Telenowele

monioula · Wysłany: 11:21:35 13-07-09 Temat postu:

Dziękuję za komentarze, zbliżamy się do wyczekiwanego "mopika"

Odcinek 13 - "Wdzięczne odwdzięczenie"

Miranda położyła się na parkiecie w sali treningowej i zaczęła ciężko dyszeć.
- Starczy Sergio, już nie mogę. Wszystko mnie boli łącznie z paznokciami i końcówkami włosów. – powiedziała zamykając oczy i relaksując się.
Chłopak się zdziwił, podszedł do niej i podciągnął za ręce do pionu.
- To dopiero godzina treningu, za kolejną przetańczoną dam ci odpocząć.
- Nie mogę… umieram… - powiedziała, symulując omdlenie. Przeliczyła się jednak ze swoimi umiejętnościami i upadając na ziemię stłukła sobie pewną część ciała. – Moja d… - chciała krzyknąć, ale zasłonił jej usta ręką.
- Słyszysz? – zapytał.
Miranda wstała i zaczęła nasłuchiwać czegoś konkretnego, w tym samym czasie masując sobie bolący tyłek.
- Kroki. Victoria tu idzie, ćwiczymy! – nakazał, przyjmując postawę i łapiąc ją w pasie. – Nie może zobaczyć, że nie dajesz rady.
Rzeczywiście chwilę później drzwi się otworzyły i na salę wparowała meduza z nogą w gipsie, co wcale nie przeszkadzało jej sunąć po parkiecie.
- Widzę, że ciężko trenujecie. – stwierdziła, patrząc na zdyszaną Mirandę. – Ktoś tu nie ma kondycji.
- Ja ci zaraz dam kondycję… - powiedziała dziewczyna przez zaciśnięte zęby, ale Sergio obie uspokoił gestem ręki.
- Musimy ćwiczyć, mamy mało czasu na opanowanie choreografii.
- I tak nie da rady, nie wiem, po co się starasz, to zwykła…
- Nie umiesz czytać?! – przerwała zdecydowanie Miranda. – Na drzwiach wisi kartka „nie przeszkadzać”, więc jeśli nie chcesz oberwać, opuść tą salę.
Victoria parsknęła tylko i oddaliła się. Nienawidziła tej młodej dziewczyny i zamierzała się na niej zemścić przy najbliższej nadarzającej się okazji. Konkurs… przecież ona nie może w nim wygrać. Ani w nim, ani w zakładzie… To ona, Victoria, jest typem zwyciężczyni. Nikt jej nie podskoczy i nie odbierze jej Sergia. Nikt!
Kiedy meduza oddaliła się na bezpieczną odległość, Miranda mogła odetchnąć z ulgą.
- Gdybyś nie zareagował, miałaby powód do uprzykrzania mi życia. Dzięki.
- Ostatnio często mi dziękujesz. – uśmiechnął się.
- Co ja poradzę, że mam do tego coraz więcej powodów?
- No to może mi się odwdzięczysz? – zapytał Sergio, robiąc niewinną minę.
- Co masz na myśli?
Dziewczyna chciała skakać z radości, on zaraz zaprosi ją na randkę! Serce zaczęło jej bić mocniej, nigdy nie czuła się tak przy żadnym chłopaku, nie wiedziała, co ma zrobić. Byle tylko nie zasłabła… a może powinna udać? Wtedy on przystąpiłby do reanimacji i… ale jeśli nie potrafi? Zawołałby jakiegoś obleśnego ochroniarza i co wtedy? To zły pomysł. Musi czekać, aż on wyjdzie z inicjatywą, o co może mu chodzić?
Tyle myśli przewinęło się Mirandzie przez głowę w ciągu zaledwie kilku sekund, że nie zauważyła kiedy, do sali wszedł Luis.
- Niech to. – powiedziała pod nosem, ale barman wszystko usłyszał.
- Też się cieszę, że cię widzę. – odpowiedział z bladym uśmiechem.
- Nie o to chodzi… po prostu cały czas ktoś nam przeszkadza, a mamy mało czasu do konkursu. – wyjaśniła, czerwieniąc się po uszy.
- Daj spokój, przed chwilą narzekałaś, że się przepracowujesz. – zaśmiał się Sergio, witając przyjaciela. – Chwila przerwy nam się przyda, przecież muszę ci powiedzieć, o co chodzi z tym odwdzięczaniem się.
- O co chodzi? – otworzyła szeroko oczy.
- Jesteś dziewczyną, więc masz w tym większą wprawę…
- O co chodzi?! – spytała ostrzej, nie mogąc się doczekać słów chłopaka. Dlaczego nie krępuje go obecność Luisa? A, co tam! W tej chwili nie obchodził jej barman, chciała wreszcie usłyszeć wyczekiwane pytanie. To, co powiedział Sergio, przeszło jej najśmielsze oczekiwania.
- Wysprzątasz mi i Luisowi mieszkanie?
Nie wiedziała, czy dobrze usłyszała, ale zamarła.

Trzask drzwi obudził drzemiącą na kanapie Angelę. Przeciągnęła się beztrosko i spojrzała na siostrę, która wparowała do pokoiku i ze złością cisnęła torebką o ścianę.
- Miranda, co cię tak zdenerwowało, jeśli mogę wiedzieć?
- Co mnie tak zdenerwowało? Faceci, idioci, debile, barany…
- Spokojnie, spokojnie… co się takiego stało, że tak cię zdenerwowali?
Dziewczyna westchnęła i usiadła koło starszej siostry, kładąc jej głowę na ramieniu.
- Chłopak, z którym mam wystąpić na konkursie bardzo mi się podoba.
- Nie widzę w tym nic, aby tak go nazywać. Zrobił ci coś?
- Tak. On i Luis. Wszyscy inni faceci.
- Co takiego?
- Myślałam, że przydarzy mi się sytuacja rodem z filmu: mam odwdzięczyć się Sergiowi, idąc z nim na randkę. Ale nie spodziewałam się tego, co ten idiota wymyśli zamiast tego!
- A co takiego wymyślił?
- Sprzedają mieszkanie i chcą zrobić dobre wrażenie na potencjalnych kupcach, więc poprosili mnie o pomoc w sprzątaniu! Rozumiesz to?! – krzyknęła Miranda, wstając z miejsca i żywo gestykulując.
- Odmówiłaś?
- Nie… zgodziłam się. – wyjaśniła, spuszczając głowę. – Było mi głupio, że z takim entuzjazmem, ale nie chciałam zrobić z siebie idiotki, pokazując, że oczekiwałam czegoś innego.
- Skoro tak ci się podoba, to dlaczego mu tego nie powiesz?
- Co? Miałabym sama zaprosić go na kawę?
- Nie na kawę. Na początek może na… kakao.
- Na kakao? Czyś ty oszalała? On jest starszy ode mnie i już uważa mnie za dziecinną, a jak zaproponuję mu wypad do baru mlecznego na…
- ...kakao... – dokończyła Angela, wybuchając śmiechem i narażając się na karcące spojrzenie młodszej siostry.
- Nie chciało mi to przejść przez gardło, ale dzięki za dokończenie wypowiedzi. Chcę pokazać Sergiowi, że nie jestem dzieckiem.
- Ależ jesteś, przecież masz dopiero osiemnaście lat!
Miranda złożyła ręce na piersiach.
- Jestem pełnoletnia.
- Pełnoletniość nie świadczy o dorosłości. Jesteś niedojrzała, nic nie wiesz o życiu, o miłości…
- A ty może wiesz? – wyrwało się Mirandzie i szybko zamilkła. Wiedziała, jak siostra ubolewa nad faktem, że mimo wieku nadal jest sama. – Przepraszam, wcale tak nie uważam. – próbowała się zreflektować, ale Angela już miała łzy w oczach.
- Masz rację. Nie powinnam ci udzielać rad, tym bardziej w sytuacji, w jakiej się znajduję. Faceci nigdy nie zwracali na mnie uwagi, zawsze była, przez nich niezauważana. A kiedy już ktoś skacze koło mnie, to jest to osoba, na której mi nie zależy. – wyjaśniła starsza dziewczyna, ocierając łzę i przypominając sobie nowego szefa. – I kogo ja chcę oszukać? Żaden występ w barze mnie do niego zbliży.
- W jakim barze, Angela? – spytała Miranda, chcąc podejść do siostry, ale ta wyszła z domu, trzaskając drzwiami, zostawiając ją bez odpowiedzi. – Ja wcale tak nie myślę, siostrzyczko. To z nimi jest coś nie tak, nie z tobą.

Ślimak · Wysłany: 11:59:28 13-07-09 Temat postu:

Biedna Mirandita. Jest bardziej niedojrzała niż jej się wydaje

. Sergio się wybitnie popisał - to tylko świadczy o jego nienagannej wyobraźni. A ta od razu myślała o randce... przy.... GORĄCYM KAKAO

Nie ma jak to dziewczęca naiwność. Najpierw niech weźmie palec, dopiero później całą rękę. Ale i z tym może być problem. Dać tej dziewczynie mopa do ręki, a przesunie nim parę razy po podłodze i za chwile zapyta z pełną powagą: DO CZEGO TO SŁUŻY?

Wspaniały, jak zawsze odcinek, ale czekam na razie na moją ulubienicę starszą panią

.

Pozdrawiam! No i chyba pierwszy dziś skomentowałem!

chochlik · Wysłany: 12:43:56 13-07-09 Temat postu:

No to się dziewczyna wpakowała

Kurcze a liczyła zupełnie na coś innego

Może kiedyś jeszcze nadarzy się okazja

Dziwny pomysł z tą kawą i kakao....Na randce? Chociaż czemu by nie

Zawsze to coś innego...
Czekam na newsika

monioula · Wysłany: 13:07:38 13-07-09 Temat postu:

Ślimak -> udało ci się

chochlik -> ten pomysł z kakao to dlatego, że mój chrzestny zawsze tak mówił "co, wybierasz się z kolegą na kakałko?"

Ślimak · Wysłany: 14:07:56 13-07-09 Temat postu:

U mnie w rodzinie to mama rzuca dość dziwnymi tekstami:
Chcesz baburki, herbaturki, czy ciasturusie - czyt. babki piaskowej, herbaty i ciastek

.

Pozdrawiam!

Fuente · Wysłany: 14:14:57 13-07-09 Temat postu:

Monioula, jesteś absolutnie genialna

Nie mogę przestać się śmiać!

Już miałam, podobnie jak Miranda, nadzieję na jakąś 'grubszą sprawę', a ten wyskoczył ze sprzątaniem! I jeszcze Luis musiał się wpakować, rozwiewając marzenia Mirandy... Niektórzy to mają wyczucie chwili, nie ma co

Pozdrawiam

paulinek · Wysłany: 15:02:39 13-07-09 Temat postu:

odcineczek jest boski!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa................normalnie wymiatasz!!!!
dobra troch powagi widać ,ze sergio zafundowal jej ostry trening a ona liczyła na randkę!!!!
wszyscy mówiącoś o jakims mopie????
nie wiem o co chodzi ale czekam

Ślimak · Wysłany: 16:12:18 13-07-09 Temat postu:

Podpowiem tylko, że mopik to twarda szkoła życia. Ale co dziewczyna z prowincji może o tym wiedzieć? Jej do szczęścia wystarczy ściereczka do podłogi i sprawa załatwiona

. Ja też jestem tradycjonalistą i korzystam z mopa w drodze wyjątku

.

Pozdrawiam!

Ligia · Wysłany: 16:14:17 13-07-09 Temat postu:

Miranda miała już takie nadzieje a tu się okazało, że ma posprzątać mieszkanie chłopaków. Pamiętam jak czytając to po raz pierwszy byłam zdziwiona propozycją Sergia.

Szkoda mi Angeli... Jej siostra wcale nie miała nic złego na myśli a tej zrobiło się bardzo smutno...

Czekam na kolejne odcinki i pozdrawiam ;***

Maggie · Wysłany: 10:06:45 14-07-09 Temat postu:

Ja to bym chyba umarła ze wstydu! Wysprzątać mieszkanie! A ona myślała, że Sergio chce ją zaprosić na randkę i to w obecności Luis'a

Teraz to obie z Angelą mogą utopić swoją smutki w... no właśnie! w 'kakałku'

monioula · Wysłany: 10:14:37 14-07-09 Temat postu:

Dzięki za komentarze, nowy odcinek być może jeszcze dziś. Nie pamiętam dokładnie, ale chyba za dwa odcinki będzie scenka z mopem.

chochlik · Wysłany: 11:20:00 14-07-09 Temat postu:

To ja czekam ..Mam nadzieję, że pojawi się dzisiaj

Fuente · Wysłany: 11:19:15 16-07-09 Temat postu:

A może dzisiaj się pojawi?

Ślimak · Wysłany: 11:34:13 16-07-09 Temat postu:

No to chyba oczywiste, że dzisiaj!

.

paulinek · Wysłany: 14:20:15 16-07-09 Temat postu:

to ja czekam na ten dzisiejszy odcinek