Telenowele

Vondynizer · Wysłany: 12:47:40 14-02-10 Temat postu:

trzeba dużo czasu przede wszytskim by zapomnieć... czasem człowiek nie potrafi, to okropne.

Gosik · Wysłany: 19:38:48 21-02-10 Temat postu:

Leyla · Wysłany: 19:46:17 21-02-10 Temat postu:

Cortiza. · Wysłany: 21:26:12 06-03-10 Temat postu:

post edytowany z pewnych powodów

Lilijka · Wysłany: 10:32:05 07-03-10 Temat postu:

to głupie według mnie, takie rozgraniczanie, że jak się ma 16, to się nie kocha, a jak 26, to już tak...
oczywiście z tym 11-12 to może nie przesadzajmy...

chociaż ja akurat wtedy przeżywałam pierwsze zauroczenia i pamiętam, jak się nimi ekscytowałam

zresztą to jeszcze zależy od tego, jak sami postrzegamy miłość

Cortiza. · Wysłany: 10:39:44 07-03-10 Temat postu:

post edytowany z pewnych powodów

Lilijka · Wysłany: 10:44:31 07-03-10 Temat postu:

Ja wolę dlatego dorosłym nie wspominać o swoich problemach czy radościach z tym związanych, bo nawet jak nic nie mówię, a widać z zachowania, że coś jest tak albo nie tak, to słyszę, że takich będzie jeszcze wielu, albo że jeszcze sobie przez chłopca popłaczę... hahah, no proszę - przecież byli w naszym wieku i coś tam musieli przeżywać

Leyla · Wysłany: 17:49:13 07-03-10 Temat postu:

Ja też nie rozumiem tego, jak mówi się, że 16 latka nie może kochać i jej związki to 'szczeniackie miłostki' , ale związek starszych ludzi to już miłość. Przecież to ta sama osoba i potrafi kochać równie mocno mając obojętnie ile lat. Niektórzy w wieku 26 lat są niedojrzali a ich związki są gorsze niż związki nastolatków. To wszystko zależy od ludzi, a nie od wieku.
My sami po jakimś czasie potrafimy rozgraniczyć, co było zwykłym zauroczeniem a co miłością.
Wkurza mnie trochę gadka niektórych dziewczyn jak stracą chłopaka/obiekt westchnień - to był ten jedyny, nie mam po co żyć, już nikogo więcej nie poznam, ten jest idealny, nie chcę nikogo więcej.
To świadome zadawanie sobie bólu, trzeba mieć zawsze nadzieję i myśleć przyszłościowo - przecież tyle lat przed nami - poznamy mnóstwo osób, będziemy mieć męża itd.
Rozumiem - każdy cierpi po stracie ukochanej osoby, ale bez przesady żeby myśleć o odbieraniu sobie życia, albo zamknąć się na poznawanie nowych osób.. Mimo wszystko trzeba żyć dalej. Trzeba jakoś sobie radzić, każdy ból kiedyś mija.

Cortiza. · Wysłany: 20:54:43 07-03-10 Temat postu:

post edytowany z pewnych powodów

Lilijka · Wysłany: 21:09:51 07-03-10 Temat postu:

Leyla · Wysłany: 21:24:29 07-03-10 Temat postu:

To jest po prostu taki szantaż emocjonalny..
Albo ze mną zostaniesz - albo się zabiję.
Nie ma co się przejmować, tacy ludzie mówią tak, żeby zatrzymać ukochaną osobę przy sobie. Ale tak naprawdę to nie wierzę że się zabiją.. To tchórze którzy boją się być sami, boją się cierpienia, więc tym bardziej będą się bać śmierci.
Gdy dostaną porządnego kosza to wtedy zdają sobie sprawę, że samobójstwo tu nic nie da i może zadać tym cierpienie drugiej osobie. Jeśli się kogoś kocha, to nie chce się mu zadawać bólu.

Lilijka · Wysłany: 21:38:12 07-03-10 Temat postu:

No dokladnie, nie uwierzylabym, ze jakis koles chce się przeze mnie zabic - juz nawet nie chodzi o niską samoocenę czy cos. To po prostu głupie.

Cortiza. · Wysłany: 22:40:12 07-03-10 Temat postu:

post edytowany z pewnych powodów

Emmi. · Wysłany: 13:51:49 30-03-10 Temat postu:

Ja już się kompletnie pogubiłam w swoich uczuciach.

Dulce Maria · Wysłany: 14:07:48 30-03-10 Temat postu:

Ja tez się gubię, w cholere się gubię .