Telenowele

Monita · Wysłany: 14:59:43 14-10-08 Temat postu:

No i kolejny cudny odcinek.
Czy ta Berenic w ogóle używa czegoś takiego jak mózg ? Jak można wziąć dziecko na imprezę wsadzić je do łóżeczka i pomyśleć ze będzie tam siedziało Bóg wie ile .
Albo mi się wydaje albo w Alanie coś zaczyna pękać, nadal udaje zimnego i nieczułego drania ale mam przeczucie że on chce to zmienić. Marco poznał ojca, ale bał się go, w sumie to sie nie dziwię prawie go nie zna. Mam nadzieję, że teraz wszystko zacznie im się już układać. Być może wspólna opieka nad synem zbliży ich do siebie.
Dziękuję Kochana za kolejny cudowny odcinek :*

DulceM · Wysłany: 15:04:14 14-10-08 Temat postu:

Kolejny piekny odcinek

Bernice brak mi słów na tą babe po prostu..
Piękna scenka całej rodzinki..i właśnie w tej chwili jest mi pomimo wszystko troche szkoda Alana,którego synek traktuje troche jak obcego człowieka.Postanowienie Elizabeth bardzo mądre,nie powinna mieszać swoich relacij z męzem kosztem stosunków Alana z dzieckiem.
Teraz powrót do domu.. i co dalej??
Czekam jak zawsze na new,
Besos

bara2412 · Wysłany: 15:06:04 14-10-08 Temat postu:

śliczne dwa odcinki.
Cieszę się, że Elizabeth w końcu postawiła się Alanowi.
Myślę, tak jak ona, że wybaczyła mu więcej niż mu się wydaje. Okazało się, że Alan podejżewał ją o coś takiego. Nie był doskonałym mężem. niesttey. Nigdy bym nie pomyślała, że Alan podejżewał Libby o coś takiego.
No i Marc się odnalazł. To miłe, że już jest w ramionach mamy. Alan mimo to oskarża Bernice. Nie dziwie mu się.
Jednak ta dłoń na ramieniu Elizabeth. Tak jakoś mnie poruszył, że może właśnie teraz może byc tylko lepiej. I ostatnie zdanie. Wracajmy już do domu.
Tak jakby mieli wrócic do jednego domu. Wspólnego:)
Dziękuję za te dwa odcinki;* są cuuuuuuuuuuuudne:*

Maite Peroni · Wysłany: 15:17:49 14-10-08 Temat postu:

Fuente · Wysłany: 15:30:06 14-10-08 Temat postu:

Urocze (: ojciec i syn i ich wspólne chwile... Alan mógłby okazać trochę miłosierdzia i zabrać syna i Elizabeth do swojego domu, skoro tam tak ciasno. Bo przecież kocha Lizzy ;D

Jesteś niesamowita, trzy wspaniałe odcinki jednego dnia! Chwała Ci za to:*

tinkerbell · Wysłany: 15:59:17 14-10-08 Temat postu:

A to mnie zaskoczyłaś

3 odcinki:) suuuuper ;]]

Fuente ma racje to było urocze:) szczególnie ta ostatnia scena jak Alan podszedł i zlapał go za rączkę ;]
Libby zauważa coraz więcej rzeczy;]
Akcja z psem boska haha;]
już lubie tego psiaka;] wręcz uwielbiam

miałam wrażenie że Alan zza muru swoiich uczuć był lekko zazdrosny o psiaka

CCCCCCCCZzzzekam na kolejny newik :*:*

Monita · Wysłany: 16:52:20 14-10-08 Temat postu:

Nie no jesteś cudowna, trzy wspaniałe odcinki w jednym dniu - jestem w niebie :*
Stosunki Elizabeth i Alana ociepliły się, mam nadzieję że poprawią się jeszcze bardziej. Mały jest szczęśliwy bo ma obije rodziców blisko siebie. Tak powinno być zawsze.
Ostatnia scenka słodka, może mały stopi lód z serca swojego taty.
Buziam :*

DulceM · Wysłany: 16:54:06 14-10-08 Temat postu:

3 odcinek,powtarzam sie wiem ale naprawde cudnie piszesz i odcinek jest swietny;)
Alan i synek-uroczo.Mały teskni za obecnością ojca.Alan-moze w końcu sie przełamie i wybaczy Libby?mam nadzieje
A ja czekam na new jak zwykle:-))

Any$ka como Mia · Wysłany: 17:47:33 14-10-08 Temat postu:

ojejku...wybacz, że nie odniosę się do 16 odcinka, ale 17 był taki sweeta$ny

Marco, biedaczek, dobrze, że nic mu się niee stało. Może ta ostatnia scena połączy jego rodziców??
"Gdy mu się tak przyglądała, Marco wyciągnął przez pręty rączkę i Alan w końcu wszedł do pokoju. Przykucnął przy łóżeczku i wziął synka za rączkę." te zdania zmiększyły moje serce... nawet się odfoszyłam na brata:)(: takie sweeta$ne:)

aj...rozpływam się.......xD
szacun za to, że napisałaś w jednym dniu 3 cudowne odcineczki:)

kazdy boski.....xD
cykam na kolejny odcineczek:)(:

Goda · Wysłany: 18:39:43 14-10-08 Temat postu:

Ja prosiłam o weekend z Celestial

i dzięki Ci za spełnienie życzenia

Oczywiście odcinki świetne, bardzo wzruszające. A Marco ma nie lada problem z tymi rodzicami...
Mam nadzieję, że Alan chociaż trochę poprawi swój stosunek do Elizabeth, która i tak bardzo się obwinia za całą tą sytuację: i z Marckiem, i z separacją i rozwodem... oraz że skończy swój romans z Bliss... jest za "idealna"

Czekam na new

Lady_Malinka · Wysłany: 18:45:22 14-10-08 Temat postu:

ojejku...ostatnia scena była śliczna

miłość synka do ojca :]

bronislawa · Wysłany: 17:00:43 15-10-08 Temat postu:

To tak zaczne od tego ze odcinki swietne..
Libby jednak poddala sie Alanowi i poszla z nim do lozka czy dobrze?? zobaczymy...
Szkoda mi malego ja bym nie wybaczyla tego ze nie dopilnowal mi ktos dziecka Alan w tym ma racje
Podobala mi sie ostatnia scenka taka piekna . Wszyscy we trojke ..mam nadzieje ze tak juz bedzie do konca
Pozdrawiam

I pytam sie o newik??? Kiedy bedzie ???

Maite Peroni · Wysłany: 17:19:29 15-10-08 Temat postu:

Twarz Marca rozjaśniła się w szczęśliwym uśmiechu, zamknął oczy. Elizabeth ledwo powstrzymała łzy. Widziała coś, czego jeszcze nigdy nie miała okazji zaobserwować: czułość i opiekuńczość ze strony Alana,a także całkowitą ufność i poczucie bezpieczeństwa Marca w obecności ojca. Minuty mijały w ciszy. W końcu Marco zasnął. Alan delikatnie położył jego rękę na posłaniu. Elizabeth czuła, jak gardło jej się zaciska ze wzruszenia.
– Chodźmy na dół – szepnął Alan. – Jest późno, ale chcę ci powiedzieć kilka słów. W bawialni Elizabeth nerwowo skrzyżowała ręce na piersi.
– Wiem, że winisz mnie za wszystko, co się stało i masz rację. To wyłącznie moja wina.
– No, proszę. Jak to miło, że wyręczasz mnie i sama udzielasz sobie nagany – zadrwił Alan.
Słysząc te przykre słowa, Elizabeth zbladła, ale jednocześnie uniosła wysoko głowę.
– Mam zwyczaj brać odpowiedzialność za swoje czyny.
Spojrzenie oczu jak czarne złoto, zimne i władcze, napotkało jej wzrok.
– To bardzo ładnie i bardzo na miejscu w tej sytuacji, bo to, co teraz powiem, może ci się nie spodobać – wyskandował lodowato.
A przecież dopiero kilka godzin temu byli razem w łóżku... Jednak w tej chwili,gdyby jego oddalenie można było zmierzyć, Alan byłby o setki kilometrów od niej.
– Chcę, żebyś się przeprowadziła bliżej mnie.
Elizabeth zastygła. Zapadło milczenie, które dudniło jej w uszach jak bębny głoszące klęskę.
– Chcę być prawdziwym ojcem dla Marca – podjął Alan – a nie jest to możliwe, gdy mieszkamy tak daleko od siebie. Zamierzam widywać Marca tak często, jak będę chciał, nawet codziennie.I wolałbym nie mieszać w to prawników. Myślę, że łatwiej się porozumiemy na stopie przyjacielskiej niż formalnej.
Oszołomiona Elizabeth próbowała zrozumieć, co Alan planuje. Czy prosi, by wprowadziła się do niego? Nie, nawet o tym nie myśl, ostrzegł ją instynkt. Poczuła obrzydzenie do siebie za to, że tak bardzo tego zapragnęła. Oczywiście, że Alan nie proponuje pojednania. Chodzi mu wyłącznie o Marca i o to,by mieć z nim normalne stosunki.
–Tak...ale przeprowadzka...–szepnęła, zastanawiając się jednocześnie, jak się ułoży między nimi. Przyjaźń? Platoniczna przyjaźń?
– Jestem pewien, że tutejsze uniwersytety będą się zabijać, żebyś tylko u nich pracowała. Zajmę się wszystkim – dodał miękko. – Wiem, jak nienawidzisz zamieszania w życiu. Ale nie obawiaj się. Wszelkie sprawy zostaną załatwione korzystnie dla ciebie i zgodnie z twoim życzeniem. Oczywiście będę również pokrywał twoje wydatki.
– Nie musisz...
– Ale nalegam. Ja nie mogę się przenieść, a ty nie powinnaś w żaden sposób ucierpieć na tym, że przeprowadzasz się dla mojego dobra. W każdym razie teraz, gdy lepiej się rozumiemy, chyba nie muszę się już aż tak bardzo obawiać, że jeśli powiem coś,co ci się nie spodoba, znów będziesz mi utrudniała dostęp do Marca.
Elizabeth pobladła, słysząc tę ukrytą drwinę.
–Możesz mówić,co tylko chcesz –zapewniła go.
– No to ci powiem. Uważam ten dom, za nieodpowiedni dla mojego syna i dlatego będę pokrywał koszty waszego mieszkania.
Spojrzała na niego ze zdumieniem.
– Co widzisz złego w tym domu?
– Nie zgadzam się, by Marco wyrastał w jakiejś budzie.
Zaczerwieniła się po korzonki włosów.
– To nie jest żadna buda!
– Jak dla mnie jest. Wychowując Marca tutaj, w okrutny sposób odmawiasz mu tego, co z urodzenia mu się należy. On jest Lozano – oświadczył Alan z zimną dumą.
– Ma zaszczytne nazwisko i drzewo genealogiczne, i nawet w tak młodym wieku powinien mieć możność korzystania ze wszystkiego, do czego ma prawo jako członek rodziny.

Monita · Wysłany: 17:46:41 15-10-08 Temat postu:

Pierwsza scenka była słodka, mały tęsknił za ojcem a Alan za nim.
Ale później już mi sympatia do Alana minęła. Za kogo on się uważa, Elizabeth robi co może by ona i jej syn radzili sobie bez jego łaski a ten nawet tego docenić nie potrafi.
Ale może gdy Elizabeth i mały zamieszkają bliżej niego a on będzie ich często odwiedzał to może stanie sie łagodniejszy i zacznie inaczej traktować Elizabeth.
Buziam i czekam na kolejny new :*

tinkerbell · Wysłany: 17:58:47 15-10-08 Temat postu:

Jejku już się wystraszyłam że Alan chce jej powiedzieć że odbierze jej Marca..ale to na szczęście nie to..
Elizabeth się przeprowadzi..bo z pewnością to zrobi, tzn tak mi się wydaję, ale czy Alan ma w tym jeszcze jakiś cel oprócz tego że chce być bliżej Marca i widzieć jak mały dorasta, być przy nim? Czy to wszystko jest tylko i wyłącznie dla dziecka, czy może chce mieć blisko Elizabeth też?
Alan to jest tak zimny że jak czytam jego niektóre słowa to aż kostnieje..
Czekam na new :*:*