Telenowele

Maggie · Wysłany: 14:14:14 15-06-09 Temat postu:

Twoja młodsza siostra jest fanką? No ja też jestem fanką!

"Samantha" wcale nie jest 'kolejną opowiastką dla młodzieży'. Wydaje mi się, ze mówi o poważnych sprawach, takich jak pragnienie popularności, nietolerancja i nieakceptacja w środowisku szkolnym. to jest ważne i odwalasz kawał dobrej roboty!!!

monioula · Wysłany: 14:17:28 15-06-09 Temat postu:

Dzięki Madzia, mogę ci tak mówić?

Cieszę się, że komuś się podoba. "Samanthę" zaczęłam pisać w 2006 roku, rok przed QSDA. Późniejsze opowiadania są bardziej dopracowane, hehe.

Maggie · Wysłany: 14:21:43 15-06-09 Temat postu:

A mów jak chcesz, byle nie Magda czy Magdzia, bo to żenujące

Podziwiam Cię, bo ja nie mogę dokończyć żadnego opowiadania, przez pomysły na następne

(Już mam następny pomysł, ale chyba ktoś na forum mnie uprzedził...

) A Ty już tyle piszesz i tak daleko zaszłaś!

monioula · Wysłany: 14:28:43 15-06-09 Temat postu:

Kolejny pomysł? A jaki? I kto cię uprzedził, niech ja go dorwę

Przenieśmy się może do twojego tematu, bo tu to trochę offtopic

Maggie · Wysłany: 14:30:03 15-06-09 Temat postu:

Ale nabijam Ci posty

ok, albo potem na gg

tylko, że ja mam nowy numer

Mary Rose · Wysłany: 20:26:08 15-06-09 Temat postu:

No tak, siostry rzeczywiście są różne. Biedna Angela nie chce, by Miranda była tak uległa jak ona...
Cieszę się, że Miranda porozmawiała sobie szczerze z ojcem

Ma wsparcie. Odcinek wcale nie był nudny, mi się początek zawsze podobał i jak to Maggie napisała Sergio - ucieczka - meduza było super, czekam na to :d

Renzo · Wysłany: 1:21:47 16-06-09 Temat postu:

Przeczytałem pierwszy odcinek, drugi nadrobię gdy słońce pojawi się na zachmurzonym niebie

Znalazłem czas, mimo napiętego grafiku ("Roxana", "Zdarzenie", sprawy w domu etc.) i nie żałuję

Powoli zaczynam wczytywać się w twórczość użytkowników (skoro Creo zatrzymała akcję w swoich działach...) i teraz wybór mój padł na QSDA

Bardzo podobał mi się początek

Tak pięknie opisałaś sen Mirandy, że przez chwilę wyobraziłem sobie, że siedzę na jednym z opisanych przez Ciebie foteli i przyglądam się występowi dziewczyny. A fragment, w którym zraniła się w palec.... aż sam odczułem ból. Właśnie dzięki tak doskonałemu opisowi. Ktoś bardziej doświadczony pewnie powie, "Co ty wygadujesz? Średniawy ten opis....", ale dla MNIE jest od rewelacyjny!
Prócz wstępu w postaci snu, świetnie opisałaś rozmowę sióstr - Mirandy i Angeli. Dzięki temu da się odczuć, jak bardzo kochającym i związanym ze sobą są rodzeństwem. No i dialogi - oj jesteś na równi z Ślimakiem (pozdrawiam!) jeśli o nie chodzi

Dobrze zrównoważone i świetnie rozpisane

Dzięki właśnie takim dialogom chce się czytać. Ja chcę czytać dalej

Teraz będę bił się z myślami (co uniemożliwi mi sen o Roxanie), co mnie opętało, że aż tak się rozpisałem?!

Pozdrawiam!

Mary Rose · Wysłany: 10:24:46 17-06-09 Temat postu:

No, Renzo, ja też chciałabym umieć pisać takie komenty

Szacuneczek

A kiedy nowy odcineczek? (no, tak teraz jeszcze jestem poetką...)

Renzo · Wysłany: 11:39:26 17-06-09 Temat postu:

Ja naprawdę nie mam pojęcia jak to się stało?!

Ślimak · Wysłany: 14:46:06 17-06-09 Temat postu:

Ja chyba się domyślam

.

Pozdrawiam!

Renzo · Wysłany: 19:16:29 17-06-09 Temat postu:

Kamil, podziel się domysłami

chochlik · Wysłany: 22:32:44 17-06-09 Temat postu:

To dobrze, że dziewczynie udało się porozumieć z ojcem

Jakby nie było on się o nią martwi i ma do tego prawo ...Z pewnością będą za sobą tęsknić, oby udało jej się odnaleźć w nieznanym miejscu

Pozdrawiam i czekam na newsik

Fuente · Wysłany: 12:44:24 18-06-09 Temat postu:

Oto jestem i komentuję, z poślizgiem czasowym, ale u mnie to normalne. Ślicznie piszesz! Co prawda przeważają dialogi, ale nie sposób nie zauważyć, że opisy wychodzą ci naprawdę rewelacyjnie. Zakochałam się w początkowym opisie snu, był bardzo plastyczny i szczegółowy, a jednocześnie wszystko było na tyle wyważone, by czytelnik mógł sobie resztę domalować we własnej wyobraźni... Pięknie!
Czy ktoś zauważył w tych dwóch odcinkach jakieś smęcenie? Chyba nikt i ja też nie zauważyłam. Jakie znowu smęcenie, ty masz talent do pisania, dziewczyno!

Miranda wydaje się być miłą dziewczyną, nieco roztrzepaną, jeszcze nie do końca dojrzałą, ale dobrą. I ma fantastyczną siostrę, która ją kocha i wspiera. Szkoda tylko, że Angela nie ma tyle szczęścia (a może zdolności do bycia konsekwentną i zdecydowaną w swoich planach) w życiu... Mam nadzieję, że kiedyś się to zmieni, bo naprawdę ją polubiłam. Jest ideałem starszej siostry.
Miranda ma wiele szczęścia, mając taką rodzinę, która zrozumie jej wybór. Zastanawia mnie, kim jest chłopiec, śniący się jej tyle razy? Oby go spotkała, oby, oby!
Pozdrawiam

;*

Kyrtap1993 · Wysłany: 13:25:30 18-06-09 Temat postu:

Wybacz, że z opóźnieniem, ale już jestem

Oczywiście odcinki przeczytałem, tylko jakoś nigdy nie było czasu na napisanie sensownego komentarza, robię to więc dziś. Chce przed wakacjami wszystko załatwić!

Wspomnień czar, znowu powróciła genialna historia "QSDA"!!! Znowu roztrzepana i jakże ujmująca w swym zachowaniu Miranda - uwielbiam ją. Jest urocza w swojej nieporadności, ale wiem, że to się wkrótce zmieni, wiem jak bardzo zmieni losy wielu ludzi, w tym i swój. Sen piękny, ale o tym już wiesz. Nie będę się nad nim rozpisywał, bo zrobili to za mnie inni. Ja tylko mogę podzielić ich zdanie i napisać - wyszedł Ci RRRRRRRREWELACYJNIE!!! Świetne opisy, poza tym, ta scena należała do gatunku tych ambitnych. W uszach słyszałem cichą, refleksyjną melodię graną na pianinie i widziałem przed oczami małą dziewczynkę w białej sukience tańczącą na scenie. Ambitna scena, taką jaką można zobaczyć tylko w baaardzo artystycznych filmach i... w Twoim opowiadaniu

Świetnie to wszystko się kontrastowało... biel dziewczynki, czerwona krew (te dwa kolory idealnie współgrają ze sobą. Uwielbiam to zestawienie). Wokół półmrok charakterystyczny dla sceny teatralnej i... chłopak w czarnej koszuli, ratujący królewnę z opresji, i te tajemnicze oczy. Cudne zestawienie! Mi sen bardzo się podobał, ale wiem, ze dla Mirandy powtarzający się sen musi być koszmarem. I jeszcze ten gołąb... czego można chcieć więcej? Chyba tylko nowego odcinka, który pochłonąłem z równym zainteresowaniem, jak pierwszy!
Siostry są tak inne, takie oryginalne, a tak wspaniale się rozumieją. Uwielbiam takie rodzeństwa. Już kiedyś to mówiłem w innym opowiadaniu, ale powtórzę się: ja uwielbiam stosunki rodzeństwa. Ciekawią mnie bardziej niż damsko-męskie, może dlatego, że są bardziej złożone i na etapie w telenowelach zawsze ta więź jest silniejsza niż więź kobiety z mężczyzną. Dlatego uwielbiam sceny Angela-Miranda. Tak bardzo się kochają

będą za sobą tęsknić, ale... niedługo

Dobrze, że Miranda pogadała z ojcem tak poważnie. Widać, że mężczyzna kocha swoje córki i zrobiłby dla nich wszystko. Liczy się dla niego dobro dzieci i mimo, iż będzie cierpiał z powodu oddalenia córki, to będzie szczęśliwy, ze ona spełnia swoje marzenia!
Czekam na "nowe" odcinki. Nie mogę się doczekać tak wielu scen, któe uwielbiałem w QSDA, i które do dziś zachowały mi się w pamięci!
I mi tu nie mów, że odcinki są smętne, bo się zamknę w sobie. Co ja mam powiedzieć?

Pozdrawiam!