Telenowele

pesti69 · Wysłany: 0:41:57 09-12-08 Temat postu:

Nie mam kieszeni

julcia · Wysłany: 16:15:58 22-12-08 Temat postu:

gdzie newsik i dostaniesz za to ze o twoim ślubie to mi Alex powiedział

Megan · Wysłany: 7:31:11 09-01-09 Temat postu:

czegoś brak ? A tak odcinka :p

giovanna · Wysłany: 18:29:17 09-01-09 Temat postu:

nadrobiłam zaleglości

fajnie że miedzy T&E jest ok
pocalunek J&E chciałabym aby byli razem osobiście jetem za nimi

VANESSA* · Wysłany: 11:53:50 10-01-09 Temat postu:

kiedy będzie newik

KaSsia23 · Wysłany: 12:14:46 10-01-09 Temat postu:

No właśnie

Kyrtap1993 · Wysłany: 16:18:40 11-01-09 Temat postu:

Odc. 38:

Anna i Sergio do późna siedzieli w salonie i rozmawiali o problemach dziewczyny. Starszy mężczyzna bardzo ubolewał nad losem swojej biednej rozmówczyni. Wiedział, że może jej pomóc, ale i tak nie zagoi jej ran.
- Jutro pójdziemy na policję, gdzie wszystko opowiesz…
- Nie, nie dam rady – wystraszyła się Anna. – Ja nie mogę pójść na policję!
- Musisz tam pójść! Nie możesz się bać, pokonaj strach – Sergio starał się wesprzeć jasnowłosą kobietę.
- Ale… tutaj nie chodzi o to, że ja się boję! Martwię się o matkę... moją przybraną mamę i o przyszywaną siostrę – bolało ją, że musi tak nazywać swoje najbliższe osoby.
- Nic im nie będzie, chcemy im pomóc! Na pewno również zeznają przeciwko temu… potworowi – na samą myśl o Martinie, w Sergiu wrzała krew. – Wsadzimy go do więzienia, nie będzie bezkarnie znęcać się nad innymi! – mężczyzna był pewien swoich słów. Anna obawiała się, że cały ich plan może spalić na fiasku. Jej rozmyślania przerwało otwarcie drzwi. To był Tommy wraz z…
- Siostrzyczko – Eva od razu pobiegła rzucić się siostrze w ramiona. – Tak bardzo się martwiłam – z jej oczu popłynęły łzy. – Nic Ci nie jest? – od razu zaczęła sprawdzać stan zdrowia ukochanego rodzeństwa.
- Nic mi nie jest – uspokajała ją Anna. – Tak się cieszę, że Cię widzę – obie siostry były szczęśliwe z tego spotkania.
- Nie słuchaj tamtego potwora, nie wiedział, co mówi. Jesteś moją siostrą, bez względu na wszystko – ognistowłosa płakała w ramię siostry.
- Chciałabym, żeby tak było – zmartwiła się jasnowłosa dziewczyna – jednak prawda wygląda inaczej! Martin mówił poważnie. Jestem adoptowana – ledwo powstrzymywała łzy.
- Nie mów tak, nie wygaduj głupot!
- Zmieńmy temat, powiedz mi, jak ty się czujesz! Co z matką? – Anna chciała wiedzieć, co się dzieje w domu, czy wszystko w porządku?
- Ojciec nie podniósł na nas ręki po Twoim wyjściu. Udał się do sypialni, mama i ja cały czas płakałyśmy. Przeklinałyśmy ojca w myślach, za bardzo bałyśmy się mówić tego na głos!
- Dobrze zrobiłyście – wtrącił się Sergio. – Tamten mężczyzna jest nieobliczalny…
- Proszę pana, dziękuję, że zaopiekował się pan moją siostrzyczką – Eva była wdzięczna ojcu ukochanego mężczyzny. – Nigdy nie zdołam się panu odwdzięczyć.
- To mój obowiązek, każdy na moim miejscu zrobiłby tak samo. Już zadecydowałem, że ty i Twoja matka również tutaj zamieszkacie, przynajmniej do czasu, aż będziecie bezpieczne, a tamten sukinsyn trafi tam gdzie jego miejsce, do więzienia!- powiedział. – Nie przyjmuję odmowy… jutro jadę z Anną na komisariat, gdzie ona złoży zeznania, zaraz później pojedziemy po Ciebie i Twoją matkę, po czym przywieziemy Was tutaj.
- W pana ustach wszystko wydaje się być takie proste… ale nie wierzę w to, że to ma szanse tak się zakończyć!
- Musicie mi uwierzyć… - Sergio poklepał Evę i Annę po ramionach. – Bądźcie w dobrej myśli…
- Dziękuję za wszystko – Anna nie była w stanie okazać swojej wdzięczności do starszego mężczyzny.
***
Monica martwiła się o matkę. Nie miała pojęcia, co się z nią dzieje, spędziła noc poza domem. W duchu obwiniała się o to, że kazała matce wyjść, powinna ją zatrzymać. Naraziła ją teraz na niebezpieczeństwa, przecież Maria nie zna Acapulco.
- Gdzie jesteś, mamo?- zastanawiała się Monica. Nie czekając ani chwili dłużej wzięła torebkę i wyszła z mieszkania szukać matki. Jej poszukiwania nie trwały długo. Maria już zmierzała ku mieszkaniu córki.
- Mamo, gdzieś ty się podziewała? – Monica rzuciła się na rodzicielkę z mnóstwem pytań. – Martwiłam się o Ciebie, co wyprawiałaś?
- Nie Twój zasrany interes – Maria wyminęła córkę i udała się na górę.
- Mamo, jak ty się zachowujesz – młoda dziewczyna pobiegła za starszą kobietą. – Nie masz prawa tak się do mnie odnosić! – krzyczała na korytarzu. – Mamo, mój dom to nie hotel! Nie możesz sobie wychodzić i wchodzić kiedy zechcesz!
- Przepraszam – odburknęła Maria. – Musiałam poznać miasto…
- Nocą?! A przy okazji oblecieć wszystkie czynne sklepy monopolowe w okolicy? Czuję, że piłaś! Jesteś agresywna!
- Głowa mnie boli, daj mi spokój – bełkotała alkoholiczka. – Pogadamy później!
- Kiedy później? Ty, albo śpisz, albo pijesz! W między czasie trzeźwiejesz, ale wtedy nie masz ochoty na rozmowy!
- Przesadzasz – stwierdziła Maria. – Za dużo miałaś w dzieciństwie i teraz nie umiesz docenić tego, co masz.
- Jak śmiesz? – oburzyła się Monica. – Ja nic nie miałam z dzieciństwa. Dla większości to najlepszy okres w życiu, ja zaś pragnę o nim jak najprędzej zapomnieć! Nigdy nie dawałaś mi odczuć, że mam matkę. Zawsze mogłam polegać tylko na sobie. Ty nigdy się mną nie interesowałaś! Nie mów, że nie potrafię docenić tego co mam, bo jesteś w błędzie. To ty nie potrafisz docenić tego, co dało Ci życie! Dało Ci mnie, życie, zdrowie…
- Trujesz, jak jakiś klecha w kościele – starsza z kobiet przekręciła oczami.
- Ja umiem się cieszyć z małych rzeczy, bo nigdy nie miałam do czynienia z niczym wielkim! Umiem się cieszyć z każdego promienia słońca, z każdej kropli deszczu! Ty tego nie zrozumiesz, bo Tobie radość daje tylko wódka!
- Zamknij się, nie mam zamiaru Ciebie słuchać!
- A ja nie mam zamiaru dłużej Ciebie oglądać! Zachlej się na śmierć, nic mnie to już nie obchodzi. Ja codziennie martwię się o Twoje zdrowie, ale niby dlaczego, ja mam przez Ciebie nie sypiać? Dlaczego, ja mam być kłębkiem nerwów, skoro Ty nie potrafisz tego docenić?
- Długo jeszcze? Jestem zmęczona!
- Nie bój się, za chwilę stąd wyjdę – odrzekła Monica. – Ale coś Ci jeszcze powiem… zawsze chciałam mieć matkę, której nigdy nie było mi dane mieć! Marzyłam, że pewnego dnia, powiesz mi, że mnie kochasz. Chciałam razem z Tobą iść do sklepów, kupować razem z Tobą ubrania, gotować! Teraz wolałabym, żebyś nigdy się nie znalazła w moim życiu. Pragnę zapomnieć, że miałam kiedyś matkę. Wolę myśleć, że ty nie żyjesz, bo wtedy nie będę Cię tak nienawidziła. Nie będę cierpiała, że nigdy nie poświęciłaś mi ani sekundy swojej uwagi! Dla mnie nigdy nie istniałaś. Od dzisiaj jestem sierotą, której matka zginęła, kiedy była jeszcze małą dziewczynką. Jestem sierotą z marzeniami o matce, która już do mnie nie wróci! Żegnam… - Monica wyszła z swojego mieszkania pozostawiając osłupiałą matkę samą.

Dziękuję za wszystkie komentarze

Mam nadzieję, Giovanno, że nie wynudziłaś się zbytnio nadrabiając całość

Pozdrawiam :*

Adusia · Wysłany: 15:12:30 12-01-09 Temat postu:

O pierwsz Monic i aria ostre spięcie. Anna i Eva mam nadzieje, że się nie poddadzą

pesti69 · Wysłany: 17:51:59 12-01-09 Temat postu:

haaha, Patryk mi zrobił prezent

) bo powiedziałam ze jest niedobry

cóż mogę powiedzieć, cieszy mnie ze Sergio chce pomóc Annie i Evie, ponadto Tommy jest cute

i Eva z Anna, dobrze jest jak jest... kochają sie mimo wszystko

Maria i Monica... nie wiem czemu padłam ze smiechu n tej scenie, to chyba nienormalne

ale Monica jest przednia... powiedziała co powiedziała i wyszła...

i dobrze, jak ma mieć taka matke to lepiej niech jej nie ma

KaSsia23 · Wysłany: 18:08:34 12-01-09 Temat postu:

Anna i Eva bardzo są ze sobą związane... jak to siostry...
Dobrze, że Sergio chce im pomóc wsadzić tego tyrana za kraty... on nie może już dużej
się znęcać! Monica nieźle nagadała Marii w sumie to bardzo dobrze. Kobieta przychodzi
do jej domu jakby to był jakiś hotel i na dodatek jest pijana... Dziewczyna nie miała tak
naprawdę matki...a chciała by tej matczynej miłości doznać...

VANESSA* · Wysłany: 12:22:03 16-01-09 Temat postu:

super odcinek, a kiedy będzie newik

Kyrtap1993 · Wysłany: 16:50:50 17-01-09 Temat postu:

Bardzo dziękuję za komentarze

Postaram się aktualizować ten temat przynajmniej raz w tygodniu odcinkiem, ale nie wiem cyz na staraniach się nie zakończy

Adusia · Wysłany: 18:17:15 17-01-09 Temat postu:

Spróbuje skończyć na staraniu !|

Megan · Wysłany: 18:57:54 17-01-09 Temat postu:

Sergio ma rację z tym potworem trzeba się rozprawić, nie może On już skrzywdzić nikogo więcej. Anna nie powinna mówić, że nie jest siostrą Evy, bez względu na to czy jest adoptowana jej siostrą będzie zawsze, tak samo córką swojej matki. One ją kochają i tylko to się liczy. Bardzo spodobała mi się postawa starszego mężczyzny. Wszystko ładnie streścił i nie zamierzał przyjąć odmowy, On nie pozwoli skrzywdzić trójki kochających się kobiet.
Monica i Maria dwie kobiety, matka i córka, a tak różne. Dziewczyna ma żal do rodzicielki, nigdy bowiem nie czuła się przez nią kochana, doceniana, nigdy nie poczuła matczynej miłości i ciepła. Widać, że bardzo jej tego w dzieciństwie brakowało i choć teraz jest wzburzona i wściekła na matkę na pewno pragnie by ta poświęciła jej swoją uwagę, a nie alkoholowi. Maria jeszcze nie wie jak wiele straciła, miłość dziecka jest bowiem najwspanialszym darem dla matki, a kobieta tego nie doceniła, kiedy to zrozumie i jeśli to zrozumie może już być za późno.

pesti69 · Wysłany: 21:05:37 17-01-09 Temat postu:

Patryk masz u cioci przechlapane