Telenowele

Notecreo · Wysłany: 23:59:26 04-09-07 Temat postu:

kurcze, ale ty pieknie piszesz, duzo mi jeszcze do ciebie brakuje

cris · Wysłany: 0:13:12 05-09-07 Temat postu:

Karolllina · Wysłany: 16:34:09 05-09-07 Temat postu:

obie świetnie piszecie i macie świetne style

naprawdę super

ja kiedyś chciałabym pisać chociaż w 1% tak jak wy

Karolllina · Wysłany: 18:47:24 06-09-07 Temat postu:

Ajć czyli jutro już rusza tela

już się nie mogę doczekać, ale szkoda, że Cielo y Sol się kończy

cris · Wysłany: 18:54:32 06-09-07 Temat postu:

Karollinko Twojego pierwszego posta to nawet nie komentuje:/ Nie lubie jak glupoty wypisujesz:/ A co do odcinka to planowalam od przyszlego tygodnia...

Karolllina · Wysłany: 18:59:36 06-09-07 Temat postu:

ezzz no myślę, że wytrzymam do przyszłego tygodnia, ale wiedz Anetko, że to będzie trudne... bo już nie moge się doczekać tej teli, heh no i ciekawość mnie zeżre... hehe

edytQa · Wysłany: 9:49:30 08-09-07 Temat postu:

jakże Ty pięknie potrafisz opisywać uczucia

po Cielo i Sol liczę na kolejny hit ;**

Kyrtap1993 · Wysłany: 9:53:26 08-09-07 Temat postu:

myślałem, że to drugi odicnek

Karolllina · Wysłany: 12:33:34 08-09-07 Temat postu:

a może by tak dziś drugi odcinek?

ja tak ładnie proszę, że aż żal mi odmawiać

:prosi:

cris · Wysłany: 12:35:49 08-09-07 Temat postu:

manipulantka:D moze da sie spelnic te prosbe....

Karolllina · Wysłany: 12:37:44 08-09-07 Temat postu:

ja? ja tylko bardzo ładnie proszę

hehe no i liczę na pozytywne rozpatrzenie mojej prośby

cris · Wysłany: 13:34:52 08-09-07 Temat postu:

odc. 2

Pierwsze tygodnie lipca, Graciela wraz z rodzicami i Gerardo, spędzali w wiejskiej posiadłości rodziny Clemente. W środku miesiąca miał się do nich przyłączyć Enrique. Graciela nie mogła się doczekać jego przyjazdu.
- Jest taka piękna pogoda – zagadnął ją Gerardo – Może wybierzemy się na przejażdżkę konną?
- Czemu nie – odparła – czas tak mi się dłuży w oczekiwaniu na Enrique – Dłuższą część drogi przejechali w milczeniu – Odpocznijmy tu – zaproponował Gerardo, gdy dojechali do rzeki.
- Jesteś taki dziwny i milczący. Czy coś ci się stało?
- Nie, Gracielo. Po prostu zbieram się, by ci coś powiedzieć.
- O co chodzi?
- Chcę ci powiedzieć…… że cię kocham – wykrztusił jednym tchem.
- Gerardo – roześmiała się – Ja też cię kocham. Kocham cię jak brata, którym zawsze dla mnie byłeś.
- Ale ja nie kocham cię jak siostry. Kocham cię jak kobietę. Pożądam cię i pragnę być zawsze z tobą.
Gracielę niesamowicie zmieszało to wyznanie – Wiesz, że kocham Enrique.
- Zapomnij o nim! Musisz mnie pokochać. – objął ją gwałtownie i zaczął całować.
- Puść mnie! – usiłowała wyzwolić się z jego ramion. Jednak Gerardo był silniejszy. Przycisnął ją mocniej, a gdy próbowała się mu wyszarpnąć, uderzył ją raz a potem drugi i trzeci. Bił bez opamiętania, jednocześnie zdzierając z niej bluzkę i spodnie. Czuła jego ciężar na swoim ciele, jego ciężki oddech przyprawiał ją o mdłości. Była coraz słabsza, nie miała już sił się bronić. Czuła, że za chwilę znowu straci przytomność.
- Gracielo, co ci jest!? – wydawało jej się, że słyszy głos Enrique – Czy mnie słyszysz?
- Enrique…. – powiedziała niedosłyszalnie, powoli otwierając oczy. Rozejrzała się dokoła. Nie była już nad rzeką. Nie leżała na ziemi, ale na własnym łóżku. Przez chwilę zdawało jej się, że to był koszmar, z którego właśnie się obudziła, ale ogromny ból i siniaki, uświadomiły jej, że to wszystko się wydarzyło.
- Gerardo bił mnie, myślałam że umrę, mówił takie okropne rzeczy – majaczyła bez składu.
- Już dobrze córeczko. Nic ci nie będzie – Dopiero teraz ujrzała pochyloną twarz matki i przerażonego ojca.
- Enrique zdążył na czas. Obronił cię przed tym łotrem. Nie bój się. Nie wyrządzi ci już więcej krzywdy.
- Gracielo, kochana. Musisz mi coś powiedzieć – Enrique delikatnie pochwycił jej dłoń. Czy on cię tylko bił? A może zrobił coś więcej….
Graciela puściła jego rękę. Dopiero teraz przypomniała sobie całą resztę. On nie tylko chciał ją zabić. Posunął się do czegoś, co wydawało jej się gorsze od śmierci. Wszyscy zebrani wyczytali to z jej twarzy. Adolfo i Enrique wybiegli z pokoju i wsiedli na konie.
- Ten łajdak nie mógł uciec daleko! – postanowili przyłączyć się do swoich ludzi, którzy już od kilku godzin szukali uciekiniera. Wszyscy wiedzieli, że gdyby pan Enrique nie przyjechał na czas, ich ukochana panienka, już by nie żyła. Poszukiwania okazały się jednak daremne. Gerardo zniknął bez śladu.

angie7 · Wysłany: 13:37:02 08-09-07 Temat postu:

super odcinek

Karolllina · Wysłany: 13:38:18 08-09-07 Temat postu:

odcinek super

dzięki Anetko za odcinek

oj ale się działo, biedna Graciela... Eh no ale w przyszłych odcinkach będzie się działo... ciekawe co wybierze Graciela...