Telenowele

Elena736 · Wysłany: 20:27:31 10-04-11 Temat postu:

ale Pedro, niezostanie księdzem, no nie? bo ja go chciałam z taką ślicznątką zesfatać, skoro Milka ma być z Diegiem

Arabella · Wysłany: 20:37:57 10-04-11 Temat postu:

ja myślę ,że Pedro jak Ricardo będzie kochal tylko jedną kobietę w życiu i jeśli nie odzyska ukochanej Milki poświęci się Bogu ale też może walczyć o swoją milość z Diegiem Salazarem bo Milka naprawdę zakochała sie w Pedrze ale po upadku ze statku straci pamięć i przynajmniej przez jakiś czas po odzyskaniu przytomności nic nie będzie sobie mogła przypomnieć oprócz imienia "Pedro" a Diego Salazar w tym czasie będzie chcial ją uwieść

co wy na to

Elena736 · Wysłany: 20:40:37 10-04-11 Temat postu:

no, to fajnie, Pedro będzie walczył z Diegiem o miłość Milki,

Arabella · Wysłany: 20:57:23 10-04-11 Temat postu:

na pokładzie "Demona" medyk Salazarów przybiegł do kajuty w której Bruno ,Alvaro i Diego spożywali posiłek i powiedzial im,że piekna nieznajoma się juz ocknęla ale nie pamięta nawet jak się nazywa opowiadał zdumionym Salazarom
-to nawet i dobrze zarechotał Bruno
- powiemy jej,że ty Diego jesteś jej mężem i będziesz mógł się zabawić z tą ślicznotką ,która od pierwszego wejrzenia ci się spodobała powiedział senior Salazar
-jak ją nazwiecie rechotał Alvaro ,któremu też taki pomysł sie spodobał
-może Camila jak piękna matka twojej ukochanej Karinki zarechotał patrząc na syna Bruno
-nie wiedzieli,że przypadkowo trafili w prawdziwe imię wyłowionej z morza dziewczyny....

gdy weszli do kajuty w której leżala niespokojnie rozgladajaca się wokoło dziewczyna Bruno powiedział
-a to dobrze Camilo,że się obudziłaś bo twój mąż Diego już się o ciebie martwił powiedział wskazując na Diega
-to ja mam męża ???wyszeptala przestraszona dziewczyna
-no tak i właśnie swój miesiąc miodowy spędzacie zarechotał Bruno znacząco mrugając do Alvara i Diega....
-zostawimy was teraz samych powiedział Bruno i zabierając Alvara wyszedł
Diego Salazar usiadł przy łożu dziewczyny i zapytal jak sie czuje
-boli mnie glowa poskarżyła sie i nie mogę sobie nawet ciebie przypomnieć szepnęła zmartwiona......
-ależ ona śliczna i delikatna i nie miałbym nic przeciwko temu by byla naprawdę moją żoną pomyślał Diego przyglądając się swojej niby żonie Camili.......
-w ogóle nic nie pamiętam, ani tego kim jestem ani ciebie mojego męza rozpłakała zdenerwowana dziewczyna
-uspokój sie szeptał Diego głaszcząć ją po ręce ale ona zaraz ze strachem cofnęła swoją dłoń
-medyk powiedział mi,ze jesteśmy na statku a dokąd my płyniemy chlipiąc pytała dziewczyna
-do naszej posiadłosci w Hiszpani powiedział zgodnie z prawdą Diego bo postanowili z ojcem wrócić do swoich rodzinnych stron
-ciagle chodzi mi po glowie imię Pedro mówiła sama do siebie dziewczyna
-jeszcze jesteś osłabiona po gorączce to odpocznij sobie powiedział Diego i wyszedł
-czemu swoją żonkę zostawiłeś samą zapytal go zaraz ojciec
-powinieneś towarzyszyć jej dzień i noc skoro to wasz miesiąc miodowy zarechotał Alvaro
-czego wy oczekujecie,że rzucę się na tę ledwo żywą po gorączce dziewczynę i ją zgwałcę zdenerwował sie Diego Salazar
-nie będziesz musiał jej gwałcić bo pewnie sama ci się odda skoro uwierzyła ,że jest twoją żonką rechotal Bruno
-ona się mnie boi i nawet ręki nie dała mi potrzymać wyrwało się młodzieńcowi
-to powinieneś żoneczkę ośmielić powiedział mu ojciec ,przecież już miałeś kobietę bo Karinę Salamankównę zdobyłeś wierząc w to co wcześniej opowiadał mu jego syn zarechotał lubieżnie Bruno....

-musimy kupić jakieś suknie naszej ślicznotce bo nie uwierzy ,że w jednej sukience pojechała w swoją podróz poślubną mówił Bruno do Diega
-zawiniemy jutro na jedną z licznych tu wysepek i obsprawimy twoją niby żonkę w piękne kreacjie bo taka urodziwa dziewczyna zasługuje na piękną oprawę powiedział do syna zadowolony z siebie Bruno i kazał przynieść służącemu suknię,którą zdjęto z dziewczyny po jej wyłowieniu z morza
-weźmiemy ją jako wzór by wszystko pasowało na moją "synową " żartował z Alvarem Bruno

-dziewczyna jeszcze parę dni poleży bo medyk nie pozwolił jej jeszcze wstawać a potem Diego będzie miał z niej pociechę w łożu rechotali pijąc wino Bruno z Alvarem
-muszę mojego jedynaka czymś zająć by zapomniał o tej Salamankównie a w ramionach pięknej nieznajomej to najlepiej mu się to uda westchnąl ojciec Diega Salazara....

z "Salamandry" na La Marianę kapitan wysłal gołebia pocztowego z króciutkim listem Ofelii ,w którym ta napisała,że już są w drodze powrotnej na wyspę i z dziećmi Salamanków wszystko w porządku
-nie będziemy ich na razie martwić złymi wieściami postanowiła Ofelia i dopiero na miejscu opowiemy Salamankom o tragicznym finale tej podróży ....
Camila jednak dalej była niespokojna choć Ricardo dwa razy czytał jej liścik ,że z ich dziećmi wszystko w porządku
-coś mi nie daje spokoju i nie tylko o naszą Karinkę się martwię ale i o Pedra mówiła Camila do Maria i Susany,którzy zdążyli juz wrócić z Veracruz do pałacu Salamanków...
-mamo Pedro tak jest zapatrzony w Milkę ,że o całym świecie zapomina w jej obecności śmiał się Mario usiłujac rozbawić matkę
-ta Milka od swojego ojca dostanie za swoje bo był na nią bardzo zagniewany gdy przeczytał jej pamiętnik mówiła Sissi do Camili
-chyba dziewczyny bić nie będzie zaniepokoiła sie Donia de Salamanka ,która choć nie pochwalała postępowania Oligaresówny to ze względu na Pedra nie chciała by ukochaną syna spotkało coś złego..
-Pedro własnym ciałem by ją zaslonił zaśmiał sie Mario de Salamanka
-to tak daleko poszło ??? zdziwiła sie Camila
-Pedro pojechałby za Milką na koniec świata powiedział z przekonaniem Mario
-przecież aż do Maroka pojechali wtrąciła sie Susana i ta Milka go do tego namówiła i Karinę z Carlosem też westchnęła Sissi
-na szczęście już wszyscy wracają cieszył sie Mario de Salamanka....

statki "Salamandra” i “Milka” w celu uzupełnienia zapasów wody zawinęły ma jedną w wysepek na której wcześniej zacumował „Demon” z Salazarami na pokładzie z tym że "Demon" był na jednym końcu portu a "Salamandra" i "Milka" na przeciwległym i dzieliła je spora odległość
Diego Salazar pozostał na pokładzie cały czas towarzysząc swojej niby żonie o którą bardzo się troszczył i zabiegał o jej względy bo siłą niewolić ją nie chciał a Bruno ze służącym poszedł kupować odzież dla pięknej wyłowionej z morza dziewczyny,której wmawiali na pokładzie "Demona” ,że jest Camilą żoną Diega Salazara....

z pokładu "Salamandry" zszedł na ląd tylko Pedro de Salamanka, który postanowił w miejscowym kościółku dać na mszę za duszę zmarłej ukochanej i gdy zrezygnowany już wracał do portu zobaczył przy jednym ze składów handlowych na wyspie człowieka trzymającego w rękach suknię Milki Oligares,...
Pedro podszedł bliżej by się upewnić i już nie miał wątpliwości , że tę charakterystyczną bogato hafowaną i wyszywaną perełkami suknię nosiła w feralny dzień wypadku jego ukochana, postanowił więc pójść za ludźmi kupującymi kobiece fatałaszki i śledziwszy ich zobaczył,że wchodzą na pokład statku „Demon” i z przerażeniem dostrzegł na pokładzie przechadzających się Diega Salazara i Alvara de Valencję
Pedro natychmiast pobiegł na „Salamandrę" by o wszystkim opowiedzieć siostrze,Carlosowi i jego ojcu a przede wszystkim załamanemu śmiercią córki Diegowi Oligaresowi
Pedro ze szczęścia bo nabrał nadziei,że jego ukochana żyje i uratowano ją z topieli morskiej opowiadał tak chaotycznie i bez składu i ładu,że nikt mu nie nie chciał wierzyć, ze jego przypuszczenia co do uratowania się Milki są prawdziwe
-chłopak z tej rozpaczy już wyobraża sobie to czego nie ma i musiało mi się wydawać że to suknię Milki widział u jakichś ludzi mówił Claudio do syna i Kariny, tylko Diego Oligares uchwycił się jak tonący brzytwy myśli,że jego ukochana córeczka może jeszcze żyć i postanowił to razem z Pedrem sprawdzić ale nim z ludźmi Oligaresa pobiegli do miejsca gdzie cumował ‘Demon” po statku nie było ani śladu bo już zdążył wypłynąć ale na szczęście jeden z ludzi pracujących w porcie powiedział im, że „Demon” obrał kurs ma Hiszpanię ale nikt nie widział tam na pokładzie żadnej kobiety bo poszkodowana dziewczyna dalej nie opuszczała łoża lekko gorączkując....
w Pedra wstąpiła taka nadzieja i siła, że cały czas przekonywał wszystkich, że Milka Oligares żyje i jest na pokładzie „Demona” z Diegiem Salazarem i Alvarem de Valencią bo samego Bruna Salazara nie znał i nie wiedział, że „Demon” to jego statek

Diego Oligares razem z Pedrem postanowili ścigać „Demona”
kapitan "Salamandry” był w rozterce czy płynąc z nimi i im pomóc w ewentualnym odbiciu Oligaresówny czy też razem z Kariną, Carlosem, Claudiem i Ofelią płynąć na La Marianę
-ten przeklęty Diego Salazar najpierw napastował mi siostrę Karinę a teraz więzi moją ukochaną Milkę pieklił się Pedro de Salamanka i postanowił, że nie spocznie zanim Milki nie uwolni
-wrócę albo z Milką albo wcale zapowiedział zrozpaczonej siostrze Karinie i Carlosowi Pedro
Karinie na sam dźwięk imienia Diega Salazara cierpła skóra i jakoś nie mogła uwierzyć w cudowne ocalenie Milki Oligares ale nie miała serca odwodzić brata od jego planów bo wydawało się że młodego Salamankę trzyma przy życiu tylko nadzieja odnalezienia ukochanej Milki żywej
podobne uczucia jak Pedro miał Diego Oligares i to go bardzo do Pedra zbliżyło ,obaj gorączkowo dyskutowali planując co i jak zrobią gdy dościgną „Demona”
-synu bo tak chciałbym cię już nazywać mówił uszczęśliwiony perspektywą odnalezienia córki żywej Diego Oligares do Pedra
-jeśli Bóg da ,że Milka żyje to z radością oddam ci ją za żonę bo widzę ,że kochasz moją dziewczynkę i rozpaczasz po jej stracie jak i ja mówił Diego Oligares do Pedra
-już wcześniej na pokładzie „Salamandry” oświadczyłem się Milce i ona mnie przyjęła więc jeśli i pan pozwoli to pobierzemy się gdy tylko Milkę odnajdziemy całą i zdrową cieszył się Pedro ściskając dłoń przyszłego teścia Diega Oligaresa
-urządzę wam weselisko o którym będzie mówił cały Meksyk obiecywał Diego Oligares
-moja córka jest przecież najbogatszą panną na wydaniu w Meksyku chełpił się Diego nie chcąc już pamiętać jak złorzeczył córce gdy samowolnie wypłynęła w podróż do Maroka i chciał ją w klasztorze na resztę życia zamknąć, teraz to wszystko poszło w niepamięć i Diego idealizował swoją jedyną córkę myśląc tylko by odzyskać ją żywą........
-oprócz bogatego posagu mojej córce podaruję ten statek nazwany jej imieniem byście mogli w podróz poślubną dookoła świata popłynąć skoro ona tak marzy o podróżach i zwiedzaniu świata powiedział ojciec Milki
-ja też lubię podróże i jak mój ojciec wysłał mnie "Salamandrą" aż do Chin pisałem do matki relacje z podrózy i chyba spełniając życzenia Milki o zamorskich wojażach zacznę książki podróżnicze pisać zostając pisarzem już planował sobie swoją przyszlość Pedro de Salamanka ....

Claudio rozmawiając z kapitanem "Salamandry" mówił mu ,że Ricardo de Salamanka na pewno nie zostawiłby syna bez pomocy i "Salamandra z bardziej wyszkolonymi do walki ludźmi na pokładzie powinna płynąć z 'Milką" za "Demonem"
-ja zabiorę młodych Karinę i Carlosa oraz Donię Ofelię i wrócimy jakimś innym statkiem na La Marianę a wy rozprawcie się z tym "Demonem " i młodym Salazarem powiedział Claudio do kapitana "Salamandry"......

na pokładzie "Demona' Milka była pod coraz większym wrażeniem czułości i troskliwości swojego niby męża Diega Salazara
-więc nazywam się Camila Salazar powtarzała sobie patrząc na Diega
-no tak kochanie przytakiwał jej młodzieniec nie mogący oderwać od niej oczu
-i mówisz mi,że my się bardzo kochamy ????? zapytała z niedowierzaniem dziewczyna
-ja ciebie ubóstwiam odparł prawie do tego już przekonany Diego Salazar
-a ja jakoś nie mogę nadal sobie ciebie przypomnieć westchnęła niby żona Diega
-na szczęście pomyślał chłopak bo zanim odzyskasz pamięć rozkocham cię tak w sobie,ze nie będziesz chciała już wrócić do swojego poprzedniego życia i zostaniesz ze mną na zawsze pomyślał Diego Salazar .....
-niezależnie jak się naprawdę nazywasz dla mnie będziesz juz zawsze moją żoną Camilą postanowił sobie Diego całując dłoń dziewczyny bo na śmielsze poufałości ona za nic nie chciała mu pozwolić wymawiając się złym samopoczuciem
-zrozum choć jesteśmy małżeństwem i jesteś dla mnie taki dobry i troskliwy to nie czuję się jeszcze dobrze i jakoś wolałabym byśmy powstrzymali się od czułości bo mnie to peszy i wybacz ale wydajesz mi się jakiś obcy mówiła zażenowana dziewczyna....
-obyś nigdy nie odzyskała pamięci myślał Diego to z czasem zdobędę i twoją duszę i ciało wzdychał mlodzieniec patrząc na dziewczynę i nawet sam już zaczął wierzyć ,że piękna Camila jak ją nazwali będzie już na zawsze z nim jako jego żona.....

Arabella · Wysłany: 18:43:55 11-04-11 Temat postu:

mijają dni a Milka nadal nie odzyskuje pamięci i coraz bardziej ją to niepokoi ale czułego dla niej udającego jej męża Diega Salazara nie podejrzewa o złe zamiary choć dalej wzbrania się by z nim dzielić łoże o czym nie wie Bruno bo Diego zostając w kajucie Milki na noc śpi na podłodze mówiąc ojcu ,że co noc kocha się z uległą mu już dziewczyną bo kochliwy ale jednocześnie romantyczny młodzieniec marzy by zdobyć dziewczynę po dobroci a nie siłą więc usilnie stara się o to ale na razie bez skutku.....
Pedro z ojcem Milki doganiają statek Salazarów podczas postoju na jednej z wysepek i od marynarzy w miejscowej gospodzie dowiadują się ,że na statku "Demon”spędzają miesiąc miodowy Diego Salazar z żoną Camilą .....

teraz mogą być różne wersje ciągu dalszego wątku Pedra i Milki

1 wersja
Pedro sądzi ,że wdzięczna za uratowanie życia po wypadnięciu z 'Salamandry" Milka dobrowolnie poślubiła Diega bo nie wie ,że dziewczynie, która straciła pamięć wmówiono, że jest żoną młodego Salazara a młody Salamanka przez tą nieprawdziwą wiadomość unosi sie honorem i nie chce nawet zobaczyć swojej ukochanej wierząc,że ta go zdradziła i odpływa "Salamandrą" nie poznawszy prawdy ,że nieszczęsna dziewczyna cierpi na amnezję i pozostaje z Diegiem bo wierzy Salazarom ....

2 wersja
Pedro nie wierzy ,że jego Milka mogłaby tak szybko o nim zapomnieć i wyjść za innego i chcąc osobiście od samej Milki dowiedzieć się prawdy idzie sam na statek Salazarów i tam nawet nie zobaczywszy ukochanej od szyderczego i pewnego siebie ex pirata El Diablo poznaje prawdę,że Milka cierpi na zanik pamięci i gdy Pedro ujawnia tożsamość dziewczyny i żąda oddania mu narzeczonej , Bruno i Alvaro rechocząc mówią mu,że nie oddadzą dziewczyny bo młody Diego każdą noc spędza z piękną Milką a gdy rozjuszony tym Pedro wyzywa Diega na pojedynek zostaje pobity przez Bruna i po związaniu mu rąk i nóg wyrzucony do wody by się utopił ale umiejąc nurkować udaje mu się rozwiązać krępujące go sznury i wypływa ratując swoje życie i teraz rozpocznie się walka na śmierć i życie o piękną Milke, której Salazarowie nie będą chcieli oddać wiedząc z jak bogatej rodziny pochodzi panna Oligaresówna licząc zwłaszcza na jej ogromny posag i to że wykorzystywana przez Diega dziewczyna zajdzie szybko w ciążę i jej ojciec nie będzie miał już wyjścia i będzie zmuszony zgodzić się na ślub Milki z Diegiem Salazarem a Pedro i ojciec Milki będą chcieli za wszelką cenę odbić dziewczynę, która straciła pamięć i nawet ich nie pamięta...

która wersja byłaby ciekawsza i bardziej ekscytująca

Elena736 · Wysłany: 19:52:22 11-04-11 Temat postu:

moim zdaniem wersja nr 2, , jest Extra Arabello

Arabella · Wysłany: 21:39:33 11-04-11 Temat postu:

nardia15 · Wysłany: 19:34:04 12-04-11 Temat postu:

Bardzo lubiłam ten serial,chciałam spytać na którym programie leci ta druga część?albo leciała.Dzięki wielkie:)

Elena736 · Wysłany: 20:47:33 12-04-11 Temat postu:

Tymczasem , Claudio razem z donią Ofelią , Carlosem i Kariną płyneli statkiem przez piękne morze. Karina czuła się już bardzo dobrze, naszczęście cała rana została wyleczona, niebyło już nawet blizny, ale dla własnego bezpieczeństwa, Karina niemogła wykonywać na razie gwałtownych ruchów, jeździć konno i biegać oczywiście.
Gdy Claudio razem z donią Ofelią, poszli porozmawiać o Milce, Pedru i ojcu Milki Diegu, Karina i Carlos wyszli na pokład, seniorita de Salamanca podziwiała piękne morze.
- Oczym tak myślisz kochana?- spytał Carlos narzeczoną.
- O nas, o Pedrze, Milce, o naszych rodzicach, ogólne o wszystkim...-mówiła Karina.
- A o nas, co myślisz? - powiedział uśmiechnięty Carlos obejmując Karinę.
- Karina powiedziała- dużo by opowiadać...
- Carlos zachichotał.
- Powiem więc ogólnie, myślę o naszej przyszłości, wspólnej...- powiedziała Karina
- Tak, a to bardzo ciekawe, bo też o tym myślałem- zaśmiał się Carlos do Kariny.
- I , co wymyśliłeś?- zachichotała Karina
-To na razie marzenia, ale jestem przekonany, że się spełnią...- powiedział rozmarzony Carlos.
-Nie bądź taki...mówiła Karina - powiedz mi oczym tak marzysz?
- Carlos widząc, że jego narzeczoną zrzera ciekawość zachichotał i zaczął powoli opowiadać:
- A więc, zaczął : Ty i ja razem, przed ołtarzem, składamy przysięgę małżeńską i stajemy się mężem i żoną, później nasze wesele, goście gratulujący nam małżeństwa.
- Yhm- mówiła zafascynowana Karina, która wszystko sobie wyobrażała
- Później, nasze dzieci, tak śliczne jak ty...- mówił Carlos
- Karina zachichotała- uważasz że jestem ładna?- spytałą seniorita de Salamanca.
- Karino, kochana jesteś piękna, wręcz zjawiskowa, twoja uroda jest zniewalająca...
- Po mojej mamie, no może kolor włosów jest po tacie zaśmiała się Karina.
- Ale jest jeszcze twój charakter..- mówił Carlos
- Powiedzmy, że jest mieszanka- śmiała się Karina
- I odwaga, jej nieda się odziedziczyć, owszem talent i urodę tak, ale odwage trzeba mieć we krwi, ty ją posiadasz.
- Tak uważasz?- spytała Karina.
- Oczywiście, dobrze cie znam i wiem że jesteś odważna, Karina uśmiechneła się i pocałowała narzeczonego. Lecz, szybko przerwała pocałunek mówiąc, nieskończyłeś mi opowiadać o naszej wspólnej przyszłości....
- Carlos zaśmiał się.
- I będziemy, żyli razem długo i szczęśliwie- zakończył Carlos, dostanę całusa?
- Karina zachichotała i dała się pocałować narzeczonemu, całowali się długo i namiętnie, morski wiatr rozwiewał włosy Kariny, więc jej piękne czarne loki biegły w prawą stronę.

Arabella · Wysłany: 22:54:13 12-04-11 Temat postu:

Elena736 · Wysłany: 22:32:19 13-04-11 Temat postu:

Tymczasem statek na którym płyneli Claudio, Carlos ,donia Ofelia i Karina dopłynął na La Marianę. Wszyscy opuścili statek i udali się powozem do pałacu.
- Och, jak dobrze znów być w domu, mam dość podróżowania statkiem.- powiedziała Karina.
- Doskonale cie rozumiem Karino- powiedziała donia Ofelia
-Ciekawe, co z Pedrem, Milką- mówiła Karina do doni Ofeli, która byłą z nią w powozie, natomiast Claudio i Carlos jechali konno obok powozu.
- Jestem pewna, że don Diego i twój brat odbili Milkę, i teraz może być już tylko lepiej- mówiła z przekonaniem donia Ofelia do seniority Kariny.
- Och, dziecko, a jak ty się czujesz, czy jeszcze coś cie boli?- spytała donia Ofelia Kariny.
- Nie, ale muszę uważać, przez jakiś czas będe musiała odmówić sobie przejażdzek konnych...- powiedziała Karina
- No, cóż to dla twojego dobra- powiedziała rozbawiona Ofelia widząc grymas na twarzy córki Ricarda i Camili.
- O już dojechaliśmy powiedziałą zadowolona Karina.
- Rzeczywiście powiedziała donia Ofelia i obie wysiadły z powozu, i wraz z Claudiem i Carlosem udały się do salonu.
W salonie Ricardo i Camila przywitali się z córką za którą bardzo już tęsknili, oraz z innymi i zaczęto dokładnie wyjaśniać Ricardowi i Camili co wydarzyło się w Veracruzz, jak Pedro i Milka zmusili Carlosa i Karinę do popłynięcia statkiem i o wszystkich wydarzeniach, które miały tam miejsce, a także o tym że Milka wypadła za burtę i wszyscy sądzili że nieżyje, ale jednak okazało się że żyje i to Salazarowie ją znaleźli, wmawiając Milce która straciła pamięć że jest żoną Diega.
- Camila i Ricardo słuchając wszystkiego z niedowierzeniem dopytywali się o Pedra, który został aby pomóc odbić Milkę z rąk Salazarów.
-Oby im się udało powiedziała Camila.
- Oby, przytaknął jej mąż.
- Zbliżałs się pora obiadu, więc wszyscy przenieśli się do salonu, nieprzestając rozmawiać o ostatnich wydarzeniach, po skończonym posiłku Karina oddaliła się, i poszła do stajni przywitać się najpięrw z Sonią, później z Diabłęm, a na sam koniec zostawiła sobie Tornada.
- Podchodząc do niego , powiedziała: Witaj piękny, tęskniłeś za mną? I Karina zaśmiała się, mówiąc: ja za tobą też i zaczeła głaskać konia.
- Carlos gdy dowiedział się że jego narzeczona poszła do stajni pobiegł tam spodziewając się że Karina chce dosiąść konia, a przecierz na jakiś czas miała odpoczywać od przejażdzek.
- Karina ujżawszy Carlosa pomyślała:
- Podrocze się z nim troszkę i wzieła się do roboty
- Och, Karino niemasz pojęcia jak mnie wystraszyłaś,-powiedział Carlos do Kariny widząc że ta tylko głaszcze konia.
- Spokojnie- powiedziała Karina niechciałabym znowu czuć tego bólu, jest niedozniesienia....- mówiłą Karina
- Carlos zbliżył się do Kariny i ją pocałował, ta jednak szybko go odepchneła i spytała:
- A więc Carlosie, opowiedz mi coś, zanim doszło do naszych spotkań, przed moimi urodzinami, wtedy kontaktowaliśmy się tylko za pomocą listów...- mówiła Karina
- A co chcesz wiedzieć?- zaśmiał się Carlos

- Niewiem, może opowiesz mi coś o mojej kuzynce Juli?- spytała sprytnie Karina
- To miła dziewczyna...- mówił Carlos
-Karina z powrotem podeszła do Tornada i zaczeła go głaskać w między czasie zadała następne pytanie: a więc która z nas lepiej całuje? ja czy moja kuzynka , Julia?
- Carlosa bardzo zaskoczyło to pytanie, i zaczął się tłumaczyć, że owszem on i Julia raz się całowali, ale nigdy więcej już tego niezrobili.
- Tak..., ona ci się podobała?- spytała Karina
- Twoja kuzynka to śliczna dziewczyna, ale żadna niemoże równać się z tobą- powiedział Carlos.
- Tak?- powiedziała Karina obracając się w stronę Carlosa i chcąc coś jeszcze powiedzieć ale Tornado pchnął ją swoim łbem w stronę Carlosa, dobrze że ten ją złapał bo pewnie by upadła
- Karina powiedziała podchodząc do konia:
- Tornado nierozpychaj się, zdrajca po czyjej jesteś stronie?
- Carlos roześmiał się, a Tornado radośnie zarżał.
- A więc wybaczysz mi?:- spytał Carlos
- No sama niewiem- no dobrze wybaczam ci , zbyt bardzo cie kocham, aby dalej się nad tobą znęcać śmiała się Karina i dała się pocałować Carlosowi, oboje długo się całowali , dopóki Tornado niezarżał na nich, wtedy ci zaśmiali się i wyszli ze stajni kierując się do salonu, gdzie siedziała Camila i donia Ofelia, bo Ricardo i Claudio, rozmawiali oczymś w gabinecie.
Donia Ofelia opowiadała Camili jak to jej córka cierpiała na podczas podróży, że miała wysoką gorączkę i przez to że się nieoszczędzała, zwłaszcza w tedy gdy dowiedziała się że list został sfałszowany, tak zachorowała że była bliska śmierci.
- Camila w jednej chwili zbladła.
- Donia Ofelia widząc twarz Camili powiedziała, ale naszczęście twoja córka jest silna i wyszła z tego.
- Camili aż lepiej się zrobiło, niewiem co bym zrobiła gdyby ona umarłą- myślała Camila gdy Karina i Carlos właśnie weszli do salonu i usiedli obok Camili. Camila przytuliła córkę i powiedziała nigdy więcej nam już tego nierób.
- Czego?- spytała Karina
- Poprostu szanuj zdrowię Karino..- powiedziała Camila
- Obiecuję- zaśmiała się Karina.

Arabella · Wysłany: 10:20:57 14-04-11 Temat postu:

trener koni Francisco Sanchez jak tylko dowiedział się o powrocie Kariny Salamankówny na La Marianę zaraz pobiegł do pałacu by się z nią przywitać i zaoferować swoje usługi w nauce szermierki
Karina przyjęła Francisca w ogrodzie i rozmawiali o koniach
Carlos z ojcem Claudiem w salonie z rodzicami Kariny planowali przyjęcie z okazji jej 14- tych urodzin na których Ricardo chciał ogłosić zaręczyny swojej najstarszej córki z synem przyjaciela, bowiem Claudio w imieniu Carlosa oficjalnie poprosił Camilę i Ricarda o rękę ich córki Kariny dla swojego najstarszego syna i Salamankowie z radością się zgodzili wiedząc ,że młodzi od dziecka się kochają
-ślub będzie nie wcześniej niż za 2 lata zastrzegł Ricardo
-młodzi mają czas przytaknął mu Claudio ku niezadowoleniu syna, który już nie mógł się doczekać aż zostanie mężem Kariny i każdą noc będą ze sobą spędzać
-Pedro już od dawna jest mężczyzną bo sypiał z kobietami a ja ciągle muszę czekać westchnął Carlos i zobaczywszy przez okno narzeczoną spacerującą z Franciskiem zaraz tam do nich wyszedł mówiąc do Francuza
-niepotrzebnie się fatygowałeś do pałacu bo moja narzeczona póki całkiem nie wydobrzeje ani jeździć konno nie będzie ale uczyć się szermierki podkreślił obejmując Karinę by Francisco widział ,że są z Salamankówną już zaręczeni
-ależ Carlosie my tu z Franciskiem o trenowaniu koni rozmawiamy a z galopowaniem na koniach sama wiem ,że muszę jeszcze poczekać westchnęła Karina
-w każdym razie twoje usługi są na nam razie zbędne dobitnie powiedział zazdrosny o dziewczynę Carlos do Franciska
-w takim razie choć miło pogawędzić sobie możemy śmiejąc się odparł Francisco
-nie zapominaj się ,że nie jesteś nam równy bo jesteś tylko sługą ,któremu się płaci powiedział narzeczony Kariny poirytowany dobrym samopoczuciem trenera koni
-ja Francisca nigdy jak sługę nie traktowałam a raczej jak przyjaciela zaprotestowała Salamankówna
-nie chcę byś spoufalała się z ludźmi niższego stanu,którzy nie znają swego miejsca i na salony się wpychają powiedział dobitnie Carlos
-no wiesz ,nie spodziewałam się,że jesteś snobem krzyknęła Karina do narzeczonego
-nie jestem !!! ale wolę byś z nim się nie zadawała szepnął kipiąc zazdrością syn Claudia
-a właśnie Francisca zaprosiłam na moje urodziny i czy chcesz czy nie on będzie na przyjęciu w naszym pałacu prychnęła Karina
-no to będziesz miał okazję świętować też moje oficjalnie zaakceptowane przez nasze rodziny zaręczyny z Kariną podkreślił z satysfakcją Carlos
-gratuluję i życzę szczęścia ale głównie senioricie de Salamanka odparł ze smutkiem w oczach Francisco, bo skrycie kochał się w dziewczynie a teraz jego marzenia o niej wydawały się już nierealne...

-dlaczego byłeś dla Francisca taki niemiły robiła wyrzuty narzeczonemu Karina po odejściu trenera koni
-czy ty nie widzisz,że ten Francuzik się w tobie zadurzył wykrzyknął Carlos
-och wydaje ci się zaśmiała się Karina
-nie ,on pożera cię wzrokiem jak kiedyś Diego Salazar z zaciętą twarzą mówił narzeczony Karinie
-ty zazdrośniku !!!, przecież ja kocham tylko ciebie a inni mnie nie obchodzą szepnęła Karina przytulając się do Carlosa
-w każdym razie strzeżonego Pan Bóg strzeże i będę miał na oku tego Francuzika ośmielającego się zerkać na cudzą narzeczoną pomyślał sobie Carlos całując Karinę
-moja mama i brat też przyjadą by z nami świętowć zaręczyny opowiadał młody Alvarez de la Cueva
-cieszę się,że Donia Olivia i twój brat Victor będą z nami w tym ważnym dla nas dniu powiedziała Karina
-oby tylko Pedro też zdążył szczęśliwie z odzyskaną Milką wrócić to nasze rodziny w komplecie cieszyłyby się naszym szczęściem dodała Salamankówna
-no właśnie i może na tym przyjęciu ogłoszono by też inne zaręczyny twojego brata Pedra z senioritą Camilą Oligares zaśmiał się Carlos
-a wiesz ,że to świetny pomysł bo Pedro byłby uszczęśliwiony będąc oficjalnym narzeczonym Milki bo przecież jest bez pamięci zakochany w tej dziewczynie i pomyśl w przyszłości byłyby dwie Camile de Salamanki , moja matka żona Ricarda i bratowa żona Pedra chichotała Karina
-Camile to chyba wyjątkowe kobiety zwłaszcza w rodzinie Salamanków ale dla mnie przeznaczona jest prześliczna seniorita o imieniu Karina zamruczał Carlos obejmując mocno narzeczoną i zaczęli się namiętnie całować.....

Sissi de Salamanka podkochująca się w Carlosie była niezadowolona z zaręczyn siostry z synem Claudia
-zaręczyny to jeszcze nie ślub i można je zerwać zwłaszcza,że tatko dopiero za 2 lata zgodził się na zaślubiny Kariny zaśmiała się Susana
-do tego czasu ja wydorośleję i mając tyle lat co obecnie Karina będę ponętną panienką i może uda mi się odbić siostrze narzeczonego dumała seniorita Sissi
-och jakbym chciała by Carlos wówczas popatrzył na mnie jak teraz na Karinę wzdychała dziewczynka....

tymczasem Milka,którą troskliwie opiekował sie ojciec Diego Oligares opowiadając jej cierpliwie całą historię jej życia odzyskała pamięć ale bała się do tego przyznać sądząc,że wówczas ojciec zacznie jej robić wymówki za to ,że uciekła z domu brata Olivera z Veracruz zabierając jego złoto i namawiając młodego Salamankę na podróz 'Salamandrą"
-lepiej będzie jak dalej będę udawać ,że nic nie pamiętam bo przestaliby się mną tak czule zajmować i słusznie dostałabym burę za moje wcześniejsze postępowanie
-cieszę się ,ze ojciec z Pedrem mnie odbili ze statku Salazarów ale wstyd mi ,że tak ich zwyzywałam i nawet na Pedra ze sztyletem się wówczas rzuciłam myśląc ,że to jakiś bandzior, dobrze,że nie udało mi się go zranić bo on przecież dla mnie ryzykował życiem a ja mogłam go sama tego życia pozbawić wzdychała wspominając zajścia na "Demonie" Bruna Salazara...
-ojciec chce zawinąć na La Mariane i spotkać się z rodzicami Pedra ale ja wolałabym ich na razie nie widzieć rozmyślała dziewczyna
-Salamankowie na pewno będę mieli do mnie pretensje,że zbałamuciłam ich syna i naraziłam jego samego i jego siostrę Karinę na niebezpieczeństwo utraty życia gryzła się Oligaresówna
-może jak dalej będą mieć mnie za chorą na amnezję to uniknę wymówek
bo będą się litować nad biedną chorą dziewczyną pomyślała sprytnie
-wiem ,że Pedro mnie kocha i ja sama go pokochałam ale jego rodziców trudniej mi będzie obłaskawić, co prawda Camila de Salamanka wygląda na miłą ,dobrą i ciepłą kobietę i na pewno jakoś łatwiej będzie nam się dogadać mając na względzie szczęście moje i Pedra ale z jego ojcem groźnym ex piratem będzie mi trudniej bo on może mieć żal za sfałszowanie jego pisemnego rozkazu do kapitana "Salamandry" wzdychała chodząc nerwowo po pokładzie statku swojego ojca
-pewnie Karina doniesie rodzicom,że spałam już z Pedrem i jeszcze gotowi mnie za jakąś rozpustną dziewkę uznać choć Pedro był moim pierwszym myślała zawstydzona Milka
-ale nie żaluje,że w jego ramionach stałam sie kobietą, jego kobietą zarumieniła się Milka wspominając jak uczył ją sztuki miłości zwanej kamasutrą

-mam szczęście ,że trafiłam na Pedra bo on nigdy w potrzebie mnie nie zostawi i życie za mnie by oddał ,walczył o mnie z Salazarami jak lew niczym jego ojciec Ricardo o jego matkę w Puerto Paraiso wspominała to co czytała w książce ojca narzeczonego ....
-widać u Salamanków to już taka rodzinna tradycja,że muszą z bronią w ręku walczyć o swoje kobiety uśmiechnęła się sama do siebie
-ale na razie nawet Pedro nie może się domyślić ,że już odzyskałam pamięć i niech dalej o mnie zabiega roześmiała się dziewczyna ,której podobało się,że młodzieniec ją adoruje i zapewnia o swojej miłości ilekroć się spotkają...
-jak już będziemy z Pedrem małżeństwem i będziemy podrózować po świecie tym statkiem nazwanym moim imieniem to mój mąż zostanie sławnym pisarzem opisującym zamorskie wojaże rozmarzyła się dziewczyna bo podsłuchała jak ojciec z jednym z marynarzy rozmawiał o tym co wcześniej z Pedrem planowali o wspólnej przyszłości zaręczonych Oligaresówny i młodego de Salamanki....
-mam nadzieję,że rodzice Pedra nie sprzeciwią sie naszym zaręczynom bo on gotów jeszcze z miłości do mnie się z nimi skłócić a nie chciałabym być przyczyną rozłamu w ich rodzinie, teraz zrozumiałam jak rodzina w życiu człowieka jest ważna i głupio zrobiłam uciekając od swojej rodziny i Pedra do tego namawiając uzmysłowiła sobie Milka
-och Boże gdybym mogła cofnąć czas to wielu błędów bym uniknęła wzdychała ale związku z Pedrem nie żałuję bo w tych krytycznych momentach przekonałam się ,że on naprawdę mnie kocha a nie tylko pożąda zachichotała Milka całujac pierścionek zaręczynowy,który wręczył jej Pedro gdy się oświadczał o jej rękę....
-ach jakbym chciała teraz wtulić sie w jego ramiona i poczuć jego gorące wargi na moich ustach szepnęła sama do siebie

na "Salamandrze" Pedro też marzył o chwili gdy ponownie weźmie narzeczoną w ramiona...
-oby moja ukochana Milka szybko odzyskała pamięć i pozwoliła mi się namiętnie całować jak wtedy gdy razem płynęliśmy do Maroka bo o wspólnych nocach pod okiem jej ojca nie mam co marzyć wzdychał zakochany młodzieniec
-jak wrócimy to oznajmię moim rodzicom,że chcę się ożenić z Milką jak tylko ona dojdzie do siebie postanowił sobie pierworodny syn Salamanków

Elena736 · Wysłany: 20:43:12 14-04-11 Temat postu:

Na La Marianie po kolacji w pałacu, Claudio poszedł do swojej sypialni, przeglądnąć jeszcze jakieś papiery, donia Ofelia postanowiła się położyć, natomiast Carlos i Karina wyszli na spacer po ogrodzie. Ricardo siedział w sypialni podpisując jakieś papiery gdy nagle weszła Camila i spytałą:
- przeszkadzam ci kochanie?
- Nie skąd, zaśmiał się Ricardo.
- jesteś zajęty?- spytała Camila
- Za chwilę skończe, a co chcesz czegoś?- spytał Ricardo żone śmiejąc się.
- Nie, tak tylko pytam.- powiedziała Camila.
- Ricardo przyciągnął żonę do siebie, a ona usiadła na jego kolanach wtulając się w niego. Ricardo objął Camile ramieniem, a ona położyła głowę na jego piersi i spytała co to za papiery?
- Podpisuję właśnie ustawy dworskiego ceremoniału hiszpańskiego, nastąpiło w nim kilka zmiań i wszyscy gubernatorzy muszą podpisywać te papiery , naszczęście zmiany są niewielkie- zaśmiał się Ricardo.
- To dobrze- powiedziała Camila ziewając. Pewnie jesteś zmęczony po całym dniu...- mówiłą Camila
- Tak, zresztą chyba wszyscy są.- odpowiedział jej Ricardo.
- A ty? - spytał Ricardo żonę
- Nic mi niejest- powiedziała Camila.
- Napewno, dlaczego jesteś taka blada?- spytał Ricardo Camilę
- Wydaje ci się, powiedziała Camila, ostatnio tyle się wydarzyło, że chyba wszyscy odczuwamy zmęczenie- powiedziała Camila.
- Musimy trochę odpocząć, zwłaszcza ty, powiedział Ricardo całując żonę.
- masz rację...- powiedziałą Camila i dodała , zajże do Carmela.
- Dobrze , tylko wracaj szybko bo już prawie skończyłęm, zamruczał Ricardo żonie do ucha i namiętnie ją pocałował.
- Dobrze powiedziała rozbawiona Camila i wyszła, kierując się do sypialni najmłodszego syna.
Gdy Camila weszła do sypialni Carmela, ten już słodko spał, więc Camila przykryła go pocałowała i już miała wychodzić, gdy nagle poczuła, że robi jej się słabo, kręciło jej się w głowie i poczuła lekki ból w klatce piersiowej, Camila upadła na ziemie, ale naszczęsie niestraciła przytomności, w myślach zastanawiała się:
- Mój Boże, co mi jest..., naszczęście ból zaczął mijać, więc Camila podniosła się, dalej czuła się trochę słabo, ale pomyślała, to napewno z przemęczenia, Ricardo ma racje, musimy trochę odpocząć, i myślac to wyszła z sypialni Carmela i z powrotem skierowała się do swojej małżeńskiej sypiani, gdzie czekał na nią mąż.

Elena736 · Wysłany: 20:46:15 14-04-11 Temat postu:

milka85 · Wysłany: 21:31:02 14-04-11 Temat postu:

już czekam na ciag dalszy bo robi sie ciekawie z tą dziwną chorobą Camilii??Elena736dzięki za tak ciekawie rozwinięty watek Camili i Ricarda bo chyba troszkę zagubił się w tej historii:)