.
Maria: - O tym mówię. Przerażasz mnie. Idziesz w ślady Don Ivana. Uważaj. Źle traktujesz najbliższych.
Rogelio: - Zasłużyli na to.
Maria: - Nieprawda. Chcą ci tylko pomóc lub kochają cię tak jak Paula.
Rogelio: - Nigdy bym jej nie skrzywdził.
Maria: - Ale właśnie to robisz. Nie ranisz jej fizycznie. Jeśli nie zapanujesz nad swoimi atakami furii pewnego dnia twój bat spadnie na Paulę.

Rogelio przechodzi samego siebie

Jak mógł przy wszystkich zaproponować Dany i Miguelowi aby wzięli ślub w tym samym terminie co miał się odbyć jego ślub z Paulą

Maria ma rację. Jak tak dalej pójdzie skończy jak ojciec.

Rozmowa Pauli i Rogelia:

Paula: - Dzień dobry kochanie.
Rogelio: - A Maria? To ona powinna mi przynieść kawę.
Paula: - Jestem twoją żoną i chciałam to zrobić.
Rogelio: - Przyniosłaś i możesz już iść.
Paula: - Dlaczego jesteś taki niemiły? Przysięgałam przed Bogiem, że cię kocham. Zrobię wszystko żebyśmy byli szczęśliwi.
Rogelio: - Tracisz czas.
Paula: - Na to wygląda. Bardzo mnie zabolał twój wczorajszy postępek.
Rogelio: - Co?
Paula: - Jak to co? Zaproponowałeś mojemu bratu wszystko co było przygotowane na nasz ślub.
Rogelio: - To twoja wina. Mówiłem ci żebyś zapomniała o tym głupim małżeństwie.
Paula: - Dla mnie nie jest głupie. Ze wszystkich prezentów które dostałam od ciebie najmilszym była prośba o ślub kościelny. Mam nadzieję, że wkrótce miłość do mnie przeważy nad złością z powodu zawiedzionych nadziei i dotrzymasz słowa.

bunia312 · Wysłany: 22:44:29 25-01-13 Temat postu:

Odcinek 124

Rozmowa Margarita i Rogelia:

Margarito: - Tato, byłem z Aną Paulą w kościele. Będę chodził na lekcje przed Pierwszą Komunią. Wiem, że teraz się gniewasz ale kiedy się wszystkiego nauczę znów będziesz zadowolony.
Rogelio: - Chcesz przyjąć Pierwszą Komunię to twoja sprawa.
Margarito: - A kogo będę miał za świadków

Ciocię Cynthię i Gustava

Rogelio: - Gustava nie

Margarito: - To Miguela i Dany. Wolę ją od cioci Cynthii.
Rogelio: - Sam wybierz wszystko mi jedno. Tylko ostrzegam, że mnie tam nie będzie.
Margarito: - Dlaczego nie chcesz przyjść

Będą rodzice wszystkich dzieci.
Rogelio: - A ja nie przyjdę.
Margarito: - Naprawdę

Rogelio: - Margaro nie przyjdę. Teraz pozwól mi pracować.
Margarito: - Znowu jesteś takim gburem jak przedtem

Wiesz co

Namówię Anę Paulę żebyśmy znów uciekli

Jeśli ty nas nie kochasz to ja ciebie też nie kocham

Rogelio: - Synku, Margarito. Odwróć się synku.
Margarito: - Powiedziałeś do mnie Margarito.
Rogelio: - Margaro jak chcesz. Wybacz mi. Nie chciałem ci zrobić przykrości. Mam wiele kłopotów i źle się zachowałem. Obiecuję, że będę na twojej Pierwszej Komunii.
Margarito: - Naprawdę

Rogelio: - Tak synku.
Margarito: - A więc mnie kochasz

Rogelio: - Oczywiście, smyku. Przeżywam teraz ciężkie chwile. To dlatego nie poświęcam ci uwagi a nie z braku miłości. Zrozumiesz to kiedy będziesz trochę starszy.

Widać, że słowa Margarito wywarły na Rogeliu wrażenie. Może i zgodził się przyjść na jego Komunię ale co z tego

I tak z powrotem wróci do swoich praktyk znęcania się nad Paulą swoich napadów złości.

Rozmowa Pauli i Rogelia podczas jego rehabilitacji:

Paula: - Przyszłam na fizjoterapię.
Rogelio: - Nie chcę.
Paula: - Musisz to robić. Tym razem wolałabym żebyś potraktował to jako pieszczotę nie jako ćwiczenie. Cieszę się, że porozmawiałeś z Margaritem. Zaczynasz się zmieniać i znów zachowujesz się jak dawniej.
Rogelio: - To mój syn. Jeszcze dziecko i nie rozumie.
Paula: - Dobrze, że powiedziałeś mu, że go kochasz. Bardzo cierpiał czując, że się od niego oddalasz.
Rogelio: - Poza tym wszystko jest tak samo.
Paula: - Przepraszam. Boli cię

Pieszczota złagodzi ból.
Rogelio: - Dość. Nic się nie zmieniło. Lepiej wyjdź.
Paula: - Rogelio, proszę.
Rogelio: - Wyjdź. Idź sobie.
Paula: - Nie upieraj się.
Rogelio: - Wyjdź.
Paula: - Nie przeciągaj struny. Moja cierpliwość ma granice.

Rozmowa Pauli i Rogelia:

Rogelio: - Nie pozwolę żebyś pracowała poza domem blisko tego kretyna.
Paula: - Będę pracowała z Ernestem w klinice którą ty chciałeś zbudować w miasteczku. Nie pozwolę żebyś mi odmawiał szacunku. Kocham cię i dlatego nie wyjechałam z hacjendy. Ale nikt nie lubi chamstwa. Nie wiem czego po mnie oczekujesz. Nie chcesz żebym z tobą pracowała ani w klinice. Co mam więc robić

Próbuję cię zrozumieć ale nie potrafię.
Rogelio: - Ja też nie mogę

Nie wytrzymuję twoich skarg i płaczu

Mam dość

iva · Wysłany: 0:08:58 26-01-13 Temat postu:

Odcinek 121 i 122 LQNPA

Rogelio dowołał ślub i po raz kolejny zranił w ten sposób Paulę.

Sintia03 · Wysłany: 1:47:00 26-01-13 Temat postu:

Rogelio okropnie się zachowuje ale i tak mi go strasznie zal ze nie może chodzic to jedna z tych postaci których naprawdę mi zal on tyle wyxcierpial zaluzyl sobie naszczescie mimo ze zrobil twez sporo zlego to jednak zasluguje sobie bardziej na milosc protki niż większość tych pozytywnych ale dupkowatych protów w innych telkach.

iva · Wysłany: 18:52:55 26-01-13 Temat postu:

Zgadzam sie z Tobą on teraz okropnie sie zachowuje, ale jak ktoś z nas by się zachowywał jakby nie mógł chodzić. Po raz drugi stracił nadzieję. Z resztą Paula rozumie jego zachowanie, ale jej cierpliwość też kiedyś się skończy.
Pomimo obecnego zachowania Rogelia, on tak naprawdę jest dobry z resztą zdaje sobie sprawę jak złym czowiekiem był jego ojciec i on nigdy na pewno nie chciał byc podobny do niego.

bunia312 · Wysłany: 21:30:41 26-01-13 Temat postu:

Angela. · Wysłany: 21:32:04 26-01-13 Temat postu: